Rozdzial

 1 2 | spokojniej i bezpieczniej.~I jął znowu wychwalać swoje sady, stada,
 2 7 |     wreszcie twarz jej przybrała znowu zwykły wyraz cichego smutku,
 3 7 |         Lecz Witeliusz wybuchnął znowu niespodzianym śmiechem i
 4 7 |         złe, tak że biedną Ligię znowu opanowały wyrzuty sumienia,
 5 13|     Winicjusz zniecierpliwił się znowu. Wobec nadziei, jaka mu
 6 23| dokonanej operacji rozbudził się znowu - i ujrzał nad sobą Ligię.~
 7 25|          Winicjusz rozbudził się znowu, lecz marzenia jego rozpraszały
 8 26|       najmniej odebrałby mnie im znowu.~- Tak - rzekł marszcząc
 9 27|       pomilczawszy chwilę spytał znowu:~- Kryspie, zali mniemasz,
10 28|          Smutek musi być, bom ją znowu utracił; a niepokój jest
11 43|       zaułka. Widok ten dodał mu znowu sił. Ominąwszy narożnik
12 43|         pierwsze słowa, na jakie znowu się zdobył, były:~- Gdzie
13 47|         igrzyska. Ubóstwiają cię znowu i wrzeszczą spierzchłymi
14 48|          gdy przeminie, wrócicie znowu siać ziarno wasze.~Na zewnątrz,
15 53|       którego zaniechali, wzięli znowu i położyli na męki, panie!~
16 53|      szopą.~Winicjusz zerwał się znowu, by przedrzeć się przez
17 57|          którym cezar ukazał się znowu, by słuchać pochwał. Jakkolwiek
18 57|      złością na obecnych, którzy znowu zaczęli się śmiać. Cezar
19 62|       jakież piacula zdołają ich znowu przebłagać?" Słowa: "innoxia
20 65|       nie spostrzegasz, że cezar znowu zbliża się do ciebie i poczyna
21 65|         amfiteatrze.~"Przegrałem znowu" - pomyślał Petroniusz.~
22 66|         czuł, że tą żądzą obraża znowu Chrystusa i łamie Jego przykazania.
23 67|           Jej usta poruszyły się znowu niezrozumiałym szeptem,
24 74|     jeszcze przypatrzyć. Za czym znowu rozwiązano mu żyły.~Śpiewacy