Rozdzial

 1 7 |        trwała zbyt długo, albowiem Kroto, mistrz i przełożony szkoły
 2 7 |          powitał koniec walki, zaś Kroto, oparłszy stopy na plecach
 3 18|           Chilonidesem dokonasz? A Kroto da sobie rady, choćby jej
 4 19|          zbudzono go, gdy nadszedł Kroto. Wówczas udał się do atrium
 5 19|         się wypełniać całe atrium. Kroto już był się ułożył o cenę
 6 19|         Ursus był tak silnym.~Lecz Kroto uśmiechnął się pogardliwie.~-
 7 21|          tego nie czynili. Przecie Kroto miał być wzięty tylko dla
 8 21|         ucho jego radom, gdyby nie Kroto, któremu chodziło o nagrodę.~-
 9 21|     trzymać mu ręce - odpowiedział Kroto.~Musieli jednak czekać jeszcze
10 21|           osób. Winicjusz, Chilo i Kroto pomieszali się z owym tłumem.~-
11 21|             najbliższy przyjaciel, Kroto, jeśli nie Herkulesem? Ciebie
12 21|           się mi w latarce i gdyby Kroto, który równie jest szlachetny,
13 21|          twoją czaszkę hipopotama.~Kroto zaś, który posiadał zwierzęcą
14 21|          że zginiesz - odezwał się Kroto.~- Masz u mnie diotę kefalońskiego
15 21|  powstrzyma go od przedsięwzięcia. Kroto począł nabierać oddechu
16 22|            cichym głosem:~- Zabij!~Kroto rzucił się - jak tygrys
17 22|         był bowiem także pewny, że Kroto go zabije. Natomiast liczył,
18 22|         będzie niósł dziewczynę, a Kroto utoruje mu drogę." Czas
19 22|         znikła.~"To Winicjusz albo Kroto - pomyślał Chilo - ale jeśli
20 24|            w Chilonowej pamięci:~- Kroto rzucił się na mnie, by mnie
21 25| człowiekowi, któremu nie oparł się Kroto, oparłby się piastujący
22 26|           zabijać. - A Atacynus? A Kroto?~- Nie mogłem inaczej -
23 30|      zmienioną. Ale! słyszałem, że Kroto chciał cię zamordować? Czy
24 30|          Krotona? Chyba żartujesz? Kroto był najsilniejszy z ludzi,
25 50|            z nami i twój zapaśnik, Kroto, którego szlachetny Winicjusz