Rozdzial

 1 2 |        nad czym skrycie bolał, rad był więc teraz, że temu
 2 7 |           Czy myślisz, że Nero rad go widzi? - Winicjusza lubią
 3 13|   Dobrześ ułożyła dziś fałdy i rad jestem z ciebie, Eunice.~
 4 13|        i wiemy.~Lecz Winicjusz rad był, pomyślał bowiem, że
 5 14|       życie, i lud. Petroniusz rad był teraz, że Ligia uciekła;
 6 18|       nie żałuj. Ze wszystkich rad, jakie ci mogę przesłać,
 7 18|     jako człowiek, bez którego rad i smaku wycieczka do Achai
 8 20|    rozgniewały niektóre z tych rad, albowiem wydało mu się,
 9 21|      dlaczego nie chcą słuchać rad starca, które dyktuje roztropność
10 24|      Winicjuszem i udzielić mu rad zbawiennych.~To rzekłszy
11 24|       czemuś nie słuchał moich rad! - zawołał składając ręce.~-
12 24|     jednak wstrzymać uśmiechu. Rad był przy tym, że Chilo w
13 26|    Wanniuszowi i Swebom. Ursus rad opowiadał, lecz nie mógł
14 32|     prawdziwy mędrzec musi być rad i z tego, jeśli raz na pięć
15 35| powietrze, na czym świat stoi, rad by go z ziemią zrównać albo
16 36|     począł go zaraz wysławiać, rad, że młoda pani słucha chciwie
17 40|     się o jego łaski. Niejeden rad był nawet szczerze w duszy,
18 51| zagryzł wargi. Nie był on zbyt rad, iż cezer postanowił wygłosić
19 51|       w domu. - Powiedz mu, że rad go ujrzę - odpowiedział
20 57|        w pole Petroniusz..."~I rad z siebie, przeszedł do triclinium,