Rozdzial
1 2 | czci jakiegoś Chrestosa. Zdaje się, że przysłużyła się
2 2 | twarze, o których Saturn zdaje się zapominać." Petroniusz
3 3 | Winicjusza i rzekł:~- Czekaj, zdaje mi się, że obmyśliłem sposób. -
4 6 | cnocie? I wiesz, co mi się zdaje? Otóż, iż dzieje się tak
5 7 | Aulusa i Pomponii... Nie! Nie zdaje mi się, by Petroniusz, gdyby
6 7 | nie wie. Cezar nikomu nie zdaje sprawy ze swoich rozporządzeń
7 15| uważają go zaś za boga. Zdaje się, że żadnych innych bogów,
8 18| Grecy! Oto, co są Grecy!" I zdaje mi się, że od tej chwili
9 26| o tym myślę, dotychczas zdaje mi się, że to sen i że ni
10 28| Pytii w Delfach. Chwilami zdaje mi się, że już coś rozumiem.
11 28| tak w nich nie wierzy. Ale zdaje się, że to wszystko chrześcijanom
12 28| nas dzieli. Czasem mi się zdaje, że są w tym wszystkim jakieś
13 28| ją może ujrzę, i czasem zdaje mi się, że to musi nastąpić...
14 35| to pochwalić, gdyż mi się zdaje, że to będzie zgodne z tą
15 39| Patrzę na ten spokój drzew i zdaje mi się, że on jest we mnie.
16 39| I wiesz, co mi się teraz zdaje? Oto, że tej nauce nie oprze
17 40| jestem od Ligii daleko, zdaje mi się, że wisi nad nią
18 51| widzę w tej Coa vestis, zdaje mi się, że Afrodyta przesłoniła
19 56| mi je paść rozkazał, więc zdaję Ci je, a Ty porachuj je,
20 57| ją wyniosą jako umarłą, zdaje się, że nikomu najmniejsze
21 57| zwyciężony w walce.~"Fortuna zdaje się mnie opuszczać - mówił
22 59| idzie ku mnie...~Czasem zdaje mi się, żem już umarł i
23 65| później za swoje własne.~- Zdaje mi się, żem dotąd nie żył -
|