Rozdzial

 1 2  |         chwili rozpaczy. Petroniusz powtarzał wprawdzie głośno, że mu
 2 7  |            Westynus z uporem pijaka powtarzał po raz dziesiąty odpowiedź
 3 11 |          twoim Kasjuszem Chereą!" - powtarzał sobie, myśląc o Neronie.
 4 16 |             co o tym sądzić. Próżno powtarzał sobie, że poszukiwania,
 5 18 |          dotąd nie widziano. On zaś powtarzał co chwila: "Oto, co są Grecy!
 6 20 |             który dając świadectwo, powtarzał: "Widziałem!"~I opowiedział
 7 24 |            stanął - gdyż jakkolwiek powtarzał sobie, że żadne niebezpieczeństwo
 8 24 |            ulicę. W korytarzu Chilo powtarzał znów w duszy: "Już po mnie!",
 9 32 |          jeno wino mnie rozgrzeje - powtarzał szczękając zębami - będę
10 34 |        odzyskane szczęście życia, i powtarzał jej imię, jakby chcąc się
11 43 |         Gdyby nie imię Ligii, które powtarzał w myśli, i gdyby nie jej
12 47 |       nabrania tchu, chór śpiewaków powtarzał ostatnie wiersze, po czym
13 48 |          oczy, i znów ją obejmował, powtarzał jej imię, potem schylał
14 51 | Chrześcijanie dla lwów!~- Trzoda! - powtarzał z pogardą Petroniusz. -
15 53 |             męskich, jak kobiecych, powtarzał co chwila: "Chryste, zmiłuj
16 53 |     Winicjusza również, w miarę jak powtarzał: "Chryste, zmiłuj się!",
17 56 |             Cezar klaskał w dłonie, powtarzał: "Macte!", i podniecał ich.
18 56 |         krwi. A jednak modlił się i powtarzał zeschłymi wargami: "Chryste,
19 66 |            o ratunek. "Ty możesz!", powtarzał zaciskając konwulsyjnie
20 66 |         niezgłębionej otchłani bólu powtarzał w duszy: "Choć tego mi nie
21 67 |            jakby na wpół przytomny. Powtarzał sobie, że Ligia jest ocalona,
22 67 |             wydawała się uśpioną, i powtarzał w myśli: "To ona! Chrystus
23 73 |            gdybym od początku listu powtarzał tylko dwa wyrazy: "Jestem
24 Epi|             Jakiż artysta ginie!" - powtarzał jakby ze zdumieniem.~Tymczasem