Rozdzial

 1 7 |          w triclinium zapanowała cisza przerywana tylko szmerem,
 2 8 |          niebo, zorze, światło i cisza. Dziewczynę chwycił nagły
 3 9 |         Chwilami zapadała głucha cisza, pełna złudzeń słuchu. Obydwom
 4 17|        tobą, ojcze.~Nastała znów cisza - tylko w oddaleniu huczały
 5 20| wyciągali ku niemu ręce. Nastała cisza tak głęboka, że słychać
 6 20|       ozdób. Dziwiła go tylko ta cisza i to skupienie, z jakim
 7 20|    zatrzymali dech w piersiach i cisza zrobiła się jeszcze większa
 8 22|     dłużył mu się, niepokoiła go cisza sieni, na którą z daleka
 9 24|      odpuść mu!"~Po czym zapadła cisza jeszcze większa.~Glaukus
10 45|          niewolników, otoczy ich cisza wsi i będą żyli spokojnie
11 45|         od złych duchów. Nastała cisza, w której słychać tylko
12 49|         dwa demony. Nastała taka cisza, że słychać było brzęk much
13 53|         ziemi. Naraz otoczyła go cisza, jak gdyby bojaźń uwięziła
14 53|       którego mdleją serca.~Lecz cisza trwała ciągle. Przerwało
15 53|       Christo!", po czym zapadła cisza. Jasne letnie błyskawice
16 56|         amfiteatrze uczyniła się cisza oczekiwania. Tysiące oczu
17 56|     elegię. W cyrku uczyniła się cisza. Po chwili cezar, sam wzruszony,
18 57|           Na świecie obył upał i cisza, przerywana tylko czasem
19 58|         szmaragd do oka.~Nastała cisza zupełna. Oczy widzów utkwione
20 60|     modli się za ciebie!~Nastała cisza. Jedyny kaganek wiszący
21 61| podróżnych. Zresztą otaczała ich cisza taka, jaka otacza dwie kolumny
22 62| miesięcznym świetle. Naokół była cisza i pustka, albowiem służba
23 66|       którym uczyniła się głucha cisza. Lig dopadł tymczasem w
24 66|        się okrzyk i znów zapadła cisza. Ludzie mniemali, że śnią,
25 71|        chce przemówić, i nastała cisza niezmącona.~On zaś, stojąc