Rozdzial

 1 2 |        podnosił w milczeniu swe dłonie, pachnące werweną, ku nozdrzom
 2 7 |   kwitną - mówiła Akte maczając dłonie w wazie pełnej werweny i
 3 7 |         Na to Nero począł bić w dłonie, inni poszli za jego przykładem
 4 7 | niektóre z kobiet,. podniósłszy dłonie w górę, pozostały tak na
 5 7 |   wyrażenia w tańcu niemożliwe. Dłonie jego zamąciły powietrze,
 6 13|  słoniną, ile można było w obie dłonie objąć, lub kawał koziej
 7 14|        mu się łzy; nagle wsparł dłonie na ramionach Petroniusza
 8 25|           To rzekłszy przyłożył dłonie do czoła i umilkł, chcąc
 9 25|       Po chwili Piotr, odjąwszy dłonie z czoła, począł opowiadać
10 27|        To rzekłszy położył obie dłonie na jej włosach i wzniósłszy
11 49|     pogardzają gonitwami. Nigdy dłonie żadnego chrześcijanina nie
12 56|         I wyciągnąwszy kościste dłonie trząsł nimi nad pochylonymi
13 56|    rozpalone twarze, klaszczące dłonie i otwarte usta, z których
14 56|      paznokcie wpijały mu się w dłonie. Zarówno jego grecka natura,
15 56|        śmiechu. Cezar klaskał w dłonie, powtarzał: "Macte!", i
16 56|         Do ciebie starcy drżące dłonie, ~O Srebrnołuki, w dal godzący, ~
17 57|         całowały jego ,,boskie" dłonie, a Rubria schyliła się przy
18 60|        śmierć!~Winicjusz wpił w dłonie paznokcie, czuł bowiem,
19 60|        położywszy swe rozpalone dłonie na rękach Winicjusza, rzekła:~-
20 62|     fontanny i nabrawszy wody w dłonie wrócił do klęczącego nędzarza:~-
21 69|       nad nimi swe stare drżące dłonie i błogosławił ich, oni zaś
22 69|       wyciągając nad klęczącymi dłonie rzekł:~- Niech imię Pańskie