Rozdzial

 1 4 |           Wirginiusz przebił pierś własnej córki, by ją wyzwolić z
 2 7 |        więc będzie jej strzegł jak własnej duszy. Zbuduje jej u siebie
 3 14|      Wreszcie w oczach, z poczucia własnej bezsilności, z żalu, gniewu
 4 14|        mędrców, z dodatkiem twojej własnej, nie stanie ci za maść gojącą.~-
 5 15|        zwycięstwo schlebia miłości własnej. Ja wprawdzie często sobie
 6 16|          mu się tylko oszukiwaniem własnej bezczynności i nie mogło
 7 24|           musisz.~- I pójdę, ale z własnej chęci. Inaczej nikt by mnie
 8 26|           to poczucie jego pokory, własnej potęgi napełniło ją szczęściem.
 9 29|      przysłał mu wezwania i swojej własnej lektyki.~Ujrzawszy go, lubo
10 37|            bym nie drażnił miłości własnej Augusty. Ale Petroniusz
11 50|         gniewu i obrażonej miłości własnej. A jednak chłód młodego
12 56|        Laniowi, który kosztem krwi własnej napełnił im kieszenie. Rozdwoiły
13 57|         chcę wygrać choćby kosztem własnej skóry... Dzisiejszy dzień
14 60|            przy tym jest chora i o własnej mocy stać nie może.~Po chwili
15 62|          zaledwie zdolne chodzić o własnej mocy?" I zdumienie przechodziło
16 67|            Ursusa, nie mogąc iść o własnej mocy. Ursus zaś patrzył
17 68|       bardzo i nie mogąc chodzić o własnej mocy, zasypiała wśród ciszy
18 73| augustianów, których podejmował we własnej wspaniałej willi w Cumae:~-