Rozdzial

 1 1 |          bożek wojny, istny Mars: wielki wódz; a zarazem zapalczywy,
 2 2 |         Plaucjuszu, nie jest zbyt wielki, choć mieszka w nim wielki
 3 2 |        wielki, choć mieszka w nim wielki człowiek; mój jest wprawdzie
 4 3 | Kornutusem nad tym, czym jest ich wielki Logos... Niechby razem wywoływali
 5 4 |    miserum!" - kobiety uderzyły w wielki płacz; niektóre poczęły
 6 7 |   podobnych do posągów, był jakiś wielki spokój; zdawało się, że
 7 7 |       Winicjusza, zdawało się, że wielki ciężar spadł z jej serca.
 8 7 |     śmiejąc się i zwracając w dół wielki palec ręki, jak to czyniło
 9 7 |              Raz jeden prokonsul, wielki niedowiarek, posłał do świątyni
10 13|     Mezembrii. - Chilonie, jesteś wielki!~- I zapoznany! - dodał
11 14|        drodze do odszukania Ligii wielki krok został uczyniony, lecz
12 15|        rozbójnikami morskimi miał wielki Pompejusz. Była jednak chwila,
13 16|         się też od nich, że jeden wielki prawodawca, niejaki Paweł
14 17|           duszy, albowiem przybył Wielki Apostoł Chrystusowy, który
15 17|    wiadomo, że tam będzie nauczał Wielki Apostoł?~- Nie byłem dwa
16 17|       zabiciu Glauka, i biskup, i Wielki Apostoł pobłogosławią twój
17 19|           tak jak przyjął podobne wielki nasz bohater w świątyni
18 21|    zagrzmiało: Maranatha! a potem Wielki Apostoł począł chrzcić wodą
19 21|         opieką. To on z nią jest, Wielki Apostoł, bo patrz, jak ludzie
20 21|         aż do bramy.~- Obyś wybił wielki palec u nogi! - odpowiedział
21 23|        trwoga, litość - i żal tak wielki, że byłby jej do nóg padł,
22 26|     drewniane, w których dostatek wielki, bo co Semnony, Markomany,
23 32|          mu się, że uczynił jakiś wielki krok ku Ligii i że powinna
24 32|        panie! Jesteś miłosierny i wielki.~- Psie - rzekł Winicjusz -
25 35| obrzydliwość brała patrzeć na ten wielki brzuch i na te cienkie nogi.
26 37|       zwyczajna łódź rybacka, czy wielki statek z Ostii. Rozpoznałem
27 44|       wzgórz wytoczył się księżyc wielki i pełny, który rozgorzał
28 46|       XLVI~Miasto płonęło ciągle. Wielki Cyrk zapadł w gruzy, potem
29 55|           oddać nawet z cyrku, że Wielki Apostoł błaga Go o to i
30 56|           rękę z podium i zwrócił wielki palec ku ziemi.~Westalki
31 57|         to stary Akwilus Regulus, wielki znawca rzeczy tyczących
32 71|            świadom mocy, ukojony, wielki. Żołnierze poprowadzili
33 71|         ale on widział przed sobą wielki gościniec z zórz, wiodący