Rozdzial
1 1 | tu przyjechał ze Wschodu, wziął ich za opętanych. Ale to
2 2 | przypomniał sobie Chryzotemis i wziął go pusty śmiech. Wydała
3 5 | odpowiednim.~Tak mówiąc wziął kubek, który nosił u pasa,
4 5 | okazywać panowanie nad sobą, wziął go jednak nieco drżącą ręką
5 7 | pochwałę słowa.~Lecz Lukan nie wziął mu za złe wzmianki o zazdrości,
6 7 | jedno!... Dość tego! Cezar wziął cię od Aulusów, by cię darować
7 7 | mi cię obiecał, nim cię wziął... Musisz być moją! Daj
8 7 | ścięła się w żyłach, po czym wziął na ręce swą królewnę i krokiem
9 11| cezar. Broni jednak nie wziął. Stracił przytomność w ogóle,
10 13| Petroniusz darował, to bym ją wziął... Tak, tak, Chilonie, synu
11 22| ukończywszy swą czynność, wziął mokre sito i zniknął z nim
12 22| może być jaki bóg, który wziął na siebie postać barbarzyńcy.
13 25| mogły w niej pomieścić, i wziął go strach, że pójdą na dno.
14 26| do siebie:~- Gdy Kallinę wziął cezar na dwór, a ja myślałem,
15 26| samego powodu, gdyby ją teraz wziął za żonę, mógł narazić ją,
16 32| głowie, by Winicjusz nie wziął jego osłabienia za opór
17 33| wami, byłbym niechybnie wziął ją i zatrzymał przemocą,
18 33| serca pohamować. Apostoł zaś wziął go za skronie i rzekł:~-
19 36| rozpasanych tłumów. Lig wziął w ręce jeden z głazów przeznaczonych
20 41| słuchaj i roń łzy.~Jakoż cezar wziął rzeczywiście formingę do
21 43| którym może odnaleźć Ligię, wziął więc kaganek i począł szukać
22 48| następnie rozplótłszy ramiona wziął w ręce jej skronie, całował
23 48| miłości, Piotr zaś Apostoł wziął glinianą amforę z wodą i
24 49| lud szemrze, ale gdybym wziął lutnię i wyszedł z nią na
25 51| leniwie swą białą rękę, wziął tabliczki i rzuciwszy na
26 53| okrucieństwu "bestii".~Apostoła zaś wziął Nereusz, sługa Pudensa,
27 53| krwi, proś Chrystusa, aby wziął moją... Jam żołnierz. Niech
28 74| popołudniowych w bibliotece, po czym wziął kąpiel, po której kazał
|