Rozdzial

 1 1 |    bym zresztą nie odczytywał nikomu, jak ten biedny Rufinus.~-
 2 2 |    nikt o tym nie wie, ty zaś nikomu nie mów.~- A mówiłeś, że
 3 4 |      w niepokoju i trwodze.~- Nikomu nie grozi śmierć ani wygnanie
 4 7 |       tu jest, nie wie. Cezar nikomu nie zdaje sprawy ze swoich
 5 7 |       gniewu cezara nie wolno nikomu wstać, póki nie wstanie
 6 7 |  dawnych surowych obyczajów i nikomu nie przychodzi do głowy,
 7 8 |   pretorianie! Już tam lepiej nikomu nie podsuwać się pod jego
 8 20|     pomocy lub z bojaźni, ale nikomu nie przychodziło nawet do
 9 28|       nie warto, że to na nic nikomu nie posłuży, nic nie wyjaśni
10 36|    ludzie patrzyli na siebie, nikomu zaś ni z tego świetnego
11 49|   odwrócić niebezpieczeństwo, nikomu bowiem nie było tajnym,
12 55|       więzienia nie wolno już nikomu przychodzić i że będzie
13 57|      na miłość bogów, nie mów nikomu... jeśli... ci życie miłe...~
14 57|     taką daninę, jakiej nigdy nikomu nie złożyli.~- Uczyniłbym
15 57|     wspomnę o naszym zamiarze nikomu, nawet matce, ale Piotr
16 57|    jako umarłą, zdaje się, że nikomu najmniejsze podejrzenie
17 70|       nie mógł dać dotychczas nikomu świat ówczesny - szczęście
18 74| poczęli się schodzić tłumnie, nikomu zaś ani przez myśl nie przeszło,
19 74|      ów nie raził, nie ciężył nikomu i zdawał się sam przez się