Rozdzial

 1 1 |   czekały jako vestiplicae, aż przyjdzie chwila posągowego układania
 2 7 |      opowiadał mi Epiktet, gdy przyjdzie wybór między sromotą a śmiercią,
 3 7 |        nie drażnij cezara! Gdy przyjdzie chwila stanowcza, gdy musisz
 4 8 |     się coś nadzwyczajnego, że przyjdzie jakiś ratunek tak potężny,
 5 8 |   jutro. Ale Ursus ją uratuje. Przyjdzie, wyniesie ją z lektyki,
 6 11|        potem oświadczył im, że przyjdzie jeszcze, aby się widzieć
 7 14|       raz krwi twemu workowi i przyjdzie choćby po to, żeby jej upuścić
 8 15|    prędzej, później, a wówczas przyjdzie moja kolej. Kiedy to nastąpi,
 9 19|    tylu biednych. Co im z tego przyjdzie i dlaczego pozwalają cnocie
10 21|       pół Rzymu rozbudzi się i przyjdzie wam w pomoc. Co za zła i
11 24|        i czekając, skąd śmierć przyjdzie. Oczom i uszom jeszcze nie
12 26|     się na spoczynek, póki nie przyjdzie Glaukus. On słuchał jej
13 27|        domyślił się, jak drogo przyjdzie mu opłacić szczęsną chwilę,
14 28| czczości. "Po co? Co mi z tego przyjdzie?" Oto były pierwsze pytania,
15 33|      niej. Nie wiem, jak długo przyjdzie mi zabawić w Ancjum, i pamiętajcie,
16 36|       lwy Nerona, aby jeśli mu przyjdzie chęć naśladować Dionizosa,
17 45|      wraz ujrzycie Go! Ale nie przyjdzie już jako Baranek, który
18 50|   ogniem, wówczas po raz drugi przyjdzie na świat - i odda im panowanie
19 50|  innych ofiar, a tamtych kolej przyjdzie później.~- Więc daj mi,
20 51|      wielkim łotrem, i dlatego przyjdzie sobie żyły otworzyć... Ale
21 51|       cóż dopiero, gdy w pomoc przyjdzie mu Winicjusz. I myśląc o
22 51|      gdyż przewidywał, że może przyjdzie odpowiadać mu na rozmaite
23 53|        dotąd iskra nadziei, że przyjdzie, zetrze zło, strąci w przepaść
24 53|         którzyśmy wierzyli, że przyjdzie królestwo Twoje?..."~...
25 54|    odpowiedział: "Chrystus sam przyjdzie ją zbudzić!"~Potem obrazy
26 56|   Pobłogosławił mi i mówił, iż przyjdzie do amfiteatru przeżegnać
27 64|    obawiał się w duszy, że gdy przyjdzie mu się spotkać z nimi w
28 65|   ostatniego niewiele Pizonowi przyjdzie - odrzekł Petroniusz. -
29 66|     chcąc rozpoznać, z czym mu przyjdzie się spotkać. Wszystkim augustianom
30 66|   niegodny jest tej łaski i że przyjdzie mu umrzeć inaczej, i zapewne
31 69|     swych wyznawców, zanim sam przyjdzie na sąd straszliwy. I nadzieja
32 73|      gdy zwiędną ciała nasze i przyjdzie śmierć, miłość się ostoi,