Rozdzial

 1 2 |     patrzyłem pilnie na te znaki. Wszakże wiem, że i w Grecji, i w
 2 7 |   narażenia się na mękę i śmierć. Wszakże Boski Nauczyciel tak kazał.
 3 7 |       Boski Nauczyciel tak kazał. Wszakże sam dał przykład. Wszakże
 4 7 |         Wszakże sam dał przykład. Wszakże Pomponia opowiadała jej,
 5 17|           zaćmienia pamięci. Tak! Wszakże nasz Chrystus wydany został
 6 17|    uroczystym, dobitnym głosem:~- Wszakże na chrzcie świętym dano
 7 24|           jego duszy i do twojej! Wszakże jesteś chrześcijaninem i
 8 25|    dlaczego oni nie zabili Greka? Wszakże mogli to uczynić bezkarnie.
 9 26|      żołnierz i dworzanin Nerona! Wszakże brał udział w jego rozpuście
10 26|        Ligia nie mogła zapomnieć; wszakże chodził razem z innymi do
11 26|         im jednak cześć urzędową. Wszakże ją ścigał po to, by z niej
12 28|       wyrzec się innych bogów, bo wszakże żaden rozumniejszy umysł
13 32|           zaś rzecz była możliwa. Wszakże nie tak dawno jeszcze, gdy
14 32|         jego postępek z Chilonem. Wszakże nauka, którą ona wyznaje,
15 34|          bo oto jest przy niej, a wszakże już ona nie będzie więcej
16 36|       istotnie kochał i szanował. Wszakże wiadomo było, że niegdyś
17 39|         frymarku wiarą małżeńską? Wszakże już sami dziwicie się; gdy
18 43|            mógłby zostać cezarem. Wszakże szeptano między augustianami,
19 50|           ją miłuje.~- Winicjusz? Wszakże ona od niego uciekła?~-
20 51|          od pierwszego rzutu oka. Wszakże już i poprzednio usiłowała
21 56| nadzwyczajnych, ale nieprzyjazny. Wszakże ci ludzie, którzy mieli
22 56|          i odwieczne jego skarby. Wszakże karmili się krwią niemowląt,
23 57|         nie może być zawodu. Ale! Wszakże jesteś zupełnie pewny twego
24 65|          potem na uczcie u Nerwy. Wszakże będziesz i ty. W każdym
25 66|           nie mógł z niego wyjść. Wszakże przedstawienie miało się