Rozdzial
1 2 | przez czas jakiś podnosił w milczeniu swe dłonie, pachnące werweną,
2 4 | pozostała tak przez długi czas w milczeniu, lecz gdy się wreszcie podniosła,
3 7 | Nerona i trzymała ja długo w milczeniu, młody zaś Pitagoras, Grek
4 12| jego nóg Eunice i odszedł w milczeniu do triclinium.~Po posiłku
5 17| Chilo. I czas jakiś szli w milczeniu. Doszedłszy do Emporium,
6 20| nienawidzi.~Czas jakiś szli w milczeniu, po czym Chilo, którego
7 24| przebaczy!~Czas jakiś szli w milczeniu, po czym Chilo rzekł: -
8 27| by poddać się, choćby w milczeniu, tej czci, jaką wśród tych
9 27| płaszcza, pozostała tak w milczeniu.~A Piotr rzekł:~- Pokój
10 34| moim.~Przez chwilę szli w milczeniu, nie mogąc objąć piersiami
11 35| Oni przez chwilę stali w milczeniu, jakby uszom własnym nie
12 36| gmachy i pogrążywszy się w milczeniu, rozmyślał nad ogromem i
13 41| przez chwilę chodzili w milczeniu, tylko szafran szeleścił
14 45| I czas jakiś jechali w milczeniu, wsłuchując się w huk pożogi
15 48| więc czas jakiś szedł w milczeniu, oczyma tylko błagając litości
16 49| siedział przez chwilę w milczeniu, lecz widząc, że obecni
17 49| przez chwilę pozostał tak w milczeniu.~Wreszcie ozwał się głosem
18 53| obok Winicjusza, wznosili w milczeniu zalane łzami oczy ku krzyżowi;
19 53| i patrzył czas jakiś w milczeniu, jakby oniemiał z zachwytu,
20 56| pod wpływem nienawiści w milczeniu. Twarze miały wyraz zawzięty.~
21 57| Winicjusz odbywali drogę w milczeniu. Dopiero w pobliżu willi
22 57| Niger przycisnęli się w milczeniu do kopca, nie rozumiejąc,
23 58| porozpinanych ciałach, w milczeniu ofiar było jednak coś złowrogiego.
24 59| Westynus, który słuchał w milczeniu ich rozmowy, obejrzał się
25 60| czas patrzył na niego w milczeniu, na koniec jednak pociągnął
26 67| greckiego lekarza. Szli w milczeniu, gdyż po przejściach dnia
27 73| milczał, Nero widział w jego milczeniu przyganę, nawet gdy pochwalał,
|