Rozdzial

 1 2 |          mieć piękne oczy.~- Jak morze - i utonąłem w nich też
 2 12|           Mówmy o Ligii. Rzym to morze...~- Perły poławiają się
 3 20|          który wypełniał ziemię, morze, niebo, świat.~W odległych
 4 32|     szczęście obojga będzie jako morze nieprzebrane i jako słońce.
 5 36|         i cymbały. Patrząc na to morze instrumentów, połyskujących
 6 37|       tobą, i chciałem zabrać to morze, i tę pogodę, i tę muzykę,
 7 37|       Wkrótce jutrzenka zaróżowi morze - i śpi wszystko naokół,
 8 38|   cienistsze ogrody i lazurowsze morze. O Ligio, jak dobrze jest
 9 39|       obiecuje szczęśliwość jako morze nieprzebrane bez końca.
10 39|         koić, razem spoglądać na morze, razem na niebo, razem czcić
11 41|    powiem ci, że muzyka jest jak morze. Stoimy na jednym brzegu
12 41|         serca, a ze mną ziemia i morze, nie licząc Winicjusza,
13 41|       konsul - nad miastem jedno morze płomieni: dym dusi mieszkańców
14 46|    chłopi i żołnierze, prawdziwe morze ludzkie oblewające wyspę
15 47|       pożar, z drugiej rozhukane morze ludu.~I począł szukać dalej
16 47|        widać było istotnie jakby morze głów, ruchome, kotłujące
17 48|     Apostoł - i klęski będą jako morze nieprzebrane.~Po czym zwrócił
18 51|         za to.~- Więc jedźmy nad morze. Twoje boskie oczy nie lubią
19 53|          tylko śmierć i noc jako morze bezbrzeżna.~A tymczasem
20 55|           gdzie wrzucili ciało w morze.~Poppea nie zastawszy wielkiej
21 56|          wyżej czerniało kręgiem morze głów ludzkich, nad którymi
22 56|          tysiące, gdy wylewa się morze krwi, ta jedna więcej kropla
23 59|         mówił Chilo - teraz jest morze jak oliwa i fale zdają się
24 61|          rzucę kosztowną czarę w morze, nie potrafi oddać mi jej
25 62| miłosierdzie Chrystusa jest jako morze i że grzechy i winy ludzkie