Rozdzial
1 2 | Od czasu do czasu gromady ludzkie rozstępowały się przed lektykami,
2 2 | ciekawością na owo rojowisko ludzkie i na owo Forum Romanum,
3 7 | przepychem, niemal przechodzącym ludzkie pojęcie, i zbliżyć się do
4 21| szerzy się nad wszelkie ludzkie pojęcie. Uderzyło go też
5 25| często wyrzucał rankami ciała ludzkie, iż nikt nawet nie dochodził,
6 27| przeradzała tak do gruntu dusze ludzkie. Rozumiał, że jest w niej
7 28| zmieniała dotknięciem ciała ludzkie, a mnie zmieniono duszę.
8 36| chrapliwie w nozdrza wyziewy ludzkie, oblizując kolczastymi językami
9 38| zmalałyby wszystkie inne dzieła ludzkie. Wówczas pijani biesiadnicy
10 39| ale ta jedna czyni serce ludzkie sprawiedliwym. I prócz tego
11 41| uczynił, trzeba przewyższyć ludzkie pogłowie w dobrym lub w
12 41| cudniejsze lub straszliwsze nad ludzkie pojęcie, byle było niezwyczajne
13 42| żar straszliwy, a wrzaski ludzkie nie mogły stłumić syczenia
14 43| zbyt potwornym, a życie ludzkie zbyt wobec niego niemożliwym.
15 43| obrazy. Nieraz dwie rzeki ludzkie płynące ze stron przeciwnych,
16 43| dochodziły głosy i krzyki ludzkie.~"Tłuszcza rabuje domy" -
17 45| rozdeptane na bruku wnętrznści ludzkie. Ach, panie, gdybyś na to
18 45| rozdeptywano wnętrzności ludzkie. Więc jakkolwiek mało dziesięć
19 45| dochodziły śpiewające głosy ludzkie, latarki zaś ginęły w nim
20 46| żołnierze, prawdziwe morze ludzkie oblewające wyspę ognia.~
21 49| ROZDZIAŁ XLIX~Obozowiska ludzkie rozłożyły się we wspaniałych
22 52| przeszła wszystko, co siły ludzkie znieść mogą. Od chwili gdy
23 56| zwierząt, czujących wyziewy ludzkie, wzmogły się jeszcze. Lud
24 56| wydzierały sobie wzajem krwawe ludzkie członki. Zapach krwi i poszarpanych
25 60| w których błagalne głosy ludzkie powtarzały ze wszystkich
26 62| morze i że grzechy i winy ludzkie potoną w nim jako kamienie
27 62| rozkazał mi zbierać dusze ludzkie w imię miłości, więc spełniam
28 69| ziemie, potęga, jakiej oko ludzkie nie widziało, z drugiej
29 71| domami, olbrzymie rojowisko ludzkie, którego krańce niknęły
|