Rozdzial

 1 1 |            wymyślał, ale ja, który znam miasto, znam naszych patres
 2 1 |         ale ja, który znam miasto, znam naszych patres i nasze kobiety,
 3 1 |       własnego dziecka.~- Pomponię znam. Istny cyprys. Gdyby nie
 4 1 |           ja ci powiem, mój Marku. Znam Aula Plaucjusza, który lubo
 5 7 | szaleństwem. Wreszcie uspokój się. Znam dobrze ten dom i sądzę,
 6 7 |              I Winicjusza...~- Nie znam go.~- To krewny Petroniusza,
 7 12|           Co to za człowiek? - Nie znam go, panie, myślałem jednak,
 8 13|     niewolnika, ale niewolnicę?... Znam cię! Wiem, że się zgodzisz!...
 9 14|         domu, ja byłem krótko, ale znam dość i Aulusa, i Pomponię,
10 14|             i Pomponię, dość nawet znam Ligię, żeby powiedzieć:
11 14|       kilku dniami z Neapolis, nie znam nikogo z braci, nie wiem,
12 17|           Kwartus rzekł wówczas:~- Znam piekarza Demasa, panie,
13 17|            Znasz-li go?~- Nie, nie znam. Chrześcijan jest tysiące
14 22|           Syro! Nie ma mnie... nie znam... tego... dobrego człowieka...~-
15 22|     Chilonem, ale to omyłka... Nie znam cię!~- Chilonie Chilonidesie -
16 23|        zamiar mnie - ja zaś, który znam ciebie i twoją miłość dla
17 33|          Nie znałem litości, teraz znam. Kochałem się w rozkoszy,
18 39|            wszystkie niemal, które znam, prócz jednej Pomponii,
19 40|         tak złe? Ja się na tym nie znam.~- Nie są gorsze od innych.
20 73|        narodom, a równej tobie nie znam."~Więc jeśli dusza jest