Table of Contents | Words: Alphabetical - Frequency - Inverse - Length - Statistics | Help | IntraText Library
Alphabetical    [«  »]
mlynarz 1
mlynarza 2
mna 65
mnie 532
mniej 44
mniejsi 1
mniejsza 13
Frequency    [«  »]
608 winicjusz
549 zas
537 rzekl
532 mnie
527 by
503 mi
497 tylko
Henryk Sienkiewicz
Quo vadis?

IntraText - Concordances

mnie

1-500 | 501-532

    Rozdzial
1 1 | odrzekł Winicjusz. - Wysłał mnie tam Korbulo z rozkazem ściągnięcia 2 1 | ściany partyjskiej. Nudzą mnie wprawdzie te wszystkie Wologezy, 3 1 | na pęcherz. Odprawiali za mnie inkubację. Wiedziałem, że 4 1 | zaduchów. Co do Kiprydy, której mnie także poleciłeś, doznałem 5 1 | Winicjusz. - Nie dosięgnęły mnie strzały Partów, ale trafił 6 1 | strzały Partów, ale trafił mnie grot Amora... najniespodzianiej, 7 1 | gorszy, i mniej płaski, niż mnie przedstawił. Widzisz, my 8 1 | godziwe lub niegodziwe, i mnie samemu wydaje się, że tak 9 1 | Trazea udają, że widzą. Mnie to wszystko jedno! Na Herkulesa, 10 1 | mówi nawet warunkowo. Co do mnie, śmiałbym się na jego miejscu 11 1 | że cierpię bardzo, zabrał mnie do siebie, tam zaś niewolnik 12 1 | lekarz Merion, przyprowadził mnie do zdrowia. O tym właśnie 13 1 | podobnym. - Zaciekawiasz mnie, Winicjuszu.~- Lecz jeśli 14 1 | Winicjuszu.~- Lecz jeśli zechcesz mnie posłuchać, zaraz zaspokoję 15 1 | mój sposób życia, ma do mnie pewną słabość, a może nawet 16 1 | słabość, a może nawet szanuje mnie więcej od innych, wie bowiem, 17 2 | o tyle dosyć, o ile ona mnie.~Markus potrząsnął głową.~- 18 2 | skreślone znaki, raz jeszcze na mnie, jakby chcąc o coś spytać - 19 2 | nie wiem! Ale ty, któryś mnie nazwał wiosennym pąkowiem 20 2 | uczyli nas Grecy, przeto mnie samemu łatwiej na przykład 21 2 | zrzucił pretekstę, wysłano mnie do azjatyckich legii. Miastam 22 3 | objął jej rękę, owionął mnie ogień... Muszę mieć. 23 3 | sposoby i zostaw sobie i mnie czas do namysłu. Mnie także 24 3 | i mnie czas do namysłu. Mnie także Chryzotemis wydawała 25 3 | płomień... Jam to widział, a mnie należy wierzyć. Miej cierpliwość. 26 3 | już za dużo myślałem, a to mnie nuży. Natomiast przyrzekam 27 3 | kochasz.~- Ja? Wiesz, co mnie jeszcze bawi w Chryzotemis? 28 3 | Chryzotemis? Oto, że ona mnie zdradza z moim własnym wyzwoleńcem, 29 3 | kochałem , a teraz bawią mnie jej kłamstwa i jej głupota. 30 4 | się służbie, rzekł:~- Puść mnie, Pomponio. Jeśli mi nadszedł 31 4 | by rozkaz odmienił. Czy mnie wysłucha - nie wiem. Tymczasem 32 4 | pinakotece, rzekł jej:~- Słuchaj mnie, Pomponio. Udaję się do 33 5 | krańcach świata, i kocha mnie, bom mu był mistrzem w młodości. 34 5 | jaką cię stara przyjaźń dla mnie natchnąć zdoła.~- Petroniusz 35 5 | wracaj do siebie i czekaj na mnie... Wiedz, że gdyby Petroniusz 36 5 | Wracaj do siebie i czekaj mnie. Ni Petroniusz, ni cezar 37 5 | Aulosowi słowo: "Czekaj mnie", wybiegł jak szalony z 38 6 | przysięgam ci, że jeśliś mnie zdradził, wepchnę ci nóż 39 6 | niewdzięczność ludzka mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym 40 6 | noża w fałdach togi? Może mnie pchniesz? Ale ja ci radzę 41 6 | moje zmysły.~- Podziwiaj mnie, Marku. Onegdaj rzekłem 42 6 | przed chwilą centurion był u mnie z wiadomością, że odprowadził 43 6 | mógł trochę pofilozofować? Mnie samemu nieraz przychodziło 44 6 | powinien by przyjść do mnie i ofiarować mi sto min za 45 6 | głowie Aulusa. Wezwie na mnie pomsty wszystkich podziemnych 46 6 | ergastulum.~- Aulus był u mnie. Obiecałem mu przesłać wiadomość 47 6 | tego - rzekł Winicjusz. - Mnie ich jednak żal, zwłaszcza 48 7 | dodała:~- Jego nikt prócz mnie nie kocha...~Nastało milczenie, 49 7 | przez złość do nich... Do mnie Petroniusz pisał, bym miała 50 7 | był u nas przedtem, nim mnie zabrali, i matka moja była 51 7 | Nero zażądał wydania mnie z jego namowy.~- To byłoby 52 7 | wybierać, kto ma spoczywać przy mnie na tej uczcie, czy ty, Ligio, 53 7 | wstrząsnęła taka radość, jakby mnie całkiem niespodziane szczęście 54 7 | boska moja!... - Marku, puść mnie - rzekła Ligia.~On zaś mówił 55 7 | mgłą: - Boska moja! Kochaj mnie...~Lecz w tej chwili ozwał 56 7 | patrz na nią. Zwróć oczy ku mnie, ocelle mi!... Dotknij ustami 57 7 | skazać, bo nasłała na mnie mordercę, i gdybym jej nie 58 7 | Aulusów, by cię darować mnie, rozumiesz! Jutro o zmroku 59 8 | mówił Winicjusz, że mu cezar mnie darował i że dziś wieczór 60 8 | dziś wieczór przyśle po mnie niewolników i zabierze mnie 61 8 | mnie niewolników i zabierze mnie do swego domu?~- Słyszałam - 62 9 | znów:~"Jaka ona inna ode mnie!"~I Ligia wydała jej się 63 9 | Petroniusz namówił cezara, by mnie odebrał Pomponii, ale jam 64 9 | ręce - cezar obiecał oddać mnie, jak niewolnicę, Winicjuszowi, 65 9 | się wstaw za mną i wróć mnie Pomponii.~- Więc Petroniusz 66 9 | dziś jeszcze przysłać po mnie, lecz ty, dobra, ulituj 67 10 | pójdźmy wszyscy. Niech na mnie jednego nie spada jego gniew.~ 68 11 | znaczy? - spytał.~- Słuchaj mnie, Marku! Wczoraj byłyśmy 69 11 | A może urzekła? I mnie urzekła.~- Lilith powtarza, 70 11 | odpłaciła nienawiścią jak mnie.~Akte popatrzyła na niego 71 11 | to on odbił. Słuchaj mnie! Być może, że Aulusowie 72 11 | na Palatynie nie ma dla mnie tajemnic.~Lecz Winicjusz 73 12 | nie tylko ciebie, ale i mnie.~- Chciałem go nawet wyzwolić - 74 12 | znajdziemy niechybnie. Ty mnie obecnie obwiniasz, żem ci 75 12 | winy Ligii.~- Tak jest. To mnie zaniepokoiło także. Ale 76 12 | Tak jest.~- Więc posłuchaj mnie... Nie wiem, co by ci zapisał 77 12 | obojętny, nie wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis! 78 12 | odejściu Eunice przyszła do mnie i powiedziała mi, zna 79 12 | w moim imieniu, by rano mnie odwiedził.~Atriensis skłonił 80 13 | ci wywróżył?~- Że spotka mnie boleść i szczęście.~- Boleść 81 13 | Ulisses, zasyła przeze mnie najmędrszemu z żyjących, 82 13 | rzekł:~- Nędzarzu, jeśli mnie zwodzisz dla zysku, każę 83 13 | Eunice?~- Przychodziła do mnie po radę, gdyż sława moja 84 13 | nie mówił?~- Honor to dla mnie - rzekł Chilo. - Dziewica, 85 13 | Winicjusz.~- Pytaliście mnie długo o różne rzeczy, szlachetni 86 13 | mój przyjaciel obdarzył mnie na drogę.~Okrągłe oczy Sporusa 87 13 | przyjaciel, Petroniusz, od dawna mnie namawia.~ 88 14 | zostałem!), przyłączył się do mnie człowiek, lekarz, imieniem 89 14 | panie! Od wczoraj ! Uczyniła mnie nim ta ryba. Patrz, jaka 90 14 | najgorliwszym z gorliwych, aby mnie przypuścili do wszystkich 91 14 | wszystkich swych tajemnic, a gdy mnie przypuszczą do wszystkich 92 14 | Nie każdy jest Seneką i mnie na to nie stać, gdyby jednak 93 14 | jego rozum.~- Posłuchajcie mnie, dostojni panowie. Odkrycie, 94 14 | zdradzali. Źle nawet jest, że mnie tu widzą, i dlatego ty, 95 14 | naprzód, będzie to tylko dla mnie zachętą, gdyż zawsze będę 96 14 | że przyobiecana nagroda mnie nie minie. Ach, tak! Jako 97 14 | A jam spytał: "Poznałeś mnie po znaku?" On rzekł: "Tak 98 14 | przyszedł w nocy nad rzekę, a on mnie z braćmi pozna, ci; zaś 99 14 | pozna, ci; zaś doprowadzą mnie do domów modlitwy i do starszych, 100 14 | broniłem od zbójców, i tym mnie głównie wzruszył.~- Wierzę, 101 14 | dałeś mu ani asa, rozumiesz mnie! Nie dałeś nic!~- Alem mu 102 15 | zarazem jest większym ode mnie łotrem, co go zbliża do 103 15 | budującą rozmowę. Pozdrów ode mnie twą boską chrześcijankę, 104 15 | Chciałem sprawdzić, czy Chilon mnie nie oszukuje, i tej nocy, 105 15 | wszyscy zginali kolana. Brała mnie ochota zejść między nich 106 15 | wyjazdu. Od tej pory był u mnie kilkakrotnie. Sam mi powiadał, 107 15 | domów pod pozorem najmu.~U mnie będzie jej stokroć lepiej, 108 16 | współwyznawców, oskarża mnie, żem się zmówił z rozbójnikami 109 16 | chrześcijan i pomścić się na mnie okrutnie. Uczyniłby to niechybnie, 110 16 | spotkaliśmy się, nie dostrzegł mnie. Ja jednak poznałem go od 111 16 | rzucić na szyję. Wstrzymała mnie tylko roztropność i zwyczaj 112 16 | że on tak opowiada.~- Co mnie to obchodzi! Mów, coś widział 113 16 | nie obchodzi, panie, ale mnie obchodzi zupełnie tyle, 114 16 | zaś chcę, by nauka moja mnie przeżyła, wolę się wyrzec 115 16 | Śmierć przeszła koło mnie, ale ja patrzyłem na nią 116 16 | jest teraz z wielkim dla mnie niebezpieczeństwem. Wątpiłeś 117 16 | Glaukus żyje, panie, i gdyby mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał 118 16 | ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie więcej, a w takim razie 119 16 | najął, i miałbyś kłopot. Mnie zaś nie wskażą, bo im imienia 120 16 | Przydałoby się też coś i dla mnie na obtarcie łez, które wyleję 121 17 | poświęcić się za braci, poznaj mnie z nim - rzekł Chilo.~- Jest 122 17 | i człowiek mądry, będzie mnie trochę kosztował, jeśli 123 17 | który oddał całe mienie, aby mnie, nie znanego sobie, wykupić 124 18 | Heleny, do Grecji. Co do mnie zauważyłem jedną rzecz, 125 18 | nie może dotąd wyrobić dla mnie rozkazu, bym sobie żyły 126 18 | mej śmierci będziesz przy mnie, to ci oddam, jeśli będziesz 127 19 | łaskawą, panie, jako na mnie był łaskawym boski syn Mai.~- 128 19 | rozdarł? Czy nie poczytałby mnie (zresztą niesłusznie) za 129 19 | więc odpowiedział, gdyby mnie spytał, dlaczegom oskarżył 130 19 | Jeśli jednak posądzasz mnie, że cię zwodzę, tedy ci 131 19 | rzekł. - Gdy Ligia będzie u mnie w domu, dostaniesz taką 132 19 | w świątyni Ammona. Co do mnie, te "skrupuły" (tu potrząsnął 133 19 | towarzystwie, które dla mnie jest szczęściem i rozkoszą.~ 134 19 | podnieść na niego ręki, co do mnie zaś, będą mądrzy, jeśli 135 19 | panie, żeś się dziś do mnie zgłosił, albowiem jutro 136 19 | Benewentu, dokąd wezwał mnie szlachetny Watyniusz, abym 137 19 | zaś nie pójdę, bo to dla mnie starego za daleko, i wreszcie, 138 20 | wolno im zabijać, chyba że mnie ów Lig zwiódł niegodnie. 139 20 | ziarnka bobu. Nie powinni mnie poznać. Ale gdyby i poznali, 140 20 | Któren mu odpowiedział: "Iżeś mnie ujrzał, uwierzyłeś. Błogosławieni, 141 21 | głowę. Raz w Buxentum, dokąd mnie na igrzyska sprowadził Lucjusz 142 21 | Lucjusz Saturninus, napadło na mnie w gospodzie siedmiu pijanych 143 21 | szlachetny, jak silny, chciał mnie wziąć na ręce i donieść 144 21 | nakazał wyraźnie miłować mnie? Widzę, że nigdy nie zrobię 145 21 | jest marnością! - Pójdź do mnie z filozofią, a ja ci dam 146 21 | mi zapłacił, nie możesz mnie posądzać, abym przemawiał 147 21 | worek twarogu.~- Masz u mnie uderzenie pięścią między 148 21 | odezwał się Kroto.~- Masz u mnie diotę kefalońskiego wina, 149 21 | tego zamiaru... Posłuchaj mnie...~Lecz nagle urwał, gdyż 150 22 | uczynią - mówił sobie - dla mnie uczynią choć żaden się tego 151 22 | tynku.~"Zginąłem, jeśli mnie dojrzy!" - pomyślał.~Lecz 152 22 | Jeśli wracając dojrzy mnie z daleka, to dogna i zabije - 153 22 | zabije - mówił sobie. - Ratuj mnie, Zeusie, ratuj. Apollinie, 154 22 | do Mezembrii, ale ocalcie mnie z rąk tego demona."~I ten 155 22 | Co będzie, gdy posądzą mnie, żem umyślnie wskazał mu 156 22 | wyjęczał:~- Syro! Nie ma mnie... nie znam... tego... dobrego 157 23 | zaciśnięte zęby:~- Zabijcie mnie.~Lecz oni nie zdawali się 158 23 | jeszcze wczoraj gotów był mnie zabić.~- Ale pierwej niż 159 23 | tobie wyznał swój zamiar mnie - ja zaś, który znam ciebie 160 23 | rzekł - nie pozwoliłaś mnie zabić. A ona odpowiedziała 161 23 | złe wypłacili?~- Chcecie mnie opuścić? - spytał Winicjusz.~- 162 23 | myśli rzekł:~- Posłuchajcie mnie, chrześcijanie. Wczoraj 163 23 | wasze uczynki przekonałyby mnie, jesteście ludzie uczciwi 164 23 | nim, wy zostańcie także i mnie pozwólcie zostać. Niech 165 23 | opatrywaniu ran, powie, czy można mnie dziś przenosić. Jestem chory 166 23 | nie ruszę się stąd, chyba mnie przemocą wyniesiecie.~Tu 167 23 | jest to człowiek przeze mnie płatny. Do domu mego napiszę 168 23 | Rozważ to sam i nie drażnij mnie dłużej.~Tu wzburzył się 169 23 | na twoich braci. Czemuś mnie opatrywał, czemuś nie kazał 170 23 | opatrywał, czemuś nie kazał mnie zabić?~I pobladł z gniewu 171 24 | który często, wzywany przeze mnie, kazał odpowiadać ludziom 172 24 | zawsze, gdy nie znając dla mnie dobrych nowin obawiał się 173 24 | zatem Winicjusz osłoni i mnie w potrzebie - rzekł sobie 174 24 | duchu - albowiem nie wzywa mnie przecie po to, by mnie dać 175 24 | wzywa mnie przecie po to, by mnie dać zabić."~Nabrawszy więc 176 24 | Winicjusz, nie przysłał po mnie lektyki? - Nogi mam popuchnięte 177 24 | własnej chęci. Inaczej nikt by mnie nie zmusił, albowiem jestem 178 24 | cieplejszy i kaptur, aby mnie nie poznali niewolnicy tej 179 24 | większe światło.~- Gdzie mnie prowadzisz? - spytał po 180 24 | pociecha - mówił sobie - jeśli mnie zabije niechcący, i wolałbym 181 24 | wdowę i Kryspa.~- Prowadź mnie wprost do Winicjusza.~- 182 24 | pamięci:~- Kroto rzucił się na mnie, by mnie zamordować i ograbić - 183 24 | Kroto rzucił się na mnie, by mnie zamordować i ograbić - rozumiesz! 184 24 | którą miałem ze sobą, byłby mnie zabił.~- Błogosławię 185 24 | nadszedł i powiedział mi, że mnie wzywasz.~- Oto jest tabliczka. 186 24 | twego wyjazdu taka ogarnia mnie tęsknota, że jeśli twa wspaniałomyślność 187 24 | przed nim.~- Nie poznajesz mnie, Cefasie? - spytał.~I w 188 24 | który zaprzedał i zgubił mnie i rodzinę moją!...~Historia 189 24 | zawołał:~- On to namówił mnie, bym zamordował Glauka! - 190 24 | głowę do Winicjusza - ratuj mnie! Tobiem zaufał, wstaw się 191 24 | nie wierzycie, ochrzcijcie mnie jeszcze raz, jeszcze dwa, 192 24 | Pozwólcie mi mówić! Uczyńcie mnie niewolnikiem... Nie zabijajcie 193 24 | niewolnikiem... Nie zabijajcie mnie! Litości!...~I głos jego, 194 24 | mówisz? Co?... Nie zabijesz mnie?~- Nie! nie zabiję cię, 195 24 | rzekł Grek. - Nie zabijesz mnie? Co? Wyprowadź mnie na ulicę, 196 24 | zabijesz mnie? Co? Wyprowadź mnie na ulicę, dalej sam pójdę. 197 24 | powtarzał znów w duszy: "Już po mnie!", i dopiero gdy znaleźli 198 24 | rzekł: - Czemu jednak oni mnie nie zabili?~I pomimo 199 25 | albowiem ona należy do mnie." I rzekłszy to, począł 200 25 | jak dziś, ale zawrzało we mnie serce, więc wydobyłem miecz, 201 26 | żył.~- Zali żałujesz, żeś mnie nie zabił?~- Nie, panie. 202 26 | Wiedział on lepiej ode mnie, gdzie Mu się trzeba narodzić, 203 26 | boska moja.~- Nie nazywaj mnie tak - odpowiedziała - mnie 204 26 | mnie tak - odpowiedziała - mnie się tego słuchać nie godzi.~ 205 26 | mogła zaprzysiąc, że nic o mnie nie wie. Ty może tego nie 206 26 | a co najmniej odebrałby mnie im znowu.~- Tak - rzekł 207 26 | mniemając, że nie jemu, ale mnie stała się ujma. Lecz może... 208 26 | odjąwszy cię Aulusom... oddałby mnie, a ja wróciłbym cię Pomponi.~ 209 26 | Winicjuszu, czy chciałbyś mnie widzieć znów na Palatynie?~ 210 26 | żeś ty szczęśliwsza ode mnie? Ty w ubóstwie i w tej jednej 211 26 | nędzarzy. Ty siedzisz przy mnie i myślisz o Nim tylko.~Myśl 212 26 | myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie, bo inaczej Go znienawidzę. 213 26 | inaczej Go znienawidzę. Dla mnie tyś jedna bóstwem. Błogosławiony 214 27 | Wybacz mi, Ligio. Tyś dla mnie córką królewską i przybranym 215 27 | zamieszkują ludzie, a jednak - mnie to przeznaczył Pan; abym 216 27 | nim mieszkał. A teraz, gdy mnie wezwał Piotr, mój zwierzchnik, 217 28 | podobnych. Nuż tobie lub mnie wypadnie kiedy z urzędu 218 28 | co cię spotkało zdumiewa mnie w najwyższym stopniu: i 219 28 | krótkiego listu. Objaśnij mnie, albowiem wielu rzeczy nie 220 28 | których mieli prawo liczyć i mnie, i Chilona, i wreszcie o 221 28 | Nie, drogi: nie dlatego mnie oszczędzono, że jestem synem 222 28 | we własnym domu i gdyby mnie doglądali ludzie moi lub 223 28 | moją małżonką, nie mogłaby mnie pielęgnować tkliwiej. Nieraz 224 28 | jej już nie groziło. Jeśli mnie nie kochała, mogła mnie 225 28 | mnie nie kochała, mogła mnie odrzucić. Na dzień przedtem 226 28 | Ten sam człowiek odwiedzał mnie po jej ucieczce i rzekł 227 28 | zbrodni, więc ona uciekła ode mnie, jako od człowieka, który 228 28 | Powiesz, że skoro mogła mnie odrzucić, więc nie potrzebowała 229 28 | się oddalać. A jeśli i ona mnie kocha? W takim razie chciała 230 28 | naszym rzymskim instynktom. Mnie wprawdzie Ligia obchodzi 231 28 | w świecie nie byłoby dla mnie przeciwniejszego. I rzecz 232 28 | czynią? Oto modlą się za mnie i proszą dla mnie o coś, 233 28 | się za mnie i proszą dla mnie o coś, co nazywają łaską, 234 28 | co nazywają łaską, a na mnie zstępuje tylko niepokój 235 28 | wszystkich, Ligię, Pomponię i mnie samego.~Ty piszesz, że w 236 28 | coś się jednak zmieniło we mnie. Szczerze ci mówię, że nic 237 28 | dotknięciem ciała ludzkie, a mnie zmieniono duszę. Chyba Ligia 238 28 | wrócił do siebie, nikt się mnie nie spodziewał. Mniemano, 239 28 | raczej spodziewali się niż mnie i mniej by się jej przerazili. 240 28 | ale zaraz potem chwycił mnie jakiś wstyd i dasz wiarę - 241 28 | wyciągając z jękiem ręce i zowiąc mnie panem i ojcem, ja zaś - 242 28 | pro pudor! czułem, że i mnie zwilgotniały źrenice... 243 28 | niewolników zastanowiła mnie jedna rzecz. Przebaczenie, 244 28 | powrocie, zbiegli się, by mnie przywitać. Wiesz, że nie 245 28 | zasady z nimi wyniośle i mnie do podobnego postępowania 246 28 | ciągle uczucie, że ona na mnie z dala patrzy, i boję się 247 28 | niechybnie czary! I tak dalece mnie zmieniono, że powiem ci 248 28 | Glauka lekarza, który obiecał mnie odwiedzić, albo przez Pawła 249 28 | myśl, że on jednak na ręku mnie nosił i pierwszy uczył, 250 28 | dlaczego zbudziła się teraz we mnie pamięć o nim, podobna do 251 28 | co piszę, odpowiem ci, że mnie to niemniej dziwi, ale piszę 252 29 | przyjąłeś Eunice, drugi raz, żeś mnie uwolnił od Chryzotemis. 253 29 | od Chryzotemis. Posłuchaj mnie: widzisz przed sobą człowieka, 254 29 | wiedzy. Pretor zrobił to dla mnie, że nie wymagał jej obecności. 255 29 | drugich mniej, ale zmieniła i mnie. Niegdyś lubiłem zapach 256 29 | samą myśl o tym chwycił mnie jakiś lęk, jak gdybym porwał 257 29 | wolisz fiołki od werweny, a mnie zmieniła duszę, więc mimo 258 29 | grubego... Boję się jednak, by mnie nie podkopał. Boję się także 259 29 | gliny i dlatego daj sobie i mnie z nimi spokój. Potrafimy 260 30 | wedle przepowiedni nie może mnie minąć, więc i Achaja mi 261 30 | tylko o tym pomniku i o mnie.~- Zbudowałeś sobie już 262 30 | wówczas królem szakalów...~- A mnie co przeznaczasz? - spytał 263 30 | marzysz o Egipcie, i smuci mnie to, żeś odłożył zamiar wyjazdu. 264 30 | Westy, ona sama stanęła koło mnie i rzekła mi w ucho: "Odłóż 265 30 | bogów? Co w tym jest? Ot, mnie samego lęk ogarnął, chociaż 266 30 | byłbym runął na ziemię, gdyby mnie ktoś nie podtrzymał. Kto 267 30 | ktoś nie podtrzymał. Kto mnie podtrzymał?~- Ja - odrzekł 268 30 | Winicjusza:~- Dziękuję ci, żeś mnie podtrzymał. Mogłem, padłszy, 269 30 | Lecz Nero rzekł:~- Nuda mnie dręczy! Zostałem z woli 270 30 | Kto ci to powiedział? Mnie męczy to od dawna, ale ja 271 30 | podobnego nie znalazłeś... Mnie dobrze w domu, wśród arcydzieł, 272 30 | sceptycy. Stoicy dla mnie głupcami, ale stoicyzm przynajmniej 273 30 | nie mogą być inni. Słuchaj mnie: Grecja była piękna i stworzyła 274 30 | Jeśli wiesz, to objaśnij mnie, bo na Polluksa! nie mogę 275 31 | powietrze. - Dziś wolno... Masz mnie! Lecz Winicjusza sparzył 276 31 | żyć, nie mogę! Rozumiesz mnie!~- Tracisz głowę, sąd, miarę!... 277 32 | taką samą u siebie.~- Gdyby mnie nie było między zaproszonymi - 278 32 | Zbierz uwagę i słuchaj mnie: opowiadałem na Palatynie, 279 32 | wiedziałem, że to ona do mnie mówiła, ale przecieżeś podsłuchiwał 280 32 | ramionami.~- Wyratowała mnie z rąk Ursusa.~- W takim 281 32 | Atraktusa, a potem okradziono mnie, zniszczono; niewolnica, 282 32 | twoja wspaniałomyślność mnie obdarzyła. Nędzarz jestem, 283 32 | że chrześcijanie mieli mnie w swym ręku i oszczędzili. 284 32 | dotąd, a jednak oszczędzili mnie! Więc nie dziw się, panie, 285 32 | tego zdolny. Wstrzymywała mnie z początku obawa, żeby źle 286 32 | postąpiłem z tym, który chciał mnie namówić do podniesienia 287 32 | nowo.~- Niech jeno wino mnie rozgrzeje - powtarzał szczękając 288 33 | jeno pierwej wysłuchajcie mnie: ty, Piotrze, i ty, Pawle 289 33 | Dziękuję ci, ale posłuchajcie mnie jeszcze: nie uczyniłem tego, 290 33 | rzekłby wam może: "Ochrzcijcie mnie!" - ja mówię: "Oświećcie 291 33 | ja mówię: "Oświećcie mnie!" Wierzę, że Chrystus zmartwychwstał, 292 33 | powtarzam wam, że i we mnie coś się już przez nią zmieniło. 293 33 | Rozproszcie ciemności! Bo mnie powiedzieli jeszcze i to: " 294 33 | mniemam, że tak samo w innych mnie przekonacie rzeczach. Ale 295 33 | jedźcie ze mną, abyście mnie nauczali prawdy waszej. 296 33 | Bezpieczniej wam tam będzie niż mnie samemu; w tym wielkim natłoku 297 33 | wędrować, więc uczyńcie to dla mnie, coście uczynili dla tych, 298 33 | rzecz słuszna, czyli zechce mnie za męża, jeśli dusza moja 299 33 | widzieć albo wprowadź mnie sam do niej. Nie wiem, jak 300 34 | przysięgam - rzekł Winicjusz - że mnie w myśli nawet nie postało 301 34 | przy moim ognisku!" Ale on mnie wyśmiał i poddał cezarowi 302 34 | jako zakładniczki i oddał mnie. Ileż razy przeklinałem 303 34 | słyszał. To tyś modliła się za mnie.~- Tak - odpowiedziała Ligia.~ 304 34 | Gdy Paweł z Tarsu nauczy mnie waszej Prawdy, zaraz chrzest 305 34 | dziecinne i przenieść do mnie. A ona, spłonąwszy jak róża 306 34 | oblubienicą, ale uczyń to dla mnie. Ja zabiorę je do mojej 307 35 | jestem zmęczony i jak ręce mnie bolą od zdejmowania zwojów 308 35 | z książkami, a pójdź do mnie. Pomówimy o Ancjum i o czymś 309 35 | Wiedzcie, że nastał dla mnie szczęśliwy dzień, i chcę, 310 35 | Ancjum.~- Jeśli sądzisz, że mnie jeszcze raz zadziwisz, to 311 35 | wierzę. I jeśli myślisz, że mnie do niego zrazisz powtarzając 312 35 | ziemi i będę kwitnął, póki mnie nie przeszyją strzały boskiego 313 35 | rzeczą będzie odwrócić ode mnie niebezpieczeństwo. Dziś, 314 36 | tego miasta, do którego mnie posłałeś? Jego morza 315 37 | o tych kobietach, które mnie teraz otaczają, i o tobie, 316 37 | wielbił naukę, której mnie Paweł nauczył, bo to już 317 37 | twarz i poczęła patrzeć na mnie złymi i zarazem badawczymi 318 37 | powszechna odwróciła się ode mnie; gdybym był bowiem usłyszał 319 37 | Agryppy? Petroniusz boi się o mnie i jeszcze dziś zaklinał 320 37 | i jeszcze dziś zaklinał mnie, bym nie drażnił miłości 321 37 | Augusty. Ale Petroniusz już mnie nie rozumie i nie wie, że 322 37 | że poza tobą nie masz dla mnie ni rozkoszy, ni piękności, 323 37 | Lecz nie obawiaj się, aby mnie tu mogło spotkać coś złego. 324 37 | złego. Poppea nie kocha mnie, bo ona nikogo kochać niezdolna, 325 37 | Chrzest jeszcze nie obmył mnie, ale serce moje jest jako 326 37 | nauką waszą, tym słodszą dla mnie, że jest twoją. Ty, boska, 327 38 | ten głos, którym obdarzyli mnie bogowie i o który, jak mówią, 328 38 | Subury i Eskwilinu nabawiają mnie chrypki i czyż palący się 329 38 | danym razie zważano. Dla mnie same pałace palatyńskie 330 39 | ostatnich nocach opuścił mnie sen. Nieraz, gdym zdrzemnął 331 39 | rozstawne konie, które miały mnie przynieść z Ancjum do Rzymu 332 39 | domu. Linus śmiał się ze mnie i Ursus także.~Rzeczywiście 333 39 | duszę Sen i Śmierć. To dla mnie coś nowego. Patrzę na ten 334 39 | zdaje mi się, że on jest we mnie. Teraz dopiero rozumiem, 335 39 | Jego słodką naukę. Paweł mnie przekonał, nawrócił i zali 336 39 | tymczasem Paweł przekonał mnie, że ona nie tylko nic nie 337 39 | rzekł w końcu? "To nie dla mnie", ale nic więcej odpowiedzieć 338 39 | rzekła Ligia.~- Było to u mnie wieczorem. Petroniusz począł 339 39 | Petroniusz rzekł: "To nie dla mnie", i udając śpiącego wyszedł, 340 39 | przygasi ogniska, choćby mnie zawiodło i odstąpiło wszystko, 341 39 | ustanku, jak gdybyś była przy mnie? Stokroć cię więcej kocham 342 40 | niedbale Petroniusz - a bawi mnie poczucie, że jestem na niej 343 40 | rzeczy się udają, zechce mnie niechybnie naśladować, i 344 40 | stosując swoje dowody do mnie, nie pomyślał; widzisz, 345 40 | pomyślał; widzisz, że dla mnie ta niepewność stanowi ponętę 346 40 | jest, ale czynię to, bo mnie to bawi, zaś wasze cnoty 347 40 | chrześcijańskie znudziłyby mnie, jak rozprawy Seneki, w 348 40 | samego, nie dla niej.~- A mnie ciebie żal, Petroniuszu.~- 349 40 | Petroniuszu.~- Nie żałuj mnie więcej niż ja sam siebie. 350 40 | uśmiechać. Nie wmawiajże we mnie, że to jest wesoła nauka! 351 40 | Dziś, jeszcze pytała mnie, com czynił w Rzymie, choć 352 40 | Wiesz, że trwoga nie chwyta mnie łatwo, ale wówczas zrobiło 353 40 | męczę się. Uzyskajże dla mnie pozwolenie wyjazdu, bo inaczej 354 40 | gorzej od nich ryczą. Co do mnie, drwię z wróżb i losów. 355 41 | Rzymie ty jeden potrafisz mnie zrozumieć. Tak jest. To 356 41 | cezarem i świat należy do mnie, mogę wszystko. A jednak 357 41 | wiatr zaziemski wieje na mnie; spostrzegam, jak we mgle, 358 41 | Sferos cały gra wokół mnie i powiem ci (tu głos Nerona 359 41 | wypisują na murach obelgi na mnie, że zwą mnie matkobójcą 360 41 | murach obelgi na mnie, że zwą mnie matkobójcą i żonobójcą... 361 41 | matkobójcą i żonobójcą... że mają mnie za potwora i okrutnika dlatego, 362 41 | że Tygellinus uzyskał ode mnie kilka wyroków śmierci na 363 41 | nieprzyjaciół... Tak, drogi, mają mnie za potwora i ja wiem o tym... 364 41 | wiem o tym... Wmówili we mnie okrucieństwo do tego stopnia, 365 41 | Terpnos lepiej grają ode mnie na cytrach. Odmawiają mi 366 41 | czy oni grają lepiej ode mnie albo równie dobrze jak ja?~- 367 41 | także, że ludzie posądzają mnie, szaleję. Ale ja nie 368 41 | mogę. Ja szukam - rozumiesz mnie - i dlatego chcę być większym 369 41 | świat będzie płaski, gdy mnie nie stanie!... Nikt się 370 41 | mówię, że dusza bywa we mnie czasami tak smutna jak te 371 41 | Winicjuszu, podarujesz ode mnie ten naszyjnik młodej królewnie 372 41 | odwdzięczę za to, coś dziś dla mnie uczynił?~- Ofiaruj Euterpie 373 42 | oddam krew. A jeśli dla mnie nie zechcesz tego uczynić, 374 42 | dłońmi zbolałe skronie.~- Mnie więcej chodzi o Zatybrze 375 42 | zniżonym głosem:~- Wiem, że mnie nie zdradzisz, więc ci powiem, 376 42 | miastu, biada nam wszystkim i mnie! Co się tam dzieje, tego 377 43 | Dzięki - rzekł - postawcie mnie na nogi, dalej sam pójdę!~ 378 45 | chrześcijaninem. Pirron nauczył mnie cenić więcej cnotę od filozofii, 379 45 | zamieszkał Linus? - Ukarałeś mnie raz za ciekawość, panie, 380 45 | cyrku Nerona. Posłuchaj mnie, panie! W ostatnich czasach 381 45 | rzekł:~- Panie, poratuj mnie! Szukałem jej w dymie pożaru 382 47 | jak Kwiryci umieją cenić mnie i poezję.~- Łotry! - odpowiedział 383 47 | Obywatele! Niech ci, którzy mnie usłyszą, powtórzą słowa 384 48 | podzięki i czci rzekł: - Nie mnie, nie mnie, lecz Chrystusowi!~- 385 48 | czci rzekł: - Nie mnie, nie mnie, lecz Chrystusowi!~- Co 386 48 | Winicjusz rzekł:~- Panie! Obmyj mnie wodą chrztu, abym mógł się 387 48 | wszystkich sił duszy mojej. Obmyj mnie prędko, bom w sercu już 388 48 | moje to wasze domy. Słuchaj mnie! W Sycylii odnajdziesz Aulosów, 389 48 | carissima, nie lękasz się już mnie więcej. Chrzest jeszcze 390 48 | więcej. Chrzest jeszcze mnie nie obmył, ale o to zapytaj 391 48 | i czym go nie prosił, by mnie ochrzcił, choćby w tej chacie 392 48 | pieczy nade mną, mówisz, że mnie tu nie zostawisz na zgubę, 393 48 | żołnierza:~- Słuchajcie mnie, Piotrze, Linusie i ty, 394 48 | dawna natura odzywa się we mnie. Ale że miłuję Chrystusa 395 49 | wszystkich ocalić.~- Słuchaj mnie, boski! - rzekł - rada jest 396 49 | ozwał się Nero - czy ty mnie kochasz?~- Ty wiesz, panie.~- 397 49 | panie.~- Poświęć się dla mnie!~- Boski cezarze - odrzekł 398 49 | nich wszystkich i kochasz mnie!~Petroniusz miał już na 399 49 | miał już na ustach: "Mianuj mnie prefektem pretorii, a ja 400 49 | ciebie czegoś więcej. Senat mnie nienawidzi. Gdy wyjadę, 401 49 | nie zbuntują się przeciw mnie i nie ogłoszą kogo innego 402 49 | Rzymianach! Słuchano by mnie w Acchai. Tu otacza mnie 403 49 | mnie w Acchai. Tu otacza mnie tylko zdrada. Wszyscy mnie 404 49 | mnie tylko zdrada. Wszyscy mnie opuszczają! I wy gotowiście 405 49 | opuszczają! I wy gotowiście mnie zdradzić! Wiem to, wiem!... 406 49 | zgrzyt żelaza:~- Wysłuchaj mnie, cezarze, albowiem mogę 407 49 | takiej zbrodni?... Ale bogi mnie natchną i z pomocą potęg 408 49 | widowisko, że przez wieki będzie mnie wspominał z wdzięcznością.~ 409 49 | dobrze! Ale posłuchajcie mnie. Macie władzę, macie pretorianów, 410 49 | Rzym!... Phy! Nazywacie mnie arbitrem elegancji, więc 411 50 | jerychoński!...~- Nie nazywacie mnie bogiem? - spytał cezar. 412 50 | Zakon nie zabrania ci zwać mnie bogiem?~- O nieśmiertelny! 413 50 | Nie - rzekł Nero - to mnie nudzi.~- I po trzykroć masz 414 50 | oschnąć z łez. Panie, broń mnie od moich nieprzyjaciół.~- 415 50 | chrześcijaninem, do którego mnie zły los zbliżył, był Glaukos, 416 50 | Marsowym i nauczam. Lecz jeśli mnie zechcecie wysłuchać do końca, 417 50 | Neapolu do Rzymu pchnął mnie nożem, moją zaś żonę, moją 418 50 | Ale co mówię! Słucha mnie ktoś lepszy niż Sofokles.~- 419 50 | prawdę i że nic nie przejmuje mnie takim obrzydzeniem, jak 420 50 | żądanie Glauka lekarza kazał mnie schłostać, choć jestem stary, 421 50 | nie obejmą ich!... Beze mnie nie potrafilibyście ich 422 50 | znajdę w łaskach, jakie na mnie spłyną... Stary jestem, 423 50 | mi, panie, żołnierzy, by mnie strzegli -rzekł Chilo.~- 424 50 | Zamieszkasz tymczasem u mnie - rzekł prefekt. Radość 425 51 | Polluksa! I pomyśleć, że ode mnie tylko zależało, by w obecnej 426 51 | czym moja Złotowłosa sama mnie namaści i po posiłku każemy 427 51 | Eunice przyszłaby z czasem do mnie i błądzilibyśmy razem po 428 51 | potem dopiero pomyśli o mnie, a jeśli tak, to nie warto 429 51 | Pójdź tu, Eunice, obejmij mnie ramionami i daj mi usta 430 51 | usta twoje... Kochasz ty mnie?~- Nie kochałabym więcej 431 51 | się w daleką podróż.~- Weź mnie ze sobą...~Lecz Petroniusz 432 51 | Troiki - rzekł - i wzywa mnie, bym przyszedł.~- Mam tylko 433 51 | Może dlatego, że wysłano mnie w stronę w innej sprawie.~- 434 51 | Odgaduję zamiar! Chciał mnie przerazić przysyłając wezwanie 435 51 | zapomnisz, wiem, że zguba mnie nie minie, ale jeśli myślisz, 436 51 | Nero - i powiedz mu ode mnie, by nie opuszczał igrzysk, 437 51 | ostateczność! Pierwej ty ratuj i mnie! Jesteś przyjacielem cezara. 438 51 | oddał. Idź do niego i ratuj mnie!~Petroniusz, zamiast odpowiedzieć, 439 51 | ulicy.~- A teraz słuchaj mnie - rzekł Petroniusz. - Nie 440 51 | cezara zwróciłby się na mnie. Ale on prędzej by dziś 441 51 | rzekł mi dziś: "Powiedz ode mnie Winicjuszowi, żeby był na 442 51 | uwięziono dotąd ciebie i mnie. Jeśli jej nie zdołasz natychmiast 443 51 | więcej chrześcijan.~- Zatem mnie wpuść - rzekł Winicjusz. 444 53 | jednego syna miałam, który mnie żywił... Wróć mi go, panie!~ 445 53 | Zostałam sama z dziećmi, a gdy mnie porwą, kto da im chleba 446 53 | O Chryste! Jam Twój! Weź mnie za nią! Na wschodzie niebo 447 54 | idę spać, ty zaś naśladuj mnie.~I rozeszli się, lecz Winicjusz 448 54 | duszy nie miał - witaj, ale mnie nie zatrzymuj, gdyż śpieszę 449 54 | umierał z głodu, kazałeś mnie schłostać.~Na chwilę umilkli 450 54 | Przyjacielu, jeśli masz do mnie prośbę przyjdź do domu mego 451 55 | pisała) teraz, czy po śmierci mnie wyzwoli, On ci obiecał mnie 452 55 | mnie wyzwoli, On ci obiecał mnie przez usta Apostoła, a więc 453 55 | pierwszy i rzekł:~- Posłuchaj mnie, panie. Chrystus, który 454 56 | Panie, zostali w więzieniu. Mnie ostatniego wyprowadzano 455 56 | chrzcił cię, panie. Uwięziono mnie przed trzema dniami, a dziś 456 56 | później na dzień przedtem, nim mnie uwięzili. Pobłogosławił 457 56 | cyrku i zobaczę. Ty patrz na mnie, gdy wyjdziecie na arenę, 458 56 | widocznie, ale nie radzęć prosić mnie, bym cię podrapał.~- Drap 459 57 | Przeszedłeś sam siebie.~- Tak i mnie się zdawało, a jednak ten 460 57 | Rzym, a teraz krzywdzą i mnie. Jakież jeszcze kary dla 461 57 | i zniechęcenia:~- Możesz mnie, boski, skazać na śmierć, 462 57 | jeśli ci zawadzam, ale mnie nią nie strasz, bo bogowie 463 57 | nimi przełożę? - Przełóż mnie, panie! - rzekł Domicjusz 464 57 | ale twój śpiew uzdrowił mnie.~- Poślę cię do Achai - 465 57 | widoku igrzysk.~- Ale pozbaw mnie, panie, widoku tych krzykliwych 466 57 | wierzysz, że teraz i dla mnie to jest sprawa największej 467 57 | Dzisiejszy dzień utwierdził mnie jeszcze w przedsięwzięciu.~- 468 57 | Żyje dotąd. Ursus przysyła mnie do ciebie, panie, aby ci 469 57 | Szlachetny Winicjusz mnie zna. Jestem synem wdowy, 470 57 | trumnę. Stróżom obiecaj ode mnie, że dam im tyle złota, ile 471 57 | wprowadzisz jako najemnika mnie - rzekł Winicjusz.~Lecz 472 57 | górach człowiek pewny, który mnie na ręku nosił, gdym był 473 57 | dzieckiem, i który miłuje mnie dotychczas. Petroniusz podał 474 57 | chcesz zgubić na złość mnie!... Zobaczymy. Ja wam mówię, 475 57 | z przyniesionych przeze mnie z miasta lekarstw. Wieko 476 57 | Teraz jednak widzę, że mnie samemu nie podobna będzie 477 57 | walce.~"Fortuna zdaje się mnie opuszczać - mówił sobie - 478 58 | Bracia moi, módlcie się za mnie!~I twarz jego straciła zwykłą 479 59 | ogrodach ten stoik był blisko mnie. Chcę widzieć, jakie uczynią 480 59 | coś rusza i coś idzie do mnie. Ale ja nie wiem co i boję 481 59 | Tygellina! - Toteż otoczyła mnie noc i śmierć idzie ku mnie...~ 482 59 | mnie noc i śmierć idzie ku mnie...~Czasem zdaje mi się, 483 60 | ty jest?~- Nie poznajesz mnie? - zapytał młody człowiek. - 484 60 | ty go znajdziesz, panie. Mnie jeden tylko przychodził 485 60 | i przyszedłeś: Chrystus mnie wysłuchał!~A gdy jeszcze 486 60 | wołał. do ojca: "Oddal ode mnie ten kielich goryczy", a 487 60 | tysiące, więc dlaczegóż mnie jedną miałby oszczędzać? 488 60 | miłosierny. I nie ma śmierci. Ty mnie kochasz, więc pomyśl, jaka 489 60 | że ty tam przyjdziesz do mnie!~Tu umilkła, by nabrać tchu 490 60 | że ty tam przyjdziesz do mnie. Krótko żyłam, ale Bóg dał 491 61 | ześlą ci ukojenie.~- Puścić mnie nie możesz - rzekł Winicjusz - 492 62 | zwisły mu wzdłuż ciała.~- Dla mnie nie masz zbawienia! - rzekł 493 62 | obłąkaniu:~- Przebaczenie! Dla mnie przebaczenie!~- Bóg nasz 494 62 | odpowiedział Apostoł.~- Dla mnie?! - powtórzył Chilo.~I począł 495 62 | zaś rzekł:~- Oprzyj się na mnie i pójdź ze mną.~I wziąwszy 496 62 | nie ukazał i nie powołał mnie. I odtąd On jest miłością 497 62 | On miłuje cię. Patrz na mnie! Gdym Jego nie miał, nic 498 63 | głodem, ludzie deptali po mnie, bili mnie i znęcali się 499 63 | ludzie deptali po mnie, bili mnie i znęcali się nade mną. 500 63 | oto teraz jeszcze położono mnie na męki i przybito na krzyż,


1-500 | 501-532

Best viewed with any browser at 800x600 or 768x1024 on Tablet PC
IntraText® (V89) - Some rights reserved by EuloTech SRL - 1996-2007. Content in this page is licensed under a Creative Commons License