Rozdzial

 1 4 |  zresztą, iż młoda wyzwolenica żyje w ciągłym smutku, że jest
 2 7 |        smutną i zbolałą, która żyje już nie nadzieją, ale tylko
 3 8 |        i ich dziecka. Ja dawno żyję w tym domu i wiem, czym
 4 15|     jej stokroć lepiej, bo tam żyje całe mrowie ubóstwa. Ja
 5 16|  Niestety! Przekonałem się, że żyje dotąd i należy do gminy
 6 16|        kalectwem. Lecz Glaukus żyje, panie, i gdyby mnie raz
 7 16|     dalej:~- Lecz póki Glaukus żyje, jakże mi jej szukać, gdy
 8 16|       Glauka, albowiem póki on żyje, i życie moje, i poszukiwania
 9 17|      Zbawiciela, tak ów, który żyje między nami, chce wydać
10 24|        chcąc się przekonać, że żyje, i ruszył śpiesznym krokiem
11 26|    dolatywały dalekie echa, że żyję i żem bezpieczna.~Tu porwała
12 27|       tej Sodomy, w której sam żyje, a którą Bóg zniszczy płomieniem
13 28|      krótko. Wkrótce uczuł; że żyje w próżni, że to wszystko,
14 28|      się w mej duszy, w jakich żyję ciemnościach, jak nie widzę
15 28|  zamiast wody płynie niepokój. Żyję nadzieją, że ją może ujrzę,
16 29|        z Chrystusem. Na koniec żyje, jakby nie żył: bez nadziei,
17 33|       nie uczyniłem tego, choć żyję w męce i tęsknocie. Przedtem,
18 33| zniesie ją natura moja, przeto żyję w niepewności i męce, jakobym
19 35|      człowiek jest jako motyl: żyje w słońcu łaski, a przy pierwszym
20 38|     zamieszkać z tobą. Zresztą żyję nadzieją, że zanim Palatyn
21 55|   niego, aby mu powiedzieć, że żyje, że męki nie pamięta i że
22 56|        rozpalonym żelazem, czy żyje jeszcze. Wnet uprzątnięto
23 57|   wargach pytanie i odrzekł:~- Żyje dotąd. Ursus przysyła mnie
24 67|     zapewnił go, że dziewczyna żyje i żyć będzie. Na myśl o