Rozdzial

 1 3 |           za naszymi wazami, byśmy mieli zaślubiać ich córki. Strzeż
 2 4 |            nadszedł kres, będziemy mieli czas się pożegnać.~I usunął
 3 14|       przecie, że Terpnos i Diodor mieli wprost rozkaz zatykać usta
 4 15|          Odpowiedział mi, że Żydzi mieli odwieczną religię, chrześcijanie
 5 18|           którymi w razie potrzeby mieli podniecać zapał. Ale potrzeby
 6 20|       opowiadania Piotra niektórzy mieli widzenia, gdy zaś począł
 7 20|      oczekiwania, jakby owi ludzie mieli nadzieję dojrzeć Go jeszcze
 8 25|           dla innych. Jaką zapłatę mieli ludzie ci za to odebrać,
 9 28|        nieprzyjaciółmi, do których mieli prawo liczyć i mnie, i Chilona,
10 32|        wyliczać wszystkich, którzy mieli trochę rozumu i dlatego
11 32|            panie, że chrześcijanie mieli mnie w swym ręku i oszczędzili.
12 32|           nędznikowi, choć większe mieli do zemsty powody. Wówczas
13 35|            znakiem ręki, więc choć mieli ochotę dziękować i padać
14 41|           Terpnos i Diodor, którzy mieli akompaniować cezarowi, spoglądali,
15 50|        podpalili Rzym. Zbyt piękne mieli domy... Dziś trzeba innych
16 51|       którym nawet barbarzyńcy nie mieli żadnego pojęcia, na zbrodniach
17 52|    drewniane amfiteatra, w których mieli konać chrześcijanie. Zaraz
18 54|       utorowali drogę i Egipcjanie mieli ruszyć naprzód, gdy nagle
19 56| rozprawiali o gladiatorach, którzy mieli wystąpić przed chrześcijanami
20 56|            ciągnęli ludzie, którzy mieli dobijać rannych, przebrani
21 56|           na którą za chwilę pójść mieli wszyscy owi skazańcy. Po
22 56|           miejsca na okręgu areny. Mieli na siebie uderzać całymi
23 56|          Wszakże ci ludzie, którzy mieli się teraz pojawić, spalili
24 58|            szeregiem. W ten sposób mieli zginąć ci, których pierwszego
25 66|           zdumieniu na obraz, jaki mieli przed sobą, jakby nie wierząc,
26 69|           Ligię do Neapolis, gdzie mieli spotkać Pomponię i udać
27 70|           postołów, jakie podróżni mieli na nogach.~Potem słońce
28 74|            Lecz gdy już tych zabaw mieli do syta, Petroniusz uniósł