Rozdzial
1 8 | i po chwili dwie wielkie łzy poczęły się toczyć z wolna
2 9 | Wolę do Ligów...~I dwie łzy zawisły na jej spuszczonych
3 11| oczach wyzwolenicy błysnęły łzy.~- Tak! Pokochałam ją.~-
4 11| wzruszeniu, aż wreszcie łzy żalu i wściekłości poczęły
5 11| tego stopnia, widząc te łzy rozpaczy mówił sobie w duchu
6 14| chwili z oczu puściły mu się łzy; nagle wsparł dłonie na
7 14| tęsknoty, zebrały mu się dwie łzy, które przemówiły silniej
8 16| umilkł znów i począł obcierać łzy, po czym mówił dalej:~-
9 20| jeszcze teraz wycisnęło dwie łzy z oczu starca, które widać
10 24| Zatem dopiszę, by ci łzy obtarto. Daj mi kaganek.
11 28| dzieci i znów widziałem łzy w oczach, a nadto znów wydało
12 32| przynoszę ci moją nędzę, moje łzy, moją miłość i wreszcie
13 36| przewracał, deptał, wyciskał łzy i krew; wichrzył jak wicher,
14 41| Zatrzymaj oddech, słuchaj i roń łzy.~Jakoż cezar wziął rzeczywiście
15 43| widowisko, w którym by rozpacz, łzy, ból, jęki, dzika radość,
16 45| będzie wyciskał złoto i łzy? Marmur nie pali się, ale
17 48| świetle łuny widać było łzy ściekające mu po pobladłej
18 52| mogła mu ofiarować jeno łzy, żyła bowiem w zapomnieniu
19 53| naszemu i ofiarujcie mu wasze łzy.~I umilkł.~Nagle wśród zgromadzonych
20 53| nieprzebrane rozkosze, nie łzy i jęki, lecz śpiewanie,
21 56| rzęsach westalek ukazały się łzy, lud słuchał cicho, zanim
22 57| w oczach Nigra błysnęły łzy; przez chwilę milczał, następnie
23 60| wpatrywał się w nią przez łzy. Mimo mroku mógł odróżnić
24 61| stały się w nich czyste jak łzy. Pod grozą śmierci, wśród
25 62| nędzarza, na żal jego, na łzy i mękę! Panie Miłosierdzia,
26 63| a po chwili dwie wielkie łzy, wezbrane pod powiekami,
27 69| rybacze serce, coraz częstsze łzy napływały do oczu starca.~
28 69| krew niewinną.~- Patrz na łzy nasze! - powtarzali wszyscy
29 69| powtarzali wszyscy obecni. Łzy spływały i po twarzy Piotra.
30 70| Zdawało się, że z każdej łzy męczeńskiej rodzą się nowi
31 70| żywej, że nie zaleją jej ni łzy, ni krew i że teraz dopiero
32 73| nasz Bóg i Zbawiciel. Żal i łzy znamy, bo nasza Prawda każe
|