Rozdzial

 1 1 |      przemówił - i otworzywszy oczy jął rozpytywać o pogodę, a następnie
 2 1 |         zmienił przedmiot rozmowy i jął wypytywać go z pewną troskliwością
 3 2 |        przyjść na myśl, a następnie jął przeczyć temu, co mówiła
 4 2 |        spokojniej i bezpieczniej.~I jął znowu wychwalać swoje sady,
 5 3 |             chwilę milczał, po czym jął mówić przerywanym przez
 6 7 |        Kryspinilli.~Na to Watyniusz jął udawać okrzyki przestraszonej
 7 7 |        wciąż z pułapu róże.~Po czym jął śpiewać, a raczej mówić
 8 7 |          najpiękniejsze, a wreszcie jął pocieszać Lukana i mówić
 9 7 |       śpiącą, a po dokonaniu dzieła jął patrzyć na obecnych wzrokiem
10 8 |        niezmiernie odległe, po czym jął mówić:~- Do boru? Hej, jaki
11 11| najstaranniej przed Poppeą. Po czym jął wyrzucać gorzko Petroniuszowi
12 12|        rzekł po chwili - lecz (i tu jął patrzyć kolejno na Iran
13 14|             głowę na jego piersiach jął powtarzać wśród łkań:~-
14 15|   Eurycjuszowi, który chwyciwszy go jął się modlić ze wzniesionymi
15 16|       pójdzie łatwo i prędko, teraz jął sam wynajdywać trudności
16 17|          wydobył pieniążek, po czym jął szukać za pasem noża, a
17 19|          koniec mego nosa."~Po czym jął sobie przypominać rozmowę
18 21|         rogu, najbliższej uliczki i jął wyzierać zza węgła czekając,
19 23|            mu się z gniewu, po czym jął mówić w uniesieniu:~- Zaliś
20 25|              Potem nadszedł Ursus i jął opowiadać, jak wyprowadził
21 26|               ale potem - bywało.~I jął znów karmić Winicjusza,
22 32|     odpowiedział Winicjusz.~Po czym jął przeglądać listę i rzekł:~-
23 34|             szczęścia, po czym znów jął mówić, jak powoli otwierały
24 34|         Ligio! O Ligio!...~Wreszcie jął ją rozpytywać, co się działo
25 34|      przypominały.~Tu złożył ręce i jął powtarzać jak dziecko, które
26 38|  przeszedłby pieśni Homera, a potem jął mówić, jak odbudowałby miasto
27 49|       stanął przed cezarem.~Po czym jął mówić z wolna i dobitnie,
28 56|          przednimi łapami na ciele, jął zlizywać kolczastym językiem
29 57|             ze zdziwieniem, po czym jął ruszać ramionami i mówić
30 59|            nie zrozumiał pytania, i jął mrugać oczyma. A Westynus
31 60|       więzień i Cuchnących Dołów, i jął się pracy do której zmuszała
32 62|      Tygellin kazał przerwać męki i jął chodzić po atrium z twarzą