Rozdzial
1 1 | prawej nodze. Ale zresztą to dobra bogini! Przypuszczam, że
2 1 | świecie o filozofię niż o dobrą radę.~- Powiedz mi, czego
3 6 | zdał ją w ręce Akte. To dobra dusza ta Akte, dlatego kazałem
4 7 | wszelkich łask, bogactw i dobra, którego jedno widzimisię
5 7 | jej szyję, rzekła:~- Ty dobra jesteś, Akte.~Akte, ujęta
6 9 | przysłać po mnie, lecz ty, dobra, ulituj się nade mną.~To
7 16 | nim razem bez wieści. Za dobrą robotę dobra zapłata! Przydałoby
8 16 | wieści. Za dobrą robotę dobra zapłata! Przydałoby się
9 19 | panie! Przyjmij te słowa za dobrą wróżbę, tak jak przyjął
10 19 | zdobycia.~Zasiadł więc z dobrą myślą do stołu, do którego
11 19 | strzaskaj mu szczękę! To dobra myśl i godny ciebie czyn.
12 20 | Sokrates, jako rzecz starą a dobrą; wszak pierwszy lepszy stoik,
13 26 | pogański. Ot, zaniósłbym im "dobrą nowinę". Ale ja i tak kiedy,
14 27 | zwierzchność rzymska były rzeczą dobrą, rozdział między ludźmi
15 29 | zdawało się, że wpadł na dobrą myśl, mówił dalej w drodze
16 35 | czoła i rzekł:~- Myśl była dobra, skoro skutek dobry. A co
17 38 | o który, jak mówią, dla dobra ludu dbać powinienem? Zali
18 39 | śmierć? Kto by nie przełożył dobra nad zło? Ja myślałem, że
19 43 | wszystkim bogom, żem ci mógł dobrą wieścią odpłacić za twoje
20 45 | Panie! Przyszła mi do głowy dobra myśl. - Mów - odpowiedział
21 45 | krzyczał: "Wyrzeczcie się dobra ziemskiego, albowiem wkrótce
22 49 | spalenie Rzymu jest rzeczą dobrą, ale jest wielką i niezwykłą!
23 52 | powinni być wytępieni dla jego dobra, słowem, usprawiedliwiał
24 52 | duszę niż Brutus, który dla dobra Rzymu nie oszczędził własnych
25 54 | Dzięki ci. Zwiastujesz mi dobrą nowinę.~- A ty się wykąp
26 69 | obiegał świat i opowiadał "dobrą nowinę". Siły jego wyczerpały
27 73 | mając duszę szlachetną i dobrą, powinien być szczęśliwy.
28 74 | wam dam dobry przykład i dobrą radę: można, widzicie, na
29 Epi| rycerza, poczytał to za dobrą wróżbę i odtąd, jeśli wspominał
|