Rozdzial

 1 2 |         spotkać ni w cyrku, ni w amfiteatrze, na co odpowiedziała mu
 2 56|      każdy cezar zawsze miewał w amfiteatrze pod ręką.~Otworzono wreszcie
 3 56|         znak chustką, na który w amfiteatrze odpowiedziało powszechne: "
 4 56|      przeraźliwe odgłosy trąb, w amfiteatrze uczyniła się cisza oczekiwania.
 5 56|          rozskoczyli się obaj. W amfiteatrze zagrzmiały okrzyki: "Macte!" -
 6 56|             rozległy się głosy w amfiteatrze. Lanio zaś drgał czas jakiś
 7 56|         młotem we drzwi.~W całym amfiteatrze ozwał się pomruk: - Chrześcijanie!
 8 56|    ofiary.~Z najwyższego rzędu w amfiteatrze spoglądał na nie Piotr Apostoł.
 9 57| Winicjusz. - Piotr Apostoł był w amfiteatrze z ludźmi Petroniusza. Zresztą
10 58|       krzyże wzniesione. W całym amfiteatrze rozległ się teraz huk młotów,
11 58|          coraz potężniej w całym amfiteatrze: - Biada ci, morderco żony
12 62|        jeśli jutro oświadczysz w amfiteatrze, żeś był pijany i szalony
13 63|          w rzęsiście oświetlonym amfiteatrze.~Jakoż o zmroku cały budynek
14 63|             Pokój męczennikom!~W amfiteatrze panowało głuche milczenie.~
15 64|          mu się spotkać z nimi w amfiteatrze, opadną go myśli mniej godne
16 65|     razie do widzenia pojutrze w amfiteatrze, gdzie wystąpią ostatki
17 65|     weselnej pomówimy pojutrze w amfiteatrze.~"Przegrałem znowu" - pomyślał
18 66|   Spostrzeżono także, że w samym amfiteatrze zostały przedsięwzięte pewne
19 66|           że może Ligii nie ma w amfiteatrze i że wszystkie obawy są
20 66|        wrócił na swoje miejsce w amfiteatrze i gdy z zaciekawionych spojrzeń,
21 66|        bezradnie w tym strasznym amfiteatrze, nie wiedząc, jaką obmyślono
22 66|         głową. Mógł umrzeć w tym amfiteatrze, ale nie mógł z niego wyjść.
23 66|     piersi przestały oddychać. W amfiteatrze można było usłyszeć przelatującą
24 66|       być mogła rzeczywistość. W amfiteatrze można było widzieć ludzi,