Rozdzial

 1 2 |      oprzeć się pewnemu podziwowi, jakim przejmowała go jej twarz
 2 2 |            wprost z takiego życia, jakim tu wszyscy żyli. I z pewnym
 3 4 |             Witaj, Hasto, i mów, z jakim zleceniem przychodzisz.~-
 4 4 |              nie umie nawet pojąć, jakim sposobem potrafi być bez
 5 5 |       niego sposoby, wskaż wpływy, jakim ulega, i sam wreszcie użyj
 6 9 |           i dziecinnej ciekawości, jakim będzie to życie gdzieś w
 7 11|        począł bezładnie rozmyślać, jakim sposobem odnajdzie i zabierze
 8 12|            jednak nie żałować kar, jakim wedle ogólnego obyczaju
 9 19|            i dlatego nie rozumiem, jakim sposobem jest między nimi
10 20|            cisza i to skupienie, z jakim tłum słuchał. Lecz starzec
11 22| przychodził, a niektórzy wiedzą, w jakim celu. Co będzie, gdy posądzą
12 26|       pokory, wydał się jej takim, jakim go chciała mieć wówczas
13 27|  rozpustników, ale z ludzi takich, jakim był Trazeasz, czegóż by
14 31|          pilnowano już porządku, w jakim wszyscy zasiedli przy stole.
15 32|     Winicjusz potłumił wzruszenie, jakim przejęła go ta wiadomość,
16 35|      Skądżebym miał wiedzieć?~- Na jakim ty świecie żyjesz? A więc
17 35|       Nieraz zadaję sobie pytanie, jakim cudem taki Lucjusz Saturninus
18 39|           że może być szczęście, o jakim ludzie dotąd nie wiedzieli.
19 40|          możesz stworzyć dzieło, o jakim świat dotąd nie słyszał,
20 40|      przedsmaku takiego szczęścia, jakim oddycham dzisiaj. Ale tęsknię
21 41|         dojrzeć niepodobna.~- Ach, jakim ty jesteś głębokim znawcą! -
22 41|         dwóch Neronów: jeden taki, jakim go ludzie znają, drugi artysta,
23 41|          domyśla, nawet ty, drogi, jakim ja jestem artystą. Ale właśnie
24 45|       łatwą. Winicjusz pamiętał, z jakim trudem przedostał się z
25 57|       głowę i rzekł:~- Tak jest.~- Jakim sposobem możesz wchodzić
26 59|             Oni się bronią. - A to jakim sposobem?~- Cierpliwością. -
27 64|           przejściowego istnienia, jakim żył dotąd. Serce przepełniło
28 74|           z takim rozmiłowaniem, z jakim znawca patrzy na boski posąg,