1-500 | 501-698
Rozdzial
501 51 | świtania śpiewać jak harfa. Lecz nie były to głosy żałości
502 52 | wspaniałą zabawą dla ludu. Lecz rozszerzyło się mniemanie,
503 52 | pozwalali się porywać bez oporu. Lecz cierpliwość ich zwiększała
504 52 | Akte o pomoc dla Ligii, lecz ona mogła mu ofiarować jeno
505 52 | obietnic, jak pieniędzy.~Lecz wszystkie te usiłowania
506 52 | dziewczynie i prosić za nią, lecz nie otrzymał nic prócz odpowiedzi:~-
507 52 | jej widok i sama męka, lecz gdy wszystkie sposoby zawiodą
508 52 | wprawdzie i to uczynić, lecz Petroniusz usłyszawszy o
509 52 | wszystkie drogi ocalenia!~Lecz Winicjusz pohamował się
510 52 | skowyczy serce, to sen. Lecz ryk zwierząt mówił mu, że
511 53 | pierwszego małżeństwa, Rufiusowi, lecz rozgniewał tym tylko cezara,
512 53 | wejścia na ludus matutinus.~Lecz tym razem igrzysko "poranne"
513 53 | postanowił zginąć z nią razem. Lecz sądził, że ból może wypali
514 53 | kamienne płyty i prosił o cud.~Lecz pozostało mu jeszcze tyle
515 53 | przed rozpoczęciem pościgu. Lecz udawszy się do owego fossora,
516 53 | Apostoła i krzyczeć: "Ratuj!" Lecz czy to uroczystość modlitwy,
517 53 | się potężniejsze od Boga?~Lecz tymczasem błagali Go jeszcze
518 53 | gwiazdami u stóp, miłosierny, lecz i groźny, któren wywyższy
519 53 | od którego mdleją serca.~Lecz cisza trwała ciągle. Przerwało
520 53 | zażądać od niego ratunku, lecz nagle ujrzał przed sobą
521 53 | Ja, proch przed Bogiem, lecz wobec was Apostoł Boży i
522 53 | nie śmierć przed wami, lecz życie, nie męki, lecz nieprzebrane
523 53 | wami, lecz życie, nie męki, lecz nieprzebrane rozkosze, nie
524 53 | rozkosze, nie łzy i jęki, lecz śpiewanie, nie niewola,
525 53 | śpiewanie, nie niewola, lecz królowanie! Ja, Apostoł
526 53 | jakby oniemiał z zachwytu, lecz po chwili usłyszano jego
527 53 | modlił się jeszcze długo, lecz na koniec zbudził się, zwrócił
528 53 | na śmierć, na wieczność!~Lecz oni opadli go wołając: "
529 53 | winnicy ścieżką do swego domu. Lecz wśród jasnej nocy postępował
530 53 | będę się modlił za nią, lecz ty pomnij, com mówił tamtym
531 54 | jeszcze rozpacz i przerażenie, lecz on tłumił w sobie te głosy.
532 54 | zwiastun dobrej nowiny: Lecz tu czekała go rzecz niespodziewana.~
533 54 | najmniejszych trudności, lecz tym razem łańcuch się nie
534 54 | roznieśli zarazy po mieście.~- Lecz mówiłeś, że rozkaz na dziś
535 54 | cię wpuścić do więzienia, lecz jeśli napiszesz list, oddam
536 54 | cień z ciebie pozostał.~Lecz Winicjusz spytał:~- Zali
537 54 | naśladuj mnie.~I rozeszli się, lecz Winicjusz udał się do biblioteki
538 54 | nim z daleka: "Wróć się!" Lecz on nie zważał na owo wołanie
539 54 | jej obudzić, zbudź ty ją." Lecz Piotr odpowiedział: "Chrystus
540 54 | sam spoczywał przy Ligii; lecz między stołami chodziły
541 54 | ulica roiła się od ludzi, lecz dwaj biegacze, przybrani
542 54 | zawołał z przestrachem Chilo.~Lecz w oczach Winicjusza nie
543 55 | odnieść jej ów list nazajutrz.~Lecz gdy Winicjusz przyszedł
544 55 | się o oblubienicę twoją, lecz Pan nasz zesłał na nią gorączkę,
545 55 | słuchać o Winicjuszu i Ligii, lecz Petroniusz przeraził ją. "
546 55 | która i ją samą wyniańczyła.~Lecz na Palatynie wyrok na dziecko
547 55 | usiłował ich rozpoznać. Lecz oni zdjąwszy z niańki pas,
548 55 | noc całą i dzień następny.~Lecz trzeciego dnia cezar kazał
549 56 | wrażliwsi bledli ze strachu. Lecz wraz. ze wschodem słońca
550 56 | miało już wyjść więcej. Lecz coraz nowe pochody rozrywały
551 56 | tłumy runęły do środka. Lecz takie było mnóstwo zgromadzonych,
552 56 | niewielkie oddziały pretorianów.~Lecz kapłani z rozmaitych świątyń
553 56 | dochodzące z amfiteatru. Lecz po chwili,. gdy oczy jego
554 56 | kosmato obszyte dzieci. Lecz spod skór wychylały się
555 56 | obszerną jak cały amfiteatr.~Lecz nagle zatrzymał się, albowiem
556 56 | pogardą na podobne widowisko, lecz lud bawił się niezgrabnymi
557 56 | błagając tym znakiem litości, lecz na początku widowiska lud
558 56 | zyskiwali najwięcej zwolenników, lecz między grającymi byli i
559 56 | uderzać całymi oddziałami, lecz pierwej dozwolono słynniejszym
560 56 | Czemu zmykasz, Gallu?~Lecz Gall nie zmykał, po chwili
561 56 | rozległ się kilkakrotnie, lecz Gall ani się zachwiał, dając
562 56 | chcąc zadać cios ostatni. Lecz w tej chwili Kalendio, który
563 56 | ziemię.~Ów chciał powstać, lecz w mgnieniu oka spowiły go
564 56 | w połowie politowania, lecz sieciarz patrzył tylko w
565 56 | zamętu, poczęli uciekać, lecz mastygoforowie zagnali ich
566 56 | zadeptanych na śmierć w ścisku.~Lecz bogatsi nie brali udziału
567 56 | przyszedł nieco do siebie, lecz gdy wzięto go na języki,
568 56 | zawołało kilka głosów. Lecz inni drwili dalej.~- Nie
569 56 | Zwierząt! Zwierząt!..." Lecz nagle stało się coś nieoczekiwanego.
570 56 | Widziano twarze pobladłe, lecz jakby natchnione. Wszyscy
571 56 | Christo! Pro Christo!", lecz na arenie potworzyły się
572 56 | odrętwiła go zupełnie, lecz gdy słyszał głosy: "Pro
573 56 | jak i ich poprzednicy, lecz zmordowane psy nie chciały
574 56 | zachowane na dzień następny, lecz w amfiteatrach lud narzucał
575 56 | przykazywał okładać tłumy kijami, lecz i on najczęściej ulegał.
576 56 | Christo! Pro Christo!..."~Lecz lwy, jakkolwiek wygłodniałe,
577 56 | pokazać widzom kły straszliwe. Lecz następnie zapach krwi i
578 56 | by podać dalej klęczącym. Lecz krzyk i ruch podrażnił lwa.
579 56 | wstrzymać okrzyków przerażenia, lecz lud zgłuszył je oklaskami,
580 56 | poczęły wołać: "Dosyć! Dosyć!"~Lecz zwierzęta łatwiej było wpuścić
581 57 | będzie znaleźć lub wycisnąć. Lecz Seneka, który zrozumiał,
582 57 | Baalu!... - rzekł Chilo.~Lecz augustianie radzi, że humor
583 57 | broń - odpowiedział Nero. Lecz przesądny Westynus zbudził
584 57 | mnie - rzekł Winicjusz.~Lecz Petroniusz począł mu odradzać
585 57 | krótka droga. Spocznij teraz.~Lecz Winicjusz ukląkł w swym
586 57 | słów blady był jak płótno, lecz słuchał z tak natężoną uwagą,
587 57 | rozumiejąc, co to znaczy. Lecz tamci zatrzymali się tylko
588 57 | niewolnicy brytańscy z lektyką.~Lecz nim dobiegli, w ciemności
589 57 | duszy i jej, i Winicjusza, lecz prócz tego nurtowała go
590 58 | zaczepnego i obronnego boju. Lecz tu nastąpił zawód. Chrześcijanie
591 58 | wycięli w mgnieniu oka.~Lecz po uprzątnięciu trupów widowisko
592 58 | przeznaczono może Ursusa, lecz widocznie kolej nie przyszła
593 58 | które wstawiano krzyże.~Lecz między ofiarami, na które
594 58 | i nie śmierci się lękam, lecz zmartwychpowstania, nie
595 58 | zmartwychpowstania, nie męki, lecz sądu, albowiem nastaje dzień
596 58 | jakby chcąc go zgromić, lecz ujrzawszy jego twarz opuścił
597 58 | że mogą być potępieni? Lecz któż je potępi? Zali uczyni
598 58 | aby położyć go na drzewie, lecz on spojrzał raz jeszcze
599 58 | spokój słodkiej śmierci.~Lecz przedtem jeszcze wzniesiono
600 58 | przypatrywanie się powolnemu konaniu. Lecz nigdy dotąd nie widziano
601 58 | wisiały przeważnie kobiety, lecz Kryspa, jako przywódcę,
602 58 | ją groźnie nad cezarem, lecz nagle wychudłe jego ramiona
603 59 | rzekłszy zmarszczył brwi, lecz począł patrzeć pytającym
604 59 | Biada mi! - jęknął Chilo.~Lecz cezar, któremu zuchwała
605 59 | rękę po krater z winem, lecz nie mógł go donieść do ust,
606 59 | ich bóg? Czy to możny bóg?~Lecz Chilo odpowiedział również
607 59 | odpowiedział Petroniusz.~Lecz inni, uderzeni trafnością
608 60 | niewola lub ostatnia nędza.~Lecz on, gdy nadszedł upragniony
609 60 | jakże mogę cię poznać?~Lecz Winicjusz dojrzał w tej
610 60 | Petroniusza; ten ją ocali!~Lecz Lig opuścił głowę na piersi
611 60 | podnieśli głośniejszą sprzeczkę, lecz oni zapomnieli o więzieniu,
612 61 | miłosierdzie Ukrzyżowanego Boga, lecz co dzień więcej i on odrywał
613 61 | puticulów po swoją tesserę.~Lecz tu czekał go zawód, dozorca
614 61 | udał się do bram więzienia.~Lecz dnia tego sprawdzano znaki
615 61 | żołnierz, poznał Winicjusza.~Lecz widocznie w jego okutej
616 61 | wyraźnie Glauka lekarza, lecz ani Ligii, ani Ursusa nie
617 62 | ludzi palonych na słupach, lecz nigdy dotąd nie widziano
618 62 | Chrystusa. Lud słuchał. Lecz najtwardsze serca napełniły
619 62 | spalonych ciał napełnił ogrody, lecz w tej chwili niewolnicy
620 62 | która kazała go rozniecić.~Lecz jeszcze na początku widowiska
621 62 | Chwilami przesłaniał je dym, lecz gdy dmuchnął powiew, Chilo
622 62 | Podniósł się i chciał uciekać, lecz nie mógł. Nagle wydało mu
623 62 | tymi ludźmi coś się dzieje, lecz śmiech zamarł im na ustach,
624 62 | wielkim, jaskrawym światłem.~Lecz Chilo podniósł się po chwili
625 62 | cezarowi i Tygellinowi. Lecz byli i tacy, którzy, zatrzymując
626 62 | bryły niedogarki ofiar. Lecz staremu Grekowi wydało się,
627 62 | odpuść mu!~Po czym umilkł, lecz długo jeszcze patrzył w
628 62 | się już był na spoczynek, lecz Tygellin czekał i ujrzawszy
629 62 | i kara cię nie minie. Lecz jeśli jutro oświadczysz
630 62 | poczęła ogarniać wściekłość, lecz pohamował się jeszcze.~-
631 62 | jego wychudłe piszczele. Lecz on, w czasie gdy go przywiązywano,
632 62 | twarzą zmienioną przez gniew, lecz zarazem bezradną. Na koniec
633 63 | jakby dwie odrębne sceny. Lecz po widowisku w ogrodach
634 63 | zapowiedział, że nie przybędzie, lecz z namowy faworyta zmienił
635 63 | niepokojem Antystiusz Werus.~Lecz inni rozmawiali o Chilonie.~-
636 63 | Diany! - zawołał Westynus.~Lecz Barkus zwrócił się do Petroniusza: -
637 63 | oczy zwróciły się ku niemu. Lecz mało kto mógł poznać w tym
638 63 | niemu, podniósł się nawet, lecz po chwili opuścił się znów
639 63 | się podniecające okrzyki, lecz lud milczał. Chilon tymczasem
640 64 | chrześcijanie cierpią niewinnie.~Lecz właśnie dlatego i Nero,
641 64 | w sercu na śmierć Ligii, lecz gdy codziennie przez mury
642 65 | nam takich jak najwięcej."~Lecz Scewinus zmienił rozmowę
643 65 | odpowiedział spokojnie Petroniusz.~Lecz Tygellinus przyszedł w pomoc
644 65 | cezar by ci nie uwierzył.~Lecz Nero ochłonął już i począł
645 66 | wszechmocna i miłosierna ręka, lecz gasły natychmiast, jakby
646 66 | Wierzę!", i czekał cudu.~Lecz równie jak zbyt natężona
647 66 | że może czeka go krzyż, lecz gdy nie ujrzał ni krzyża,
648 66 | pękała pod ich parciem, lecz osadził byka na miejscu.
649 66 | życie i zwrócono wolność, lecz widocznie nie chodziło mu
650 66 | Ligii nie zależało mu nic, lecz wolałby widzieć ciało dziewczyny
651 66 | palców na znak śmierci. Lecz Petroniusz trzymał wzniesioną
652 66 | nawet do przelewu krwi. Lecz Nero w odmiennym był położeniu.
653 67 | niech będzie imię Jego!...~Lecz nie mógł mówić więcej, gdyż
654 67 | chciała go spytać, gdzie są, lecz z ust jej wyszedł tylko
655 68 | z początku ani spojrzeć, lecz ten, nie tracąc zimnej krwi,
656 68 | o zdrowie i życie Ligii.~Lecz jej nie groziło już niebezpieczeństwo.
657 68 | zgniłe powietrze i niewygody, lecz teraz otaczała ją najtkliwsza
658 68 | wyssały życia Winicjuszowi. Lecz Winicjusz, który kochał
659 69 | wściekłości i szału Nerona. Lecz oboje rozumieli już, że
660 69 | wraz z nimi opuścił Rzym.~Lecz Apostoł położył rękę na
661 69 | chodziłeś, kędyś chciał, lecz gdy się zestarzejesz, wyciągniesz
662 69 | Pan kres żywota naznaczy?~Lecz nie mówił, że nie opuści
663 69 | napływały do oczu starca.~Lecz gdy na chwilę uczynił już
664 69 | sądu karać go nie mogą, lecz jeśli nad tobą, Nauczycielu
665 70 | odpowiedział Nazariusz.~Lecz Piotr po chwili ozwał się
666 70 | słyszał odpowiedzi Nazariusz, lecz do uszu Piotrowych doszedł
667 70 | szukali w nim Apostoła. Lecz on na wszystkie pytania
668 71 | płacz rozległ się w tłumie, lecz natychmiast prawie ustał,
669 71 | zbyt małą liczbą żołnierzy. Lecz ani jeden okrzyk oburzenia
670 71 | Piotra, by go rozebrać.~Lecz on, modląc się, wyprostował
671 71 | albowiem chwila nadeszła.~Lecz Paweł zarzuciwszy na ramię
672 73 | śmiercią nie odkupił życia. Lecz do leżących w naszym pobliżu
673 73 | Piotr i Paweł nie zmarli, lecz narodzili się w chwale.
674 73 | zamiast je czynić lepszymi. Lecz po co ja mówię to tobie,
675 73 | znajdziesz gotową odpowiedź. Lecz abyś mógł lepiej porównać,
676 73 | greckich mogły się przydać. Lecz z wolna Tygellin począł
677 73 | posiada miłość nie tylko ludu, lecz nawet pretorianów. Nikt
678 73 | obstawiono strażą pretoriańską. Lecz on dowiedziawszy się o tym
679 73 | szczęście nie dla mnie. Lecz jest prócz tego jeszcze
680 74 | panie, zawsze - odrzekła.~- Lecz może tego nie wiesz - mówił
681 74 | stołu jaśniało przepychem, lecz przepych ów nie raził, nie
682 74 | w kryształowym naczyniu.~Lecz gdy już tych zabaw mieli
683 74 | najcenniejsze wybierać klejnoty. Lecz w życiu są także rzeczy,
684 74 | mam obowiązku. Bądź zdrów, lecz nie śpiewaj, zabijaj, lecz
685 74 | lecz nie śpiewaj, zabijaj, lecz nie pisz wierszy, truj,
686 74 | nie pisz wierszy, truj, lecz nie tańcz, podpalaj, lecz
687 74 | lecz nie tańcz, podpalaj, lecz nie graj na cytrze, tego
688 74 | takiego listu słuchali.~Lecz Petroniusz rozśmiał się
689 74 | zlewać i łączyć z jego krwią.~Lecz on dał znak chorowodowi
690 74 | że razem z nami ginie... Lecz nie mógł dokończyć; ramię
691 Epi| orgią, krwawą i błazeńską, lecz zarazem wszczepiło się mniemanie,
692 Epi| obowiązkiem jest sztuka i sława. Lecz gdy wreszcie doszła go wieść,
693 Epi| chwili przybycia gońca, lecz zbudziwszy się, próżno wołał
694 Epi| naprędce zrabować dało. Lecz jego widok zestraszył ich,
695 Epi| ma chwili do stracenia, lecz on łudził się jeszcze. A
696 Epi| obok niego, poznał władcę, lecz zmieszany niespodzianym
697 Epi| mogli wziąć miarę dokładną. Lecz na widok wyrzucanej ziemi
698 Epi| Nero przyłożył nóż do szyi, lecz kłuł się tylko dłonią bojaźliwą
1-500 | 501-698 |