Rozdzial

 1 1 |       teraz prędzej czy później białe gołębie na jej ołtarz.~-
 2 1 |   stadiów od bramy miasta.~- Na białe kolana Charytek! Opowiesz
 3 2 |      mirtów i cyprysów jak trzy białe posągi. Ligia trzymała małego
 4 2 |  stojących przy sadzawce ludzi. Białe ich ubrania na ciemnym tle
 5 7 |    jednocześnie na nóżki. Ligii białe, haftowane purpurą trzewiki,
 6 7 |      plamy krwi, którą obluzgał białe marmury Kaligula, gdy padł
 7 8 |     światłem jej ciemne włosy i białe peplum, odbił się w źrenicach
 8 36|         małe koniki przybrane w białe i purpurowe pióra. Widziano
 9 42|    mijając nieruchome cyprysy i białe, pochowane wśród nich wille.
10 42|   smagać konia, tym bardziej że białe mury Arycji, która leżała
11 53| Winicjusz rozpoznał z dala jego białe włosy i wzniesione ręce.
12 54|      jakiś człowiek przybrany w białe szaty, którego twarzy nie
13 56|       migotały złocenia lektyk, białe i różnobarwne suknie, pióra,
14 62| kwadrydze, zaprzężonej w cztery białe rumaki, przybrany w ubiór
15 66|        sposób do siebie. Arena, białe togi nieprzeliczonych widzów,
16 67|       których świeżo wzniesione białe domy błyszczały mocno w
17 70|    Drzewa o srebrnych liściach, białe marmury willi i łuki wodociągów,
18 73|      Ahenobarba i Tygellina? Na białe kolana Charytek przysięgam
19 73|         domu niech gnieżdżą się białe gołębie."~
20 74|        jednak patrząc na te dwa białe ciała, podobne do cudnych