Rozdzial

 1 5 |        chciał sobie zjednać nowe łaski cezara, albo ją chciał zatrzymać
 2 15|       Próżno uważać walkę o jego łaski za jakiś wyścig cyrkowy,
 3 22|          tym zaskarbi sobie nowe łaski. W duszy sądził zawsze,
 4 32|       kogo odrzucasz tak wysokie łaski. A wówczas wydobędzie ją
 5 32|       perski? za co?... Piramido łaski! Kolosie miłosierdzia! za
 6 35|        jako motyl: żyje w słońcu łaski, a przy pierwszym chłodnym
 7 35|       inaczej, jak w promieniach łaski cezara. Świat nie kończy
 8 39|       świata, ale niech w zdroju łaski obmyje cię Piotr, który
 9 40|     otaczać i ubiegać się o jego łaski. Niejeden rad był nawet
10 42|       potrzebował Jego litości i łaski. Zląkł się na samą myśl
11 44|          odzieży, którą czasem z łaski cezarów rozdawano hałastrze
12 45|        życiem za te widome znaki łaski.~Tym bardziej jednak śpieszno
13 47|  jakkolwiek nigdy nie zabiegał o łaski ludu, był jednak jego ulubieńcem.
14 51|     pewny siebie, jakby sam mógł łaski rozdawać. Niektórzy też
15 58|          spożyć potrawy, które z łaski cezara obficie roznosili
16 58|         Ufaj, gdyż dzień to jest łaski, i umrzyj w spokoju, sługo
17 63|     głowy, masz drugą w gałce od laski! - odparł Petroniusz.~Dalszą
18 64|           ale natomiast ani cień łaski nie padł na skazanych. Władcy
19 66|   pomyślał, że niegodny jest tej łaski i że przyjdzie mu umrzeć
20 66|        bał się ludzi, dawał znak łaski. Toż samo czynił senator
21 66|        wzniesioną w górę na znak łaski.~Tymczasem tłumy poczęła
22 66| komediant i śpiewak, potrzebował łaski ludu, po wtóre, chciał go
23 66|          w siebie oczy, dał znak łaski.~Wówczas grzmot oklasków