Rozdzial
1 4 | zresztą, iż młoda wyzwolenica żyje w ciągłym smutku, że jest
2 7 | smutną i zbolałą, która żyje już nie nadzieją, ale tylko
3 8 | i ich dziecka. Ja dawno żyję w tym domu i wiem, czym
4 15| jej stokroć lepiej, bo tam żyje całe mrowie ubóstwa. Ja
5 16| Niestety! Przekonałem się, że żyje dotąd i należy do gminy
6 16| kalectwem. Lecz Glaukus żyje, panie, i gdyby mnie raz
7 16| dalej:~- Lecz póki Glaukus żyje, jakże mi jej szukać, gdy
8 16| Glauka, albowiem póki on żyje, i życie moje, i poszukiwania
9 17| Zbawiciela, tak ów, który żyje między nami, chce wydać
10 24| chcąc się przekonać, że żyje, i ruszył śpiesznym krokiem
11 26| dolatywały dalekie echa, że żyję i żem bezpieczna.~Tu porwała
12 27| tej Sodomy, w której sam żyje, a którą Bóg zniszczy płomieniem
13 28| krótko. Wkrótce uczuł; że żyje w próżni, że to wszystko,
14 28| się w mej duszy, w jakich żyję ciemnościach, jak nie widzę
15 28| zamiast wody płynie niepokój. Żyję nadzieją, że ją może ujrzę,
16 29| z Chrystusem. Na koniec żyje, jakby nie żył: bez nadziei,
17 33| nie uczyniłem tego, choć żyję w męce i tęsknocie. Przedtem,
18 33| zniesie ją natura moja, przeto żyję w niepewności i męce, jakobym
19 35| człowiek jest jako motyl: żyje w słońcu łaski, a przy pierwszym
20 38| zamieszkać z tobą. Zresztą żyję nadzieją, że zanim Palatyn
21 55| niego, aby mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta i że
22 56| rozpalonym żelazem, czy żyje jeszcze. Wnet uprzątnięto
23 57| wargach pytanie i odrzekł:~- Żyje dotąd. Ursus przysyła mnie
24 67| zapewnił go, że dziewczyna żyje i żyć będzie. Na myśl o
|