Rozdzial

 1 2 |      czci jakiegoś Chrestosa. Zdaje się, że przysłużyła się
 2 2 |      twarze, o których Saturn zdaje się zapominać." Petroniusz
 3 3 | Winicjusza i rzekł:~- Czekaj, zdaje mi się, że obmyśliłem sposób. -
 4 6 |    cnocie? I wiesz, co mi się zdaje? Otóż, iż dzieje się tak
 5 7 | Aulusa i Pomponii... Nie! Nie zdaje mi się, by Petroniusz, gdyby
 6 7 |     nie wie. Cezar nikomu nie zdaje sprawy ze swoich rozporządzeń
 7 15|       uważają go zaś za boga. Zdaje się, że żadnych innych bogów,
 8 18|   Grecy! Oto, co są Grecy!" I zdaje mi się, że od tej chwili
 9 26|       o tym myślę, dotychczas zdaje mi się, że to sen i że ni
10 28|     Pytii w Delfach. Chwilami zdaje mi się, że już coś rozumiem.
11 28|    tak w nich nie wierzy. Ale zdaje się, że to wszystko chrześcijanom
12 28|     nas dzieli. Czasem mi się zdaje, że są w tym wszystkim jakieś
13 28|       ją może ujrzę, i czasem zdaje mi się, że to musi nastąpić...
14 35|     to pochwalić, gdyż mi się zdaje, że to będzie zgodne z tą
15 39|  Patrzę na ten spokój drzew i zdaje mi się, że on jest we mnie.
16 39|      I wiesz, co mi się teraz zdaje? Oto, że tej nauce nie oprze
17 40|       jestem od Ligii daleko, zdaje mi się, że wisi nad nią
18 51|       widzę w tej Coa vestis, zdaje mi się, że Afrodyta przesłoniła
19 56|     mi je paść rozkazał, więc zdaję Ci je, a Ty porachuj je,
20 57|       ją wyniosą jako umarłą, zdaje się, że nikomu najmniejsze
21 57|  zwyciężony w walce.~"Fortuna zdaje się mnie opuszczać - mówił
22 59|       idzie ku mnie...~Czasem zdaje mi się, żem już umarł i
23 65|    później za swoje własne.~- Zdaje mi się, żem dotąd nie żył -