Rozdzial

 1 1 |          boi.~- Korbulo nie jest człowiekiem głupim.~- Może masz słuszność;
 2 1 |       był w istocie rzeczy tęgim człowiekiem, rządził z początku dobrze
 3 2 |       światowcem i nadto bystrym człowiekiem, by tego nie zauważyć, zatem
 4 6 |         jest tym samym cnotliwym człowiekiem. Ergo, ja jestem cnotliwym
 5 6 |        Ergo, ja jestem cnotliwym człowiekiem. Muszę dziś wylać nieco
 6 7 |  przekonania:~- Wcale nie jestem człowiekiem, tylko faunem. Petroniusz
 7 7 |       począł wołać:~- Nie jestem człowiekiem, jeno faunem i mieszkam
 8 11|         żadnych. Natomiast będąc człowiekiem zaradnym i mając mimo wczorajszego
 9 15|      jest już więcej cieniem niż człowiekiem. Śmierć jego jest postanowiona.
10 17|       wyszedł z budynku z drugim człowiekiem, przybranym tylko w tunikę
11 18|    niewolnik Ligii, jest podobno człowiekiem siły niezwykłej, najmij
12 19|        raz pierwszy wydał mu się człowiekiem zabawnym i zarazem niepospolitym.
13 22|     Bogowie! Ten Lig, jeśli jest człowiekiem, mógłby w ciągu jednego
14 22| najlepszy sposób. Petroniusz był człowiekiem spokojnym i Chilo mógł być
15 23|   wydajesz się dobrym i uczciwym człowiekiem, ale nie mówisz mi tego,
16 24|      powinien - i nie zdoła. Był człowiekiem samowolnym, zuchwałym i
17 24|          zmusił, albowiem jestem człowiekiem wolnym i przyjacielem prefekta
18 24|      cnotę.~Ale Ursus, który był człowiekiem naiwnym i który słyszał
19 24|         chwili pierwszego porywu człowiekiem zrobiłby zawsze, co by chciał.~
20 24|        kto nie może być uczciwym człowiekiem, ten poniekąd musi być łotrem;
21 26|  przyjemność, albowiem rozmowa z człowiekiem wolnym, jakkolwiek prostym,
22 26|          trybunem wojskowym, był człowiekiem potężnym, ale nad wszystkimi
23 27|         był na przykład uczciwym człowiekiem, gdyby senat składał się
24 27|   Winicjusza.~Kryspus, który był człowiekiem starym, surowym i pogrążonym
25 29|        milczenie. Petroniusz był człowiekiem rozumnym i nieraz zastanawiał
26 32|         było źle. Petroniusz był człowiekiem odważnym i śmierci się nie
27 38|   Priamowi i zwał go szczęśliwym człowiekiem dlatego właśnie, iż mógł
28 49|     okazał się powtórnie jedynym człowiekiem, który w ciężkich chwilach
29 51|  należałem do augustianów, byłem człowiekiem więcej wolnym, niż oni tam
30 65|      Jesteś, Tygellinie, naiwnym człowiekiem, ale przecie i ty nie będziesz
31 66|         się przy tym Ligu nikłym człowiekiem. Senatorowie, westalki,
32 73|   rzymski. Gdyby cezar był innym człowiekiem, myślałbym nawet, że zaniechano