Rozdzial

 1 1 |     płaski, niż mnie przedstawił. Widzisz, my tu dawno zatraciliśmy
 2 1 |        jak Pallas albo Seneka. Bo widzisz, u nas teraz dobrze jest
 3 2 |       Nero pisze epos. Witeliusz, widzisz, chcąc sobie ulżyć, używa
 4 5 |     mistrzem w młodości. Dlatego, widzisz, wiem, że ta woda nie jest
 5 5 |  wszystkie fontanny w Rzymie. Jak widzisz, można być jeszcze na tym
 6 6 |         Stal mocniejsza jest, jak widzisz, od żelaza, więc choć z
 7 7 |           peplum jak Kryspinilla. Widzisz! Bogowie i ludzie szukają
 8 12|          wychodzących z miasta.~- Widzisz - rzekł Petroniusz - niewątpliwie
 9 12|    Petroniusz począł się śmiać.~- Widzisz - rzekł - uwierzą, skoro
10 12|        przerwał Winicjusz.~- Więc widzisz. Pomponia wspominała mi
11 29|      Chryzotemis. Posłuchaj mnie: widzisz przed sobą człowieka, który
12 30|         rzekł - że zapomniał. Czy widzisz jego zmieszanie? Pytaj go
13 32|    dopiero spostrzegł?~- Nie. Ale widzisz, tyś mi dowodził, że nauka
14 35|          będziesz odradzał, a to, widzisz, byłby stracony czas.~-
15 40|     dowody do mnie, nie pomyślał; widzisz, że dla mnie ta niepewność
16 40|     pomyślawszy rzekł:~- Zresztą, widzisz, jeśli wasz Chrystus zmartwychwstał,
17 41|         odpowiedział Nero. - Ale, widzisz, ja właśnie jestem we wszystkim
18 51|              Nie lękaj się!... Bo widzisz, kto wie, czy nie będę musiał
19 53|     pobladłe usta powietrze - ale widzisz, panie... nie mogę! Jeśli
20 65|         rośnie i tam... Kaligula, widzisz, był także szalony, i patrz,
21 70|          zatrzymał się i rzekł:~- Widzisz tę jasność, która zbliża
22 73| powszednich dniach życia. Ludzie, widzisz, nie znali dotąd Boga, którego