Rozdzial

 1 7 |        pamięć zadziwiającą, począł powtarzać ustępy z hymnu, cytować
 2 8 |         ramienia olbrzyma, poczęła powtarzać ze łkaniem:~- Do domu, Ursusie,
 3 10|    podnieśli ręce w górę i poczęli powtarzać jękliwymi głosami:~- Aaaa!...
 4 11|          przedtem słusznością mógł powtarzać: Vae misero mihi! Wyobraźnia
 5 11|         znów dłońmi głowę i począł powtarzać z twarzą ściągniętą przez
 6 14|        głowę na jego piersiach jął powtarzać wśród łkań:~- Tyś jeden
 7 17|            rogiem płaszcza, począł powtarzać głosem jakby spod ziemi
 8 31|        objął rękoma głowę i począł powtarzać jakby z rozpaczą:~- Jeszcze
 9 34| przypominały.~Tu złożył ręce i jął powtarzać jak dziecko, które prosi: -
10 42|            Rzymu!...~I znów począł powtarzać: "Biada! Biada miastu i
11 45| zgromadzenie. Liczne głosy poczęły powtarzać: "Dzień sądu!... Oto idzie!"
12 51|   zasłyszawszy okrzyk poczynały go powtarzać. Podawano sobie z ust do
13 53|       klęknąwszy u wejścia, począł powtarzać z jękiem i z zaciśnionymi
14 53|       twarz do kolan Piotra począł powtarzać:~- Tyś znał Chrystusa, panie!
15 56|      chrześcijan, którzy znów jęli powtarzać niezrozumiałe dla wielu,
16 59|      Gdybym odjechał, zaczęliby to powtarzać wszyscy. Czego się ty boisz,
17 59|            na się ze zdziwieniem i powtarzać:~- Prawda! Jest coś odmiennego
18 65|        miał dotąd.~Scewinus począł powtarzać wiersz Horacjusza: ~ ~Sic
19 66|           nieludzkim głosem począł powtarzać:~- Wierzę! Wierzę!... Chryste!
20 68|      wiatrów? Bóstwa nie lubią się powtarzać.~- Gdy wróci jej zdrowie -