Rozdzial

 1 2 |    Brytana, i przez to mowa moja stała się świszczącą, a jednak
 2 2 |         piękną dziewczyną, która stała z piłką w ręku; z włosem
 3 4 |     tylko jego krótka orla twarz stała się jakby z kamienia wykutą.
 4 4 |          za przybranym dzieckiem stała się jeszcze bardziej świszcząca
 5 6 |       Gdzie ona jest?~Lecz nagle stała się rzecz zdumiewająca.
 6 7 |       kobiety były same ze sobą, stała - cudna jak cudny sen, harmonijna
 7 7 |      miarę. Jego czarniawa twarz stała się jeszcze bledszą i język
 8 9 |          patrzeć na Ligię, która stała przed nią z głową pochyloną,
 9 9 |        zmarszczka między brwiami stała się jeszcze większą, a oczy
10 14|  Petroniusz.~- Oto dlaczego ryba stała się godłem chrześcijan -
11 16|       dokładnie, jakby przed nim stała; przypominał sobie każde
12 20|   wyraźniej i silniej, a w końcu stała się tak przejmującą i ogromną,
13 21|      zaledwie kilkunastu kroków. Stała w pełnym świetle więc mógł
14 22|   kościsty. Co tu jednak począć? Stała się ciecz straszna. Jeśli
15 23|         i ujrzał nad sobą Ligię.~Stała tuż przy jego łóżku, trzymając
16 23|      tobą! - odrzekła z cicha.~I stała z wyciągniętymi przed się
17 26| mniemając, że nie jemu, ale mnie stała się ujma. Lecz może... odjąwszy
18 33|    skoczył ku Piotrowi i wówczas stała się rzecz nadzwyczajna.
19 34|          dech w piersiach. Ligia stała oparta plecami o cyprys,
20 43|         ale mała insula Linusowa stała jeszcze nie tknięta. Winicjusz
21 48|           oblała się rumieńcem i stała w blasku ognia, ze spuszczoną
22 51|        włóczni. Twarz Winicjusza stała się blada jak marmur.~-
23 53|          Winicjusza sczerniała i stała się podobną do owych woskowych
24 57|         drodze kopiec, na którym stała maleńka świątyńka Libityny,
25 64|       jak o wiecznym. Wiara jego stała się wprost niezgłębioną,
26 68|   zarazem kwiat; teraz twarz jej stała się niemal przezroczysta,
27 74|      oczyma. Po chwili twarz jej stała się blada jak płótno, on