Rozdzial

 1 1  |       posągu, nagle zarzuciła mu na szyję ramiona, po czym odrzuciwszy
 2 2  |          korynckiej miedzi, i lekką szyję, i "boską" spadzistość ramion,
 3 4  |             objąwszy ramionami jego szyję przytuliła się do niego
 4 4  |            zarzuciła jej ramiona na szyję, a potem, gdy obie wyszły
 5 7  |        ufnością dziecka ręce na jej szyję, rzekła:~- Ty dobra jesteś,
 6 7  |     ześlizgiwał się z jej twarzy na szyję i obnażone ramiona, pieścił
 7 7  |           Westynus zaś wyciągnąwszy szyję, jak żuraw, szeptał tajemniczo:~-
 8 8  | rzeczywistość. Nagle rzuciła się na szyję Akte i przyłożywszy swe
 9 8  |          biskupa.~Akte zaś objąwszy szyję Ligii poczęła płakać...~
10 9  |     zarzuciła na pożegnanie ręce na szyję Akte.~
11 13 |          zaróżowił nawet jej uszy i szyję.~- Tak, panie.~- Cóż ci
12 16 |           chciałem się mu rzucić na szyję. Wstrzymała mnie tylko roztropność
13 29 |       kolanach oplotła mu ramionami szyję, głowę zaś złożyła na jego
14 30 |         Nero. - Jaką ona ma śnieżną szyję.~- Lecz się rumieni na twój
15 36 |            tuż pod nozdrzami. Grubą szyję osłaniał, jak zwykle, chustką
16 36 |         wstawał z wozu i wyciągając szyję wypatrywał, rychło mu li
17 41 | powstrzymywać, by nie rzucić się na szyję Petroniusza, teraz bowiem
18 42 |       stuliwszy uszy i wyciągnąwszy szyję, mknął jak strzała mijając
19 43 |        które padały mu na włosy, na szyję i odzież. Tunika poczęła
20 56 |          przycisnął mu zębami wideł szyję do ziemi i wsparłszy się
21 56 |              obejmując konwulsyjnie szyję ojca, ów zaś, pragnąc mu
22 60 |      rozkazy, by umarłym przekłuwać szyje, a potem zaraz z nimi do
23 71 |            nie założono mu wideł na szyję, by mu nie utrudniać pochodu.
24 Epi|           zbielałymi ustami Nero.~- Szyję ci chwycą w widły i zasmagają