Rozdzial

 1 7 |           ręce niewolnic, by czuwać z daleka nad czesaniem. Dwie niewolnice
 2 7 |          śmieszną, albowiem podobną z daleka do głowy dziecka. Tunika
 3 15|              miejsce, śledziłem ich z daleka, ukryty za słupem portowym,
 4 19| najbezpieczniej będzie pójść za nią z daleka, obaczyć, do którego domu
 5 20|         świadkiem, który przychodzi z daleka, by opowiedzieć jakąś prawdę,
 6 22|               cisza sieni, na którą z daleka spoglądał.~"Jeśli nie trafią
 7 22|          Jeśli wracając dojrzy mnie z daleka, to dogna i zabije - mówił
 8 24|             sposób, przebyli wreszcie daleką drogę dzielącą mieszkanie
 9 26|           odrzekła - gdybym ją choć z daleka mogła zobaczyć, ale wrócić
10 29|        Zatybrza, w nadziei, że choć z daleka ujrzy Ligię, lecz gdy i
11 31|              senne widziadło, tylko z daleka rozległ się jej śmiech,
12 36|              droga nie była trudna ni daleka, w samym zaś mieście, złożonym
13 36|            zbliżanie się zwiastował z daleka okrzyk tłumów.~W ciżbie
14 50|        pięćdziesięciu, pokażę tylko z daleka dom. Ale jeśli nie uwięzicie
15 51|              będę musiał wybrać się w daleką podróż.~- Weź mnie ze sobą...~
16 53|         dzieci, które wysyła w podróż daleką.~I zaraz poczęli wychodzić
17 54|           Petroniusza, wołał za nim z daleka: "Wróć się!" Lecz on nie
18 66|              inna rzecz jest myśleć z daleka o ostatniej chwili jak o
19 71|             na miejsce stracenia była daleka i wieczór począł zapadać.