Rozdzial

 1 2 |          że jednak mogła istnieć piękność i słodycz, których on, wiecznie
 2 6 |         wiemy, co jest prawdziwa piękność, nie dalibyśmy za nią tysiąca
 3 6 |      uważać takiej dziewczyny za piękność, i Nero, który dotąd nie
 4 7 |  dziewczyny, której niewinność i piękność chwyciła ją za serce, sama
 5 7 |     duszy helleńskiej, do której piękność ciała przemawiała silniej
 6 7 |     Serce poczęło w nim topnieć. Piękność jej upajała jego zmysły
 7 12|       jako esteta, czcił wszelką piękność, uczuł dla niej pewien rodzaj
 8 12| zmarszczki. Pomyślał też, że jej piękność była bardziej rozgłośną
 9 16|        tracił zdrowie, a nawet i piękność. Stał się też panem niewyrozumiałym
10 27|         wyjątkową, niewysłowioną piękność, która w jego sercu zrodziła
11 29|          daje szczęście, to jest piękność, miłość i moc, oni zaś nazywają
12 32|       Grecja stworzyła mądrość i piękność, a Rzym moc." Gdzież nasza
13 33|       Grecja stworzyła mądrość i piękność, Rzym moc, a oni co przynoszą?"
14 34|        świat jakaś zupełnie inna piękność, której dotąd na świecie
15 38|         jeszcze takie szczęście, piękność i spokój, o których ludzie
16 39|    popsuć życie i zniweczyć jego piękność. Mniejsza, czy nasi bogowie
17 50|         w której zaniepokoiła ją piękność tej północnej lilii. Petroniusz,
18 66|          olbrzym, a wreszcie jej piękność i jego przywiązanie wstrząsnęły
19 73|   Palatynie widziałeś? Kto kocha piękność, dla tego samego nie może
20 74|    światu, to jest jego poezja i piękność.~