Rozdzial

 1 2  |       tu i ówdzie słychać było okrzyki przekupniów sprzedających
 2 4  |    niewolnic. Dały się słyszeć okrzyki: "Heu, heu, me miserum!" -
 3 7  |     Zza bramy dochodził gwar i okrzyki klientów odprowadzających
 4 7  |        to Watyniusz jął udawać okrzyki przestraszonej kobiety,
 5 15 |    otoczyli ich wkoło, wydając okrzyki podziwu. W moich oczach
 6 18 |         kwiaty, tyrsy, wieńce, okrzyki: evoe! muzyka, poezja i
 7 30 |      bramą Palatyńską, wydając okrzyki na cześć boskiego cezara,
 8 36 |        zmieniło się w podziw i okrzyki: "Macte!", odezwały się
 9 36 |     Witała go burza oklasków i okrzyki: "Witaj, boski! Cezarze,
10 36 |        Nerona chwytało i takie okrzyki, a wówczas podnosił palcami
11 40 |    skończył i gdy przebrzmiały okrzyki zachwytu, Petroniusz zapytywany
12 42 |       Naokół teraz otoczyły go okrzyki: "Rzym płonie! Miasto w
13 43 |     śmiercią i jemu, i Poppei. Okrzyki: "Sannio!", "Histrio!" (
14 43 | natychmiast rozległy się wokół okrzyki: "Śmierć Neronowi i jego
15 47 |    pieniędzy. Wreszcie zarówno okrzyki i gwizdania, jak i oklaski
16 47 |   Potem tu i owdzie ozwały się okrzyki gniewne lub potakujące,
17 51 |      tłum rozsuwał się wydając okrzyki na cześć swego ulubieńca.~
18 51 |       Z dala dochodziły jakieś okrzyki, których Petroniusz nie
19 54 |   poczęły się kleić. Monotonne okrzyki chłopców, grających obok
20 54 |        dopiero żar słoneczny i okrzyki, które rozległy się tuż
21 56 |        co chwila rozlegały się okrzyki: "Witaj, Furnius! Witaj,
22 56 |    toporów. Z cyrku dochodziły okrzyki, jakimi lud witał potężnych
23 56 |   tylko w izbie szmer głosów i okrzyki ludu, dochodzące z amfiteatru.
24 56 |         z których wyrywały się okrzyki. Oni zaś okrążyli całą arenę
25 56 |       W amfiteatrze zagrzmiały okrzyki: "Macte!" - w niższych zaś
26 62 |     nowe, wspaniałe widowisko. Okrzyki: "Semaxii! Sarmenticii!",
27 62 |  tłumem ozwały się tu i owdzie okrzyki, nie wiadomo czy współczucia,
28 62 |    spitych i wydających dzikie okrzyki. Obok nich muzycy, poprzebierani
29 63 | wydawał niepochlebne dla dworu okrzyki i wołał o przyśpieszenie
30 63 |        ozwały się podniecające okrzyki, lecz lud milczał. Chilon
31 66 |    walce. Szmer zmieniał się w okrzyki i gorączkowe pytania, gdzie
32 Epi| pretorianów usłyszeli grzmiące okrzyki na cześć Galby. Nero zrozumiał