Rozdzial

 1 2 |           tak jak ja moją ubóstwioną Chryzotemis, której, mówiąc między nami,
 2 2 |              Nagle przypomniał sobie Chryzotemis i wziął go pusty śmiech.
 3 2 |            płatki róży. A jednak tej Chryzotemis zazdrościł mu cały Rzym.
 4 2 |        słuszność - pomyślał - a moja Chryzotemis jest stara, stara... jak
 5 3 |          czas do namysłu. Mnie także Chryzotemis wydawała się córką Jowisza,
 6 3 |              się nieść kazałeś? - Do Chryzotemis...~- Szczęśliwyś, że posiadasz
 7 3 |               co mnie jeszcze bawi w Chryzotemis? Oto, że ona mnie zdradza
 8 3 |          kazali się ponieść razem do Chryzotemis.~Lecz w przedsionku Petroniusz
 9 4 |         Nazajutrz, po odwiedzinach u Chryzotemis, spał wprawdzie cały dzień,
10 10|            miał zasiąść Petroniusz i Chryzotemis.~Winicjusz szedł we wszystkim
11 10|              słodziej być pożądanym.~Chryzotemis miała o tym własne, nieco
12 10|          wrócić.~Po czym ukazując na Chryzotemis dodał:~- Ja od pięciu lat
13 10|           uskarżać na jej srogość...~Chryzotemis uderzyła go na to wachlarzem
14 10|          palce zakładać pierścionki. Chryzotemis spojrzała mimo woli na swe
15 10|             nimi rozminąć - zawołała Chryzotemis.~Winicjusz uśmiechnął się
16 10| niecierpliwić zupełnie.~Petroniusz i Chryzotemis wyśmiewali go, lecz on chodził
17 10|          niesmaku w twarzy.~- Chodź, Chryzotemis! - rzekł. - Jeśli chcesz
18 12|       wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis! Otóż daruję ci ją, weź
19 12|             Pole Marsowe, a potem do Chryzotemis.~Lecz po drodze do triclinium,
20 12|        zanieść do pałacu, a potem do Chryzotemis, u której pozostał do późnej
21 12|            po długich odwiedzinach u Chryzotemis i pilno mu było do snu.
22 12|           dlaczego, że w kątach oczu Chryzotemis dostrzegł dziś zmarszczki.
23 29|               karrukę Petroniuszowej Chryzotemis, otoczoną przez całe grono
24 29|           urząd zatrzymał w mieście. Chryzotemis, powożąc sama czterema korsykańskimi
25 29|     przypomniał sobie jednak, że gdy Chryzotemis spytała go o Ligię, obraził
26 29|          gniew. Lecz w dzień później Chryzotemis, zapomniawszy widocznie
27 29|     pierwszej scenie zazdrości, jaką Chryzotemis uczyniła mu z powodu dwóch
28 29|              wiadomości: uwiodłeś mi Chryzotemis! Winicjusz kiwnął z niesmakiem
29 29|             raz, żeś mnie uwolnił od Chryzotemis. Posłuchaj mnie: widzisz
30 29|              się, ucztował, posiadał Chryzotemis, pisywał satyry, a nawet
31 52|             cezar niczego. Za pomocą Chryzotemis, która była obecnie kochanką