Rozdzial

 1 1 |           się w kierunku laconicum głosów i śmiechów, wreszcie uniósłszy
 2 7 |           ucztę swym śpiewem. Chór głosów poparł jego słowa, ale Nero
 3 7 |            udawacze zwierząt i ich głosów, kuglarze i błazny, lecz
 4 10|              zaczęło szeptać kilka głosów. - Krew mu płynie, jak i
 5 39|       potężniejszym grzmotem lwich głosów.~
 6 42|            Z miasta dochodził gwar głosów. Winicjusz wpadł w nie jak
 7 42|      poczęły wkoło płonąć, tysiące głosów wołało: "Śmierć ratującym!"
 8 43|       sobie.~Lecz biegł w kierunku głosów. Zawsze byli tam ludzie,
 9 43|          pomocy - ozwało się kilka głosów.~Wówczas Winicjusz, który
10 43|          Jego! - zawołał cały chór głosów. - Linus?... - spytał Winicjusz.~
11 47| usłyszawszy ów krzyk setek tysięcy głosów zwrócił się do augustianów
12 49|    niezrównany! - ozwało się kilka głosów. Nero zapisał wiersz i rzekł:~-
13 49|       Uczyń to! - ozwało się kilka głosów.~W atrium zrobił się szmer
14 53|           one rodzaj litanii; chór głosów, zarówno męskich, jak kobiecych,
15 53|             Amen! - zawołało kilka głosów.~Jemu zaś z oczu bił blask
16 56|     zrywała się taka burza dzikich głosów, że ludzie stojący przed
17 56|        słyszał tylko w izbie szmer głosów i okrzyki ludu, dochodzące
18 56|            Habec! - zawołało kilka głosów. Lecz inni drwili dalej.~-
19 56|   rozgniewał się. Zawrzały tysiące głosów: niektórzy z widzów udawali
20 56|         psów, ni wrzasków ludu, ni głosów augustianów, które nagle
21 62|        Oszalał! - ozwało się kilka głosów. On zaś odwrócił się ku
22 63|            Jak to? - spytało kilka głosów.~- Na Polluksa!... Bo jeśli
23 74|         spytało z niepokojem kilka głosów.~- Chcę się weselić, pić