Rozdzial
1 1 | wszyscy idą w jego ślady. Nie wolno tylko pisywać wierszy lepszych
2 1 | uznać jego potęgę, choć wolno jej nie błogosławić...~-
3 4 | niego zdrój światła. Nie wolno jej także wychowywać syna
4 7 | śmiercią, śmierć tylko wybrać wolno. Ale czy możesz zgadnąć,
5 7 | groźbą gniewu cezara nie wolno nikomu wstać, póki nie wstanie
6 8 | domu cezara uciekać nie wolno i kto to czyni, obraża jego
7 8 | Nie - rzekła Ligia - nie wolno mi go nienawidzić, bo jestem
8 8 | Pawła z Tarsu, iż wam nie wolno ni się pohańbić, ni bać
9 8 | Aulosowi - rzekła. - Nie wolno mi ściągać zguby na nich,
10 12| zakresie rozpusty, więcej było wolno niż innym, pod warunkiem,
11 12| domu. Możesz odejść.~- Czy wolno mi jeszcze mówić o Eunice,
12 15| że uprosiła Poppei, by wolno jej było brać kąpiel zaraz
13 17| wierny sługo Baranka. Tak! Wolno swoje krzywdy odpuszczać,
14 17| swojej obronie, bo i tego nie wolno! Nie zabił, Chryste uchowaj,
15 17| dobrze! Własne tylko krzywdy wolno przebaczać, więc zabije
16 19| przebaczać, za cudze nie bardzo wolno się mścić, ergo, zastanów
17 19| może grozić? Glaukusowi nie wolno się nad tobą pomścić...
18 20| jak zbójcy, a przecie nie wolno im zabijać, chyba że mnie
19 25| których różnym narodom nie wolno nawet i wojny poczynać.
20 25| My chrześcijanie. Nam nie wolno chować w sercu gniewu.~-
21 26| Winicjuszu, ale nam kłamać nie wolno, nawet gdyby o życie chodziło.
22 31| szybko powietrze. - Dziś wolno... Masz mnie! Lecz Winicjusza
23 39| poczucie, że teraz dopiero wolno jej kochać, odjęły jej głos,
24 40| nie dla ciebie. Tobie nie wolno takich pisać. Ten pożar,
25 40| cezar. - Dla poezji i sztuki wolno i należy wszystko poświęcić.
26 43| nadeszła chwila, w której wolno mu sobie wynagrodzić za
27 43| padł. Dzięki wam.~- Nam nie wolno odmówić pomocy - ozwało
28 49| słodki napój, którego mi nie wolno do ust podnieść? Lud szemrze
29 55| było, że do więzienia nie wolno już nikomu przychodzić i
30 56| zastąpiono nowymi, którym nie wolno było rozmawiać ze stróżami,
31 64| morza przelanej krwi nie wolno mu nawet spodziewać się,
32 66| była zakładniczką której wolno było zatem czcić takie bóstwa;
33 72| bluszczem i kwiatami, nie wolno było okazywać żalu po zmarłych.
|