Rozdzial

 1 2  | światełkami drgającymi na twarzy, wydała się teraz Petroniuszowi
 2 2  |          na Petroniuszu wrażenia. Wydała mu się zbyt szczupła. Lecz
 3 2  |          i wziął go pusty śmiech. Wydała mu się razem ze swoim złotym
 4 2  |         przesławna Poppea również wydała mu się bezduszną woskową
 5 9  |           inna ode mnie!"~I Ligia wydała jej się cudem, jakimś boskim
 6 9  |       jakieś uczucie matki; Ligia wydała się jej nie tylko piękną
 7 11 |     rozgniatał jej niewinne usta. Wydała mu się stokroć piękniejszą,
 8 12 |         jej kochankiem, i ta myśl wydała mu się nagle przykrą Był
 9 13 |      Petroniusz spojrzał na nią i wydała mu się bardzo piękna. Po
10 13 |           wyprawę, i cała rozmowa wydała mu się tylko marną stratą
11 17 |           zamieszkałych w Rzymie, wydała mu się jednak dobrotliwą
12 19 |    najsilniejszym Negrem, jakiego wydała kiedykolwiek Afryka. Czy
13 20 |      począł nie ufać oczom.~Droga wydała mu się jednak długą. Okolicę
14 20 |       dobrem za złe i kochać ich, wydała mu się szaloną, jednocześnie
15 21 |          przykładem. Rada Chilona wydała się też roztropną. Stojąc
16 26 |   błogosławiona ziemia, która cię wydała. Chciałbym objąć twoje nogi
17 27 |       rolę, którą użyźni Pan, aby wydała plon obfity.~I powstał.
18 29 |     najprzedniejszym winem, jakie wydała ziemia, i piję, póki nie
19 31 |         falą do piersi. Nigdy nie wydała mu się droższą, czystszą
20 34 |         jakby ich wraz z kwiatami wydala na świat wiosna.~Stanęli
21 43 |      pomsta, o jaką wołały tłumy, wydała mu się rzeczą słuszną i
22 60 |         odróżnić jej twarz, która wydała mu się bladą jak alabaster,
23 69 |  wspomnień, mąk i śmierci. Siejba wydała plon obfity, ale szatan
24 70 |       ruchu i słowa. Nazariuszowi wydała się już, że omdlał lub umarł,
25 Epi|           pieśniarza, jakiego nie wydała dotąd ludzkość.~I tak rzucał