Rozdzial

 1 2 | przecedzonym przez purpurowe, na wpół zaciągnięte velarium.~Winicjusz
 2 7 |    obmyślą.~I tak wahała się jej wpół jeszcze dziecinna dusza
 3 7 |         sam, z którym później na wpół już obłąkany Nero kazał
 4 7 |          lubieżną, otaczającą na wpół omdlały dziewiczy kształt,
 5 7 |       tylko róże, a natomiast na wpół pijany już Winicjusz mówił
 6 7 |       Nigidia, obnażywszy się do wpół ciała, wsparła swą pijaną,
 7 12|       uwierzą, skoro i ty już na wpół wierzysz. Taki jest nasz
 8 22|         go rozpoznać, chwycił ją wpół i uniósłszy w górę, rzucił
 9 22|     sieni bowiem wysunęła się do wpół jakaś głowa i poczęła się
10 42|         przez ludność ubogą i na wpół barbarzyńską - cóż więc
11 42|         o obozowiska. Gromady na wpół dzikich pasterzy z Kampanii
12 43|     ogarnęła go jakaś dziwna, na wpół już gorączkowa, podobna
13 44|        miast, jak chłopstwa i na wpół dzikich pasterzy z Kampanii,
14 44|    jasnożółtym płomieniem, że na wpół przytomnym z przerażenia
15 45|    Ostrianum, albowiem jestem na wpół chrześcijaninem. Pirron
16 45|       Kryspus, z twarzą jakby na wpół przytomną, bladą, fanatyczną
17 59|     chwilami jakby odurzony i na wpół przytomny. Często nie odpowiadał
18 64|       śmierci i sam, oderwany na wpół od życia, zatopiony zupełnie
19 66|       Przez chwilę stał jakby na wpół przytomny, po czym jednakże
20 67|          był dotychczas jakby na wpół przytomny. Powtarzał sobie,
21 67| zachwyceniu, za życia jeszcze na wpół wniebowzięty.~