Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
albos 1
albowiem 205
alboz 4
ale 899
alei 2
aleje 5
aleksander 1
Frequency    [«  »]
979 ja
925 jak
912 po
899 ale
857 mu
805 jego
780 go
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

ale

1-500 | 501-899

    Rozdzial
501 35 | uczył go od dwóch tygodni, ale wyobraźże sobie Ahenobarba 502 35 | łabędź! nie ma co mówić! Ale on chce publicznie wystąpić 503 35 | że śpiewał publicznie; ale pomyśleć sobie, że cezar 504 35 | powinni dać jaki znak... Ale cezar nie wierzy w bogów 505 35 | Jaki świat, taki cezar!- Ale to długo nie potrwa. Tak 506 35 | Kaligulę, Klaudiusza?... Ale mniejsza z tym. Czy pozwolisz 507 35 | rozkaz, by posłano po Eunice, ale oświadczył, że nad pobytem 508 35 | odpowiedział z zimną krwią: - Nie! ale zmieniłem zdanie.~Po chwili 509 35 | pergamscy przodkowie Akte. Ale ty się strzeż w Ancjum Poppei, 510 35 | zadziwisz, to się mylisz, ale skąd masz pewność?~- 511 35 | przyda.~- Czyń, co chcesz, ale ja mu wierzę. I jeśli myślisz, 512 35 | chrześcijaninem?~- Dotąd nie, ale Paweł z Tarsu jedzie ze 513 35 | coś podobnego przytrafić, ale ja? Ja mam swoje gemmy, 514 35 | Eunice. W Olimp nie wierzę, ale go sobie urządzam na ziemi 515 35 | mu dać pięć sztuk złota, ale skoro kazałeś go ćwiczyć, 516 35 | Jeśli zakażesz, usłucham, ale dziś jeszcze nie umiem inaczej. 517 36 | który nie tylko karmił, ale bawił lud. Gotowano się 518 36 | amorów, o twarzach cudnych, ale całkiem pokrytych grubą 519 36 | stalowych łańcuchach z pętlicą, ale owiniętych tak w kwiaty; 520 36 | patrzeć, i nie tylko oczy, ale i myśl olśniewała od tych 521 36 | chęcią użycia i zazdrością, ale napełniał zarazem rozkoszą 522 36 | Pozdrawiam cię jeszcze, żegnając, ale nie żegnam na długo. Po 523 36 | jechać między mymi ludźmi, ale jest ze mną i będzie mi 524 36 | Kapitolu ze świątynią Jowisza. Ale mury, kolumny i szczyty 525 37 | zresztą zaprosiła augustianów, ale i ja, i Petroniusz dostaliśmy 526 37 | miłości własnej Augusty. Ale Petroniusz już mnie nie 527 37 | jeszcze nie obmył mnie, ale serce moje jest jako czara 528 37 | poprzednio, i że nie cofam jej, ale wyciągam jak człowiek 529 37 | nim nie tylko teumaturga, ale nadprzyrodzoną niemal istotę. 530 37 | słyszał o nim od Gallona. Ale już gwiazdy bledną, o Ligio, 531 38 | postąpić wbrew woli cezara. Ale on długo zostanie tu w Ancjum, 532 39 | Ochrzczony jeszcze nie jestem, ale czy wiesz, kwiecie, dlaczego? 533 39 | ukrzyżować dla zbawienia świata, ale niech w zdroju łaski obmyje 534 39 | który powiada: "Widziałem!" Ale nauki waszej się bałem. 535 39 | chcą także sprawiedliwości, ale ta jedna czyni serce ludzkie 536 39 | rozsądnego odpowiedzieć. Ale ja wiem teraz, dlaczego 537 39 | nie tylko nic nie odbiera, ale jeszcze dodaje. Wszystko 538 39 | w głowie chce pomieścić, ale czuję, że tak jest, bom 539 39 | tylko czysta i głęboka, ale całkiem nowa, taka, jakiej 540 39 | końcu? "To nie dla mnie", ale nic więcej odpowiedzieć 541 39 | wiarogodni ludzie stwierdzają. Ale mówił, że inną jest rzeczą 542 39 | nasi bogowie prawdziwi, ale piękni, jest nam przy 543 39 | mogłeś być takim alumnem. Ale gdyby rodzice twoi żyli 544 39 | którą zowiecie univira. Ale ja ci mówię, że te, które 545 39 | mężowie dochowają jej żonom. Ale wyście niepewnini waszych 546 39 | twoją naukę, Judejczyku, ale nie chciałbym walczyć z 547 40 | okazywał się niezbędnym. Ale w Ancjum, wśród pałaców 548 40 | zgubić nawet i Tygellina, ale on wolał go wyśmiewać i 549 40 | dobre nawet dla Homera, ale nie dla ciebie. Tobie nie 550 40 | wiersze przyznałbym geniusz, ale nie tobie. A wiesz dlaczego? 551 40 | tego więcej można wymagać. Ale ty się lenisz. Wolisz sypiać 552 40 | dali mi trochę talentu, ale dali prócz tego więcej, 553 40 | zawsze. Tyś mi otworzył oczy. Ale czy wiesz, dlaczego jest 554 40 | ręku samego Ahenobarba. Ale się lenię... Wolę od biedy 555 40 | potrafi zrobić pochlebstwo! Ale czy istotnie te wiersze 556 40 | jednym palcu więcej talentu, ale i w Miedzianobrodym coś 557 40 | Kaliguli brakło piątej klepki, ale nie był jednak takim dziwotworem.~- 558 40 | powstawały włosy na głowie. Ale to właśnie jest ciekawe, 559 40 | czulibyśmy się bezpieczniejsi. Ale twój prorok z Tarsu, stosując 560 40 | igram z życiem., i tak jest, ale czynię to, bo mnie to bawi, 561 40 | coś umrze obok nas, zgoda! Ale umrzeć potrafimy, a tymczasem 562 40 | nie na kędziory Bakcha, ale na duszę ojca mego, że nigdy 563 40 | jakim oddycham dzisiaj. Ale tęsknię niezmiernie i co 564 40 | wiem, skądby przyjść mogło, ale przeczuwam je tak, jak się 565 40 | Bóg czasem przestrzega, ale we wróżby wierzyć nie dozwala, 566 40 | trwoga nie chwyta mnie łatwo, ale wówczas zrobiło się coś 567 40 | spotkać każda inna śmierć, ale nie taka. Kto wie zresztą, 568 40 | się niemiło na taki widok, ale ja pomyślałem sobie: jeśli 569 41 | jesteś jak Tuliusz Senecjo, ale się lepiej znasz od niego. 570 41 | co te rzeczy dać mogą. Ale gdy słucham muzyki, zwłaszcza 571 41 | jednym brzegu i widzimy dal, ale drugiego brzegu dojrzeć 572 41 | nie jestem okrutnikiem... Ale oni nie rozumieją tego, 573 41 | Odmawiają mi nawet i tego! Ale ty, który mówisz zawsze 574 41 | Tygellina - odpowiedział Nero. - Ale, widzisz, ja właśnie jestem 575 41 | posądzają mnie, szaleję. Ale ja nie szaleję, tylko szukam! 576 41 | niezwyczajne i wielkie... Ale tej ofiary nie było dość. 577 41 | jakim ja jestem artystą. Ale właśnie dlatego cierpię 578 41 | ujmy mu nie przyniesie, ale on to prawdziwy żołnierz: 579 41 | pozwolenia. To ładna dziewczyna, ale za wąska w biodrach. Augusta 580 41 | w ogrodach Palatynu...~- Ale ja powiedziałem Tygellinowi, 581 41 | której Augusta żywi niechęć, ale ty, panie, rozproszysz jednym 582 42 | poradzić choćby nie człowiek, ale tytan, przeciw niszczącej 583 42 | pędzący również jak wicher, ale ze strony przeciwnej, do 584 42 | których świątynie płoną, ale Ciebie!... Tyś sam cierpiał, 585 42 | po śmierci i szczęście, ale szczęście po śmierci nie 586 42 | gaju bocznymi ścieżkami, ale i na głównym gościńcu stały 587 42 | czekały na niego nowe konie, ale i Rzym, za Albanum bowiem 588 42 | nie tylko płonie miasto, ale świat cały, i że żadna żywa 589 42 | nie tylko Ursus i Linus, ale i Piotr Apostoł. Na samo 590 43 | zostały objęte pożarem, ale że zapewne nic się nie ostoi 591 43 | stojącym na krańcach państwa, ale czyż i te legie, i ich przywódcy 592 43 | paliła się nie tylko wyspa, ale i Zatybrze, a przynajmniej 593 43 | przynosił już nie tylko dymy, ale tysiące iskier, które mogły 594 43 | się już jak stery drzewa, ale mała insula Linusowa stała 595 43 | była połączona ucieczka, ale myśl o nadludzkiej sile 596 43 | który padł z wyczerpania, ale nie stracił przytomności, 597 43 | tylko postawili go na nogi, ale podjęli z ziemi i ponieśli 598 43 | bo Karyny w płomieniu, ale ty zawsze będziesz bogaty 599 43 | za twoje dobrodziejstwa. Ale ja ci, Ozyrysie, jeszcze 600 43 | dworze czynił się wieczór, ale w ogrodzie widno było jak 601 43 | nie pojedyncze dzielnice, ale całe miasto, jak długie 602 44 | znaczenia nie umiano pojąć, ale w których powtarzały się 603 44 | przesiąknięte nie tylko blaskiem, ale i płomieniem. Tyber płynął 604 45 | łzy? Marmur nie pali się, ale kruszeje w ogniu. Kapitol 605 45 | ratunku i przez ciekawość, ale gdy płomienie ogarnęły cały 606 45 | obłęd, inni wyli z rozpaczy, ale widziałem i takich, którzy 607 45 | kres i rzymskiego władztwa, ale tymczasem był sam na sam 608 45 | dziewicy, gdyby nie ja, ale jeśli odnajdziemy, nie 609 45 | chrześcijanom nie został wydany, ale Żydzi oskarżają ich przed 610 45 | istnieją otwarcie na Zatybrzu, ale chrześcijanie, chcąc uniknąć 611 45 | którym było zupełnie ciemno. Ale w ciemnościach owych Winicjusz 612 45 | przyjście i wraz ujrzycie Go! Ale nie przyjdzie już jako Baranek, 613 45 | pokarał ogniem Babilon, ale nad wami, których obmył 614 45 | nie bezlitosnego sędziego, ale słodkiego i cierpliwego 615 45 | nigdzie znaleźć nie mogłem, ale wierzę, że ty możesz mi 616 46 | Ostii odpowiednie rozkazy, ale tymczasem ludność poczęła 617 46 | ściągnięto nie tylko z Ostii, ale ze wszystkich miast i wsi 618 46 | rozpaczą oba te pożary. Ale wówczas ostał się przynajmniej 619 46 | się wprawdzie płomieniem, ale nocami, gdy wiatr na chwilę 620 46 | tylko nie przynosiła ulgi, ale stawała się piekłem. W dzień 621 46 | nie dla zatamowania ognia, ale dlatego, aby nic nie zostało 622 47 | gwizdał na widok orszaku, ale nie śmiał na niego uderzyć. 623 47 | nie o ginącej ojczyźnie, ale o postawie i patetycznych 624 47 | szemrze i burzy się lud! Ale niech szemrze. Wieki upłyną, 625 47 | zagłada ojczystego miasta, ale upoił się i wzruszył patosem 626 47 | zrobiłem wszystko, co mogłem, ale niebezpieczeństwo jest groźne... 627 47 | za nim nie bez wahania, ale z pewną otuchą, którą napełniał 628 47 | zwrócił się do pożaru.~- Ale przypatrzmy się jeszcze - 629 48 | się z tyłu głos Chilona. - Ale nie wiem, co mam czynić 630 48 | Pompiliusza, byłem zawsze pewny, ale teraz, gdy obietnicę usłyszał 631 48 | mi przykaże, to uczynię, ale ty mi powiedz, co bym mógł 632 48 | tylko ginęło to miasto, ale świat cały, Jemu jednemu 633 48 | trzcin. Drzwi były zamknięte, ale przez otwór, który zastępował 634 48 | klęski mogą spaść na Rzym. Ale ja ocalę ciebie i was wszystkich. 635 48 | jeszcze mnie nie obmył, ale o to zapytaj Piotra, czym 636 48 | Piotra Apostoła i Linusa, ale Winicjusz mówił przecie 637 48 | widział nigdy wielkiej pożogi. Ale jeśli nie cofnął się przed 638 48 | chęć - odrzekł Apostoł - ale zali nie słyszałeś, że Chrystus 639 48 | nakazał mój ludzki rozum, ale wy macie inny, który nie 640 48 | natura odzywa się we mnie. Ale że miłuję Chrystusa i chcę 641 49 | woli jeść, pić i rabować. Ale ludzie, którzy potracili 642 49 | odpowiedzialność za spalenie miasta. Ale chcąc zrzucić z siebie 643 49 | rzekł:~- Pojechać łatwo, ale wrócić byłoby potem trudniej. - 644 49 | uczynię! - zawołał Nero.~Ale Tygellinus począł się sprzeciwiać. 645 49 | łatwo.~- Uczynić to można, ale czy tylko o nich chodzi? 646 49 | na nowo rozniecić pożar.~Ale Nero miał co innego na myśli, 647 49 | Lud był mi dawniej wierny, ale dziś pójdzie za nimi... 648 49 | Petroniuszu - rzekł - lud szemrze, ale gdybym wziął lutnię i wyszedł 649 49 | potrzeba zemsty i ofiary, ale nie jednej, lecz setek i 650 49 | Lud szemrze przeciw tobie, ale nie tyś mi, cezarze, kazał 651 49 | godne takiej zbrodni?... Ale bogi mnie natchną i z pomocą 652 49 | których naukę odrzucał, ale o których niewinności był 653 49 | tuniki". Również dobrze! Ale posłuchajcie mnie. Macie 654 49 | słyszy. Oszukujcie lud; ale nie siebie samych. Wydajcie 655 49 | sądem wieków potomnych, ale pomyśl, że one wydadzą wyrok 656 49 | Rzymu jest rzeczą dobrą, ale jest wielką i niezwykłą! 657 49 | powiedzieć: "Nero spalił Rzym, ale jako małoduszny cezar i 658 49 | wypadku uratować chrześcijan, ale jeszcze łacniej może zgubić 659 49 | stracił głowę i oniemiał. Ale było to ostatnie zwycięstwo 660 50 | Chrestos był ukrzyżowan, ale obiecał im, że gdy Rzym 661 50 | Sofokles znał moje dzieje... Ale co mówię! Słucha mnie ktoś 662 50 | który był tu uwięzion, ale potem został uwolniony, 663 50 | uciekła?~- Ona uciekła, ale on jej szukał, gdyż nie 664 50 | jest mieć posąg na Forum. Ale mylisz się lub zmyślasz, 665 50 | Nie mylisz się, filozofie.~Ale Poppea nie traciła z myśli 666 50 | wmówić, co chciał, w cezara, ale nie w Augustę. Znawczyni 667 50 | pokażę tylko z daleka dom. Ale jeśli nie uwięzicie i Winicjusza, 668 51 | nas nieprzyjaciółmi życia, ale odpowiedz mi, Petroniuszu: 669 51 | łotrostwie, to on ma słuszność... Ale kto wie, czy nie może, skoro 670 51 | przyjdzie sobie żyły otworzyć... Ale przecie na tym musiałoby 671 51 | mojej wazy mirreńskiej, ale Eunice jest wolną, a waza 672 51 | świecie rzeczy piękne, ale ludzie w większej części 673 51 | twarzą skupioną i groźną, ale bez przerażenia. Widocznie 674 51 | ta może spaść na niego, ale niewiele o to dbał. Owszem, 675 51 | gdyby była nie nałożnicą, ale niewinnym dziewczęciem.~- 676 51 | patrzeć na krew.~- Dobrze, ale tymczasem muszę się wykąpać. 677 51 | Nie będzie odpowiedzi. Ale może byś, setniku, spoczął 678 51 | chętnie za twoje zdrowie, ale spocząć nie mogę, gdyż jestem 679 51 | że zguba mnie nie minie, ale jeśli myślisz, że będę ci 680 51 | epikurejczykiem i egoistą, ale przestając to z Pawłem z 681 51 | rozśpiewany i nie tańczący, ale jakby wzburzony. Z dala 682 51 | umiał od razu zrozumieć, ale które potężniały, rosły, 683 51 | Rzym był panem świata, ale i wrzodem świata. Wiało 684 51 | nawet między augustianami, ale Petroniuszowi nigdy nie 685 51 | jakieś nowe podstawy życia, ale sądził, że wkrótce nie pozostanie 686 51 | Winicjusz mówił niby spokojnie, ale w jego głosie było coś tak 687 51 | Ja cię pojmuję - rzekł - ale jak chcesz ratować?~- 688 51 | wówczas mi oddadzą. Ale to ostateczność! Pierwej 689 51 | cezara zwróciłby się na mnie. Ale on prędzej by dziś uczynił 690 51 | odejmuję resztę nadziei, ale mówię ci to umyślnie dlatego, 691 51 | znał nie tylko starszyznę, ale wszystkich niemal żołnierzy 692 52 | prawdziwymi sprawcami klęski, ale nikt nie chciał wątpić, 693 52 | Masz prawo zgubić siebie, ale nie . Pamiętaj, przez 694 52 | Winicjusza niż o Ligię. Ale wiedział, że niczym nie 695 52 | pokochał stokroć więcej, ale po prostu począł jej oddawać 696 53 | że coś jeszcze wskóra, ale teraz nie było już i czasu. 697 53 | tylko reszta jego nadziei, ale i on sam, i jego Ligia, 698 53 | zgrzybiały i strapiony, ale mocarz, który brał ich dusze 699 53 | Chryste!... Nie w Jeruzalem, ale w tym grodzie szatana chcesz 700 53 | wołając: "My już gotowi, ale ty, święta głowo, chroń 701 53 | zapytał: - Czego żądasz, synu?~Ale Winicjusz po tym, co słyszał 702 53 | pobladłe usta powietrze - ale widzisz, panie... nie mogę! 703 53 | przeznaczoną, wytrzymam; ale niech ocali! To jeszcze 704 54 | widziałem jej dziś, Panie, ale wierzę w Twoje miłosierdzie."~ 705 54 | odpowiedział Winicjusz - ale czemu mi to mówisz?~- Mówię 706 54 | matutinus?~- Za dziesięć dni. Ale wezmą pierwej inne więzienia. 707 54 | pójść do więzienia teraz, ale jest rozkaz, aby nikogo 708 54 | Idziemy z areny, panie, ale nie możemy jej obudzić, 709 54 | duszy nie miał - witaj, ale mnie nie zatrzymuj, gdyż 710 55 | ów list z rozdartą duszą, ale zarazem zdało mu się niepodobieństwem, 711 55 | porwali i położyli na męki, ale widząc, że kona, oddali 712 55 | podobno hebrajskiego Jehowę, ale chrześcijanie utrzymują, 713 55 | że Chrystus jest mściwy, ale sprawiedliwy: być może, 714 56 | obrębie cyrku pieśni donośne, ale spokojne, których słuchano 715 56 | jak był pierwotny zamiar, ale ze wszystkich po trochu. 716 56 | całe tygodnie i miesiące, ale spierano się, czy z częścią 717 56 | jest chora i bezprzytomna, ale ponieważ w ostatnich dniach 718 56 | chorą, choćby bezprzytomną. Ale ponieważ ofiary miały być 719 56 | nie dał nam odpowiedzi, ale być może, nie ufają nam.~- 720 56 | jakby do ogromnej izby, ale niskiej i ciemnej, światło 721 56 | chwila zaraz nadejdzie. Ale kto myśli, że samą śmiercią 722 56 | sprawiedliwi i grzeszni, ale Pan swoich odróżni. Biada 723 56 | lwów podrą ciała wasze, ale nie podrą win waszych ni 724 56 | pozwolił na krzyż się przybić, ale odtąd będzie tylko sędzią, 725 56 | głowami, nieustraszony, ale też i nieubłagany nawet 726 56 | gdzie wybrali miejsca, ale wrócę do cyrku i zobaczę. 727 56 | jeszcze przyszło na myśl, ale słuchając patrz na przykład 728 56 | podobna do jatek rzeźniczych. Ale co za przepyszny amfiteatr!~ 729 56 | zaciekawienie nie tylko motłochu, ale i ludzi wykwintnych, w czasie 730 56 | skupioną nie na trójząb, ale na sieć, która krążyła ustawicznie. 731 56 | nie o śmierć lub życie, ale o wykazanie swej zręczności. 732 56 | chwili większy niż cezar, ale właśnie dlatego znikła w 733 56 | Skóra cię swędzi widocznie, ale nie radzęć prosić mnie, 734 56 | wysileniem:~- Wytrzymam!...~Ale tymczasem trąby dały znać, 735 56 | Nadchodziła kolej na chrześcijan. Ale że było to nowe dla ludu 736 56 | bowiem scen nadzwyczajnych, ale nieprzyjazny. Wszakże ci 737 56 | tych ludzi mających umrzeć? Ale tymczasem otwarto nową kratę 738 56 | zaniepokojony w duszach, ale spity krwią i rozszalały 739 57 | Pieśń twoja jest cudna, ale uczynię ci tylko jedną uwagę: 740 57 | Wiem!... Przerobię!... Ale nikt więcej nie spostrzegł? 741 57 | śmierć, jeśli ci zawadzam, ale mnie nią nie strasz, bo 742 57 | ucztę - mówił dalej Nero - ale się wolę zamknąć i polerować 743 57 | może i Sekundus Karynas, ale się ich pozbędę zaraz.~To 744 57 | Chilonowych, nie były może chore, ale zdrowie jego było w ogóle 745 57 | na podróż, jeśliś chory, ale że z miłości, jaką mam dla 746 57 | i księżyca. Byłem chory, ale twój śpiew uzdrowił mnie.~- 747 57 | złożyli.~- Uczyniłbym tak, ale nie chcę cię pozbawiać widoku 748 57 | Greka widoku igrzysk.~- Ale pozbaw mnie, panie, widoku 749 57 | ciekawe widzieć odjazd cezara, ale jakieś posępne i milczące. 750 57 | mogąc przemówić ani słowa, ale Nazariusz odgadł zamierające 751 57 | wzrokiem na Winicjusza, ale widząc, że ów modli się 752 57 | które wynosimy, martwe. Ale ten bierze nawet po kilka 753 57 | aureusów - rzekł Petroniusz. - Ale czy potrafisz dobrać pewnych 754 57 | wyrywa, jak mu się podoba, ale nie razem z nią i nie w 755 57 | ułożyć się jeszcze tej nocy, ale przedtem chciał wpaść do 756 57 | namyśle nie szukać na mieście, ale wynaleźć i przekupić jednego 757 57 | zamiarze nikomu, nawet matce, ale Piotr Apostoł obiecał przyjść 758 57 | jeszcze najmniej straszne. Ale teraz gotówem ofiarować 759 57 | przechodzili koło pretorianów. Ale ona jest osłabiona bardzo 760 57 | wraz z całym orszakiem, ale będziemy się ociągali, by 761 57 | Dziś niebo znów pogodne, ale parno od rana. Co noc teraz 762 57 | zachowywać więcej ostrożności, ale skoro wyniosą jako umarłą, 763 57 | chodzić w ciemnej todze. Ale cyrków jednak nie opuszczaj. 764 57 | że nie może być zawodu. Ale! Wszakże jesteś zupełnie 765 57 | kapitolińskiemu Jowiszowi dwanaście... Ale i ty nie szczędź obietnic 766 57 | miastem było jeszcze błękitne; ale w stronie Gór Sabińskich 767 57 | zapowiedziałem, że przyjdziemy, ale dopiero po północy, gdyż 768 57 | ramienia Winicjusza rzekł:~- Ale jej nie zobaczysz na krzyżu, 769 57 | się, byliśmy na miejscu. Ale schrońcie się pod okop, 770 57 | którzy chcą przeczekać burzę. Ale boję się, żeby nie odłożono 771 57 | Grad przeszedł istotnie, ale zaraz potem poczęła szumieć 772 57 | przeznaczonego jej amfiteatru. Ale to właśnie był dowód, że 773 57 | opuszczać - mówił sobie - ale bogowie mylą się, jeśli 774 58 | tylko w dzień i wieczorami, ale nawet wśród nocy, przerwały 775 58 | tylko zewnętrzne ozdoby, ale i wysłane purpurą oparcie. 776 58 | nie zemdlał po raz wtóry. Ale obrazy zmieniały się prędko. 777 58 | spalonego mięsa amfiteatr, ale który, jak prawdziwy Scewola, 778 58 | zatrzymała nie ciekawość, ale współczucie dla przyszłych 779 58 | zaś miał wie-niec z róż. Ale w oczach błyszczała mu zawsze 780 58 | dalej - Widzę otwarte niebo, ale widzę otwartą i otchłań... 781 58 | uroczysty:~- Nie dzień gniewu, ale dzień miłosierdzia, dzień 782 58 | ofiar jeszcze nie skonał, ale niektórzy z tych, których 783 59 | z wściekłości i wstydu, ale zarazem ze strachu. Wtem 784 59 | bóstwo daje im śmierć lekką, ale może być mściwe.~Na to Nero 785 59 | To dobrze - rzeki Nero - ale każ odtąd chrześcijanom 786 59 | Nie - odrzekł Chilo - ale noc jest przede mną. - Jak 787 59 | rusza i coś idzie do mnie. Ale ja nie wiem co i boję się. - 788 59 | odpowiedział cicho Westynus. - Ale to podpalacze.~- Nieprawda!~- 789 59 | mrą, a my jesteśmy żywi. Ale powiedz mi: co oni widzą 790 59 | nowy sposób.~- Zapewne. Ale czy możecie powiedzieć, 791 60 | Tullianum obok Kapitolu, ale było natomiast stokroć bardziej 792 60 | odpowiedział strażnik więzienny - ale do rana będzie więcej, bo 793 60 | nimi do Dołów!~- Dobrze, ale wypijemy! - ozwał się dozorca.~ 794 60 | rzekł:~- Chwała Chrystusowi ale nie budź jej, panie. Winicjusz 795 60 | sobie, ozwał się:~- Tak!... Ale tam żołnierze...~- Setnia 796 60 | przecie wszystkich ocalić, ale skoro tego nie czyni, to 797 60 | zgadzał się na nią dla siebie, ale żal mu było do głębi duszy 798 60 | więzieniu, muszę umrzeć... Ale modliłam się, abym cię przedtem 799 60 | ja idę do Niego, Marku, ale kocham cię i zawsze będę 800 60 | wiszący nad drzwiami zgasł, ale za to światło księżyca wchodziło 801 60 | bałam się śmierci i męki, ale teraz się już nie boję. 802 60 | przyjdziesz do mnie. Krótko żyłam, ale Bóg dał mi duszę twoją. 803 61 | miłowali się i żyli razem, ale jedynie z tamtej strony 804 61 | odpowiedział Winicjusz - ale ty nie możesz mi być już 805 61 | smutno i rzekł:~- Nie, drogi, ale ty tego nie chcesz zrozumieć.~- 806 61 | Nie czas na rozprawy, ale pamiętasz, coś mówił, gdy 807 61 | jej żaden z naszych bogów, ale jeśli i wasz nie lepszy, 808 61 | Uczyniłem dla ciebie, com mógł, ale nie mogę narażać życia. 809 61 | do siebie. Poznałem cię, ale będę milczał nie chcąc cię 810 61 | gubić. Puścić cię nie mogę, ale wracaj i niech bogowie ześlą 811 61 | możesz - rzekł Winicjusz - ale pozwól mi tu zostać i widzieć 812 61 | odróżnić nie tylko postaci, ale nawet i twarze nieszczęsnych. 813 62 | albo jak bóstwo straszne, ale wspaniałe i potężne.~Chwilami 814 62 | tu już do kolan ofiary, ale twarzy jej nie można było 815 62 | by nie tylko augustianie, ale i tłuszcza mogła głos jego 816 62 | przychodziłbym do ciebie? Ale oto On rozkazał mi zbierać 817 62 | powitał go z twarzą spokojną, ale złowrogą...~- Popełniłeś 818 62 | głosem również przyciszonym, ale strasznym, zapytał: - Jak 819 63 | oszalał.~- Nie oszalał, ale został chrześcijaninem - 820 63 | Mordujcie sobie chrześcijan, ale wierzajcie mi, nie wojujcie 821 63 | Ja tam nie paliłem Rzymu, ale gdyby mi cezar pozwolił, 822 63 | zdołałoby zatrzymać tłumów.~Ale wreszcie nadeszła oczekiwana 823 63 | starszym, niemal zgrzybiałym. Ale natomiast niegdyś oczy jego 824 63 | zaś twarz miał bolesną, ale tak słodką i pogodną, jak 825 63 | kąsałem jak jadowity robak, ale oto byłem przez całe życie 826 64 | wyznawanie wschodniego zabobonu, ale obławy dostarczały ich coraz 827 64 | nad dobrem ludu i miasta, ale natomiast ani cień łaski 828 64 | nie tylko jako zbawienie, ale jako czas ślubu z Winicjuszem. 829 64 | jak Baranek, na krzyżu. Ale wydawało mu się to szczęściem 830 64 | umierać pobożnie i cierpliwie. Ale polecał się i w tym Chrystusowi, 831 65 | Ja Cherei nie chwalę, ale to był doskonały człowiek 832 65 | duchów - odrzekł Scewinus - ale to człowiek dzielny, którego 833 65 | szaleństwa ustały.~- Nie mnie, ale Winicjuszowi - rzekł Petroniusz. - 834 65 | ocalić jedną dziewczynę, ale nie mogę, bom wypadł z łask 835 65 | Pali się do tej podróży, ale zarazem drży na myśl o szyderczym 836 65 | Petroniusz. - Być może. Ale miałbym jeszcze jeden sposób 837 65 | powtórzę. Nic nie słyszałem, ale też i nie chcę nic słyszeć... 838 65 | jest obecnie w więzieniu, ale naprzód, jako zakładniczka, 839 65 | Tygellinie, naiwnym człowiekiem, ale przecie i ty nie będziesz 840 66 | narzeczonej młodego trybuna, ale to podniecało tylko powszechną 841 66 | nimi miał nie centurion, ale trybun Subriusz Flawiusz 842 66 | był jak i inni widzowie, ale zaniepokojony do ostatnich 843 66 | na oba pytania: "Tak!", ale przy tym mrowie przeszło 844 66 | zarazem wyzwoleniem i ślubem, ale teraz poznał, że inna rzecz 845 66 | Ligia w nich się znajduje, ale straże pretoriańskie pilnowały 846 66 | przecie zabrać z więzienia, ale nie może pozwolić na jej 847 66 | razem znikło mu z oczu.~Ale owa niemoc nie trwała długo. 848 66 | umrzeć w tym amfiteatrze, ale nie mógł z niego wyjść. 849 66 | nad zwykłą miarę ludzką, ale podobnego nie widziały jeszcze 850 66 | grupę wykutą z kamienia. Ale w tym pozornym spokoju znać 851 66 | resztę swych nadludzkich sił, ale że mu już ich nie na długo 852 66 | już nie tylko za atletą, ale stawał w obronie dziewicy, 853 66 | w jego twarz. Przesądny, ale skłonny do uniesień Westynus, 854 66 | Westynus, który bał się duchów, ale nie bał się ludzi, dawał 855 66 | starego trybuna była groźna, ale zalana łzami, i rękę trzymał 856 67 | Więzienie wyżarło mi siły, ale On mi je wrócił na chwilę 857 68 | jest! Może masz słuszność! Ale czy wypada mi śpiewać własną 858 68 | cezara nic wam nie grozi, ale Tygellin gotów użyć nawet 859 68 | zniecierpliwienia Petroniusz - ale nie każ mu ocalać jej po 860 68 | opieka i nie tylko dostatek, ale i przepych. Z rozkazu Teoklesa 861 68 | prawa nad własne żądze. Ale w tych rozpamiętywaniach 862 69 | Dobiega końca trud mój, ale gościnność i odpocznienie 863 69 | Siejba wydała plon obfity, ale szatan wdeptał go w ziemię. 864 69 | zginie i musi przeważyć, ale chwilami myślał, że nie 865 69 | Zbawiciel kazał paść owce swoje, ale nie ma już tu ich lub jutro 866 69 | Kościół Boży. Daj nam umrzeć, ale nie pozwól na zwycięstwo 867 70 | się przez przełęcz gór, ale zarazem dziwny widok uderzył 868 70 | już, że omdlał lub umarł, ale on powstał wreszcie, drżącymi 869 70 | cały świat pogański szalał. Ale ci, którym dość było zbrodni 870 71 | czas dla obu Apostołów. Ale jakby na zakończenie służby, 871 71 | składał się z ciekawych, ale z wyznawców, pragnących 872 71 | ofiara idzie ku straceniu, ale zwycięzca odbywa pochód 873 71 | w uroczystym skupieniu, ale w spokoju, czując, że od 874 71 | miłosierdziu Zbawiciela.~Ale naokół było spokojnie. Wzgórza 875 71 | błękitnej, gniazdo zbrodni, ale i siły, szaleństwa, ale 876 71 | ale i siły, szaleństwa, ale i ładu, które stało się 877 71 | świata, jego ciemięzcą, ale zarazem jego prawem i pokojem, 878 71 | który miano wstawić krzyż, ale nawet między wyznawcami, 879 71 | tylko spokój i ukojenie, ale jakowaś harmonia, która 880 71 | się. Tak! chwila nadeszła, ale on widział przed sobą wielki 881 72 | się po domach i w sercach, ale portyki wieńczyły się bluszczem 882 72 | łzami, wzrastała cicho, ale coraz potężniej, siejba 883 73 | oglądał dotąd takiego domu, ale też nie oglądał i krzywd 884 73 | dawnych trwóg i boleści! Ale to nie Parki, jak piszesz, 885 73 | płakać nad cudzą niedolą, ale nawet i w owych łzach tkwi 886 73 | hartuje serca jak miecze, ale zobojętnia je raczej, zamiast 887 73 | wrogiem, jak cezar i Tygellin, ale obojętnym dla niej nikt 888 73 | nie zapomnieliście o mnie, ale chcecie mnie namówić do 889 73 | poświęcił się dla ludzi, ale eheu! Prometeusz podobno 890 73 | widziałeś dotychczas!" Być może. Ale ja ci odpowiadam: "Przyjacielu, 891 73 | wierzyć w naszych bogów, ale miłować ich można, jak miłowali 892 74 | chmury niechęci cezara, ale zdarzało się już to tyle 893 74 | towarzysze ostatnich lat życia. Ale ja wam dam dobry przykład 894 74 | było się można spodziewać. Ale kaleczyć sobie uszy jeszcze 895 74 | biesiadnikami o rzeczach błahych, ale miłych, o jakich zwykle 896 Epi| nie tylko cezar i miasto, ale świat cały stracił zmysły.~ 897 Epi| znów myślał, że nie wojną, ale śpiewem skończy bunt galijskich 898 Epi| pana ziemskiego okręgu, ale pieśniarza, jakiego nie 899 Epi| zdumiewającym i łatwym. Ale już dni wszechmocy jego


1-500 | 501-899

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License