Rozdzial

 1 1 |    Pokazało się, że pogoda jest piękna, połączona z lekkim powiewem
 2 1 |         jak sama Grecyna, a tak piękną, że nawet Poppea wyglądałaby
 3 2 | przechodząc schylił głowę przed piękną dziewczyną, która stała
 4 6 |  występek jest szpetny, a cnota piękna. Ergo, prawdziwy esteta
 5 7 |      stopach, białą jak śniegi, piękną nadziemską pięknością, niesioną
 6 7 |           Winicjusz uważa ją za piękną?~- Przybierz w niewieście
 7 7 |         zadrażnić. Weszła więc, piękna jak bóstwo, przybrana równie
 8 7 |         słów, mówił:~- Tak, ona piękna, aleś ty stokroć piękniejsza.
 9 9 |        wydała się jej nie tylko piękną jak piękny sen, ale zarazem
10 9 |  zgubiła Oktawię. Dlatego każda piękna twarz w pałacu wzbudzała
11 9 |       nieśmiertelni! Ona równie piękna jak ja, a młodsza!" I zmarszczka
12 12|      nadzieją w twarzy była tak piękna, patrzyła na niego tak błagalnie,
13 13|      nią i wydała mu się bardzo piękna. Po chwili, gdy okręciwszy
14 13|         zgodzisz!... Gdyby była piękna, jak na przykład Eunice,
15 29|       co było blisko... Kobieta piękna warta jest zawsze tyle złota,
16 30|  westalce, a Rubria jest bardzo piękna.~Tu zamyślił się na chwilę,
17 30|    znajdzie się choć jedna dość piękna, by mogła cię pocieszyć?
18 30|       Słuchaj mnie: Grecja była piękna i stworzyła mądrość świata,
19 32|   przebraną w strój niewolnicy, piękną jak bóstwo, dobroczynną
20 41|         cyrku, na piękny posąg, piękną świątynię lub obraz, czuję,
21 50|      nożem, moją zaś żonę, moją piękną i młodą Berenikę, zaprzedał
22 51|     różane ciało, była istotnie piękna jak bóstwo. Czując się przy
23 51|      wydałaś mi się jeszcze tak piękna. Każę ci zrobić wannę w
24 56|   wieńcem na głowie, obok niego piękna i posępna Augusta, obok
25 58|       nowo.~Tymczasem wróciła i piękna pogoda. Amfiteatr od świtu