1-500 | 501-532
Rozdzial
1 1 | odrzekł Winicjusz. - Wysłał mnie tam Korbulo z rozkazem ściągnięcia
2 1 | ściany partyjskiej. Nudzą mnie wprawdzie te wszystkie Wologezy,
3 1 | na pęcherz. Odprawiali za mnie inkubację. Wiedziałem, że
4 1 | zaduchów. Co do Kiprydy, której mnie także poleciłeś, doznałem
5 1 | Winicjusz. - Nie dosięgnęły mnie strzały Partów, ale trafił
6 1 | strzały Partów, ale trafił mnie grot Amora... najniespodzianiej,
7 1 | gorszy, i mniej płaski, niż mnie przedstawił. Widzisz, my
8 1 | godziwe lub niegodziwe, i mnie samemu wydaje się, że tak
9 1 | Trazea udają, że ją widzą. Mnie to wszystko jedno! Na Herkulesa,
10 1 | mówi nawet warunkowo. Co do mnie, śmiałbym się na jego miejscu
11 1 | że cierpię bardzo, zabrał mnie do siebie, tam zaś niewolnik
12 1 | lekarz Merion, przyprowadził mnie do zdrowia. O tym właśnie
13 1 | podobnym. - Zaciekawiasz mnie, Winicjuszu.~- Lecz jeśli
14 1 | Winicjuszu.~- Lecz jeśli zechcesz mnie posłuchać, zaraz zaspokoję
15 1 | mój sposób życia, ma do mnie pewną słabość, a może nawet
16 1 | słabość, a może nawet szanuje mnie więcej od innych, wie bowiem,
17 2 | o tyle dosyć, o ile ona mnie.~Markus potrząsnął głową.~-
18 2 | skreślone znaki, raz jeszcze na mnie, jakby chcąc o coś spytać -
19 2 | nie wiem! Ale ty, któryś mnie nazwał wiosennym pąkowiem
20 2 | uczyli nas Grecy, przeto mnie samemu łatwiej na przykład
21 2 | zrzucił pretekstę, wysłano mnie do azjatyckich legii. Miastam
22 3 | objął jej rękę, owionął mnie ogień... Muszę ją mieć.
23 3 | sposoby i zostaw sobie i mnie czas do namysłu. Mnie także
24 3 | i mnie czas do namysłu. Mnie także Chryzotemis wydawała
25 3 | płomień... Jam to widział, a mnie należy wierzyć. Miej cierpliwość.
26 3 | już za dużo myślałem, a to mnie nuży. Natomiast przyrzekam
27 3 | kochasz.~- Ja? Wiesz, co mnie jeszcze bawi w Chryzotemis?
28 3 | Chryzotemis? Oto, że ona mnie zdradza z moim własnym wyzwoleńcem,
29 3 | kochałem ją, a teraz bawią mnie jej kłamstwa i jej głupota.
30 4 | się służbie, rzekł:~- Puść mnie, Pomponio. Jeśli mi nadszedł
31 4 | by rozkaz odmienił. Czy mnie wysłucha - nie wiem. Tymczasem
32 4 | pinakotece, rzekł jej:~- Słuchaj mnie, Pomponio. Udaję się do
33 5 | krańcach świata, i kocha mnie, bom mu był mistrzem w młodości.
34 5 | jaką cię stara przyjaźń dla mnie natchnąć zdoła.~- Petroniusz
35 5 | wracaj do siebie i czekaj na mnie... Wiedz, że gdyby Petroniusz
36 5 | Wracaj do siebie i czekaj mnie. Ni Petroniusz, ni cezar
37 5 | Aulosowi słowo: "Czekaj mnie", wybiegł jak szalony z
38 6 | przysięgam ci, że jeśliś mnie zdradził, wepchnę ci nóż
39 6 | niewdzięczność ludzka mogła mnie jeszcze dziwić, dziwiłbym
40 6 | noża w fałdach togi? Może mnie pchniesz? Ale ja ci radzę
41 6 | moje zmysły.~- Podziwiaj mnie, Marku. Onegdaj rzekłem
42 6 | przed chwilą centurion był u mnie z wiadomością, że odprowadził
43 6 | mógł trochę pofilozofować? Mnie samemu nieraz przychodziło
44 6 | powinien by przyjść do mnie i ofiarować mi sto min za
45 6 | głowie Aulusa. Wezwie na mnie pomsty wszystkich podziemnych
46 6 | ergastulum.~- Aulus był u mnie. Obiecałem mu przesłać wiadomość
47 6 | tego - rzekł Winicjusz. - Mnie ich jednak żal, zwłaszcza
48 7 | dodała:~- Jego nikt prócz mnie nie kocha...~Nastało milczenie,
49 7 | przez złość do nich... Do mnie Petroniusz pisał, bym miała
50 7 | był u nas przedtem, nim mnie zabrali, i matka moja była
51 7 | iż Nero zażądał wydania mnie z jego namowy.~- To byłoby
52 7 | wybierać, kto ma spoczywać przy mnie na tej uczcie, czy ty, Ligio,
53 7 | wstrząsnęła taka radość, jakby mnie całkiem niespodziane szczęście
54 7 | boska moja!... - Marku, puść mnie - rzekła Ligia.~On zaś mówił
55 7 | mgłą: - Boska moja! Kochaj mnie...~Lecz w tej chwili ozwał
56 7 | patrz na nią. Zwróć oczy ku mnie, ocelle mi!... Dotknij ustami
57 7 | ją skazać, bo nasłała na mnie mordercę, i gdybym jej nie
58 7 | Aulusów, by cię darować mnie, rozumiesz! Jutro o zmroku
59 8 | mówił Winicjusz, że mu cezar mnie darował i że dziś wieczór
60 8 | dziś wieczór przyśle po mnie niewolników i zabierze mnie
61 8 | mnie niewolników i zabierze mnie do swego domu?~- Słyszałam -
62 9 | znów:~"Jaka ona inna ode mnie!"~I Ligia wydała jej się
63 9 | Petroniusz namówił cezara, by mnie odebrał Pomponii, ale jam
64 9 | ręce - cezar obiecał oddać mnie, jak niewolnicę, Winicjuszowi,
65 9 | się wstaw za mną i wróć mnie Pomponii.~- Więc Petroniusz
66 9 | dziś jeszcze przysłać po mnie, lecz ty, dobra, ulituj
67 10 | pójdźmy wszyscy. Niech na mnie jednego nie spada jego gniew.~
68 11 | znaczy? - spytał.~- Słuchaj mnie, Marku! Wczoraj byłyśmy
69 11 | A może ją urzekła? I mnie urzekła.~- Lilith powtarza,
70 11 | odpłaciła nienawiścią jak mnie.~Akte popatrzyła na niego
71 11 | to on ją odbił. Słuchaj mnie! Być może, że Aulusowie
72 11 | na Palatynie nie ma dla mnie tajemnic.~Lecz Winicjusz
73 12 | nie tylko ciebie, ale i mnie.~- Chciałem go nawet wyzwolić -
74 12 | znajdziemy niechybnie. Ty mnie obecnie obwiniasz, żem ci
75 12 | winy Ligii.~- Tak jest. To mnie zaniepokoiło także. Ale
76 12 | Tak jest.~- Więc posłuchaj mnie... Nie wiem, co by ci zapisał
77 12 | obojętny, nie wstrzymała mnie przecie myśl o Chryzotemis!
78 12 | odejściu Eunice przyszła do mnie i powiedziała mi, iż zna
79 12 | w moim imieniu, by rano mnie odwiedził.~Atriensis skłonił
80 13 | ci wywróżył?~- Że spotka mnie boleść i szczęście.~- Boleść
81 13 | Ulisses, zasyła przeze mnie najmędrszemu z żyjących,
82 13 | rzekł:~- Nędzarzu, jeśli mnie zwodzisz dla zysku, każę
83 13 | Eunice?~- Przychodziła do mnie po radę, gdyż sława moja
84 13 | nie mówił?~- Honor to dla mnie - rzekł Chilo. - Dziewica,
85 13 | Winicjusz.~- Pytaliście mnie długo o różne rzeczy, szlachetni
86 13 | mój przyjaciel obdarzył mnie na drogę.~Okrągłe oczy Sporusa
87 13 | przyjaciel, Petroniusz, od dawna mnie namawia.~
88 14 | zostałem!), przyłączył się do mnie człowiek, lekarz, imieniem
89 14 | panie! Od wczoraj ! Uczyniła mnie nim ta ryba. Patrz, jaka
90 14 | najgorliwszym z gorliwych, aby mnie przypuścili do wszystkich
91 14 | wszystkich swych tajemnic, a gdy mnie przypuszczą do wszystkich
92 14 | Nie każdy jest Seneką i mnie na to nie stać, gdyby jednak
93 14 | jego rozum.~- Posłuchajcie mnie, dostojni panowie. Odkrycie,
94 14 | zdradzali. Źle nawet jest, że mnie tu widzą, i dlatego ty,
95 14 | naprzód, będzie to tylko dla mnie zachętą, gdyż zawsze będę
96 14 | że przyobiecana nagroda mnie nie minie. Ach, tak! Jako
97 14 | A jam spytał: "Poznałeś mnie po znaku?" On rzekł: "Tak
98 14 | przyszedł w nocy nad rzekę, a on mnie z braćmi pozna, ci; zaś
99 14 | pozna, ci; zaś doprowadzą mnie do domów modlitwy i do starszych,
100 14 | broniłem od zbójców, i tym mnie głównie wzruszył.~- Wierzę,
101 14 | dałeś mu ani asa, rozumiesz mnie! Nie dałeś nic!~- Alem mu
102 15 | zarazem jest większym ode mnie łotrem, co go zbliża do
103 15 | budującą rozmowę. Pozdrów ode mnie twą boską chrześcijankę,
104 15 | Chciałem sprawdzić, czy Chilon mnie nie oszukuje, i tej nocy,
105 15 | wszyscy zginali kolana. Brała mnie ochota zejść między nich
106 15 | wyjazdu. Od tej pory był u mnie kilkakrotnie. Sam mi powiadał,
107 15 | domów pod pozorem najmu.~U mnie będzie jej stokroć lepiej,
108 16 | współwyznawców, oskarża mnie, żem się zmówił z rozbójnikami
109 16 | chrześcijan i pomścić się na mnie okrutnie. Uczyniłby to niechybnie,
110 16 | spotkaliśmy się, nie dostrzegł mnie. Ja jednak poznałem go od
111 16 | rzucić na szyję. Wstrzymała mnie tylko roztropność i zwyczaj
112 16 | że on tak opowiada.~- Co mnie to obchodzi! Mów, coś widział
113 16 | nie obchodzi, panie, ale mnie obchodzi zupełnie tyle,
114 16 | zaś chcę, by nauka moja mnie przeżyła, wolę się wyrzec
115 16 | Śmierć przeszła koło mnie, ale ja patrzyłem na nią
116 16 | jest teraz z wielkim dla mnie niebezpieczeństwem. Wątpiłeś
117 16 | Glaukus żyje, panie, i gdyby mnie raz ujrzał, ty byś nie ujrzał
118 16 | ujrzał, ty byś nie ujrzał mnie więcej, a w takim razie
119 16 | najął, i miałbyś kłopot. Mnie zaś nie wskażą, bo im imienia
120 16 | Przydałoby się też coś i dla mnie na obtarcie łez, które wyleję
121 17 | poświęcić się za braci, poznaj mnie z nim - rzekł Chilo.~- Jest
122 17 | i człowiek mądry, będzie mnie trochę kosztował, jeśli
123 17 | który oddał całe mienie, aby mnie, nie znanego sobie, wykupić
124 18 | Heleny, do Grecji. Co do mnie zauważyłem jedną rzecz,
125 18 | nie może dotąd wyrobić dla mnie rozkazu, bym sobie żyły
126 18 | mej śmierci będziesz przy mnie, to ci ją oddam, jeśli będziesz
127 19 | łaskawą, panie, jako na mnie był łaskawym boski syn Mai.~-
128 19 | rozdarł? Czy nie poczytałby mnie (zresztą niesłusznie) za
129 19 | więc odpowiedział, gdyby mnie spytał, dlaczegom oskarżył
130 19 | Jeśli jednak posądzasz mnie, że cię zwodzę, tedy ci
131 19 | rzekł. - Gdy Ligia będzie u mnie w domu, dostaniesz taką
132 19 | w świątyni Ammona. Co do mnie, te "skrupuły" (tu potrząsnął
133 19 | towarzystwie, które dla mnie jest szczęściem i rozkoszą.~
134 19 | podnieść na niego ręki, co do mnie zaś, będą mądrzy, jeśli
135 19 | panie, żeś się dziś do mnie zgłosił, albowiem jutro
136 19 | Benewentu, dokąd wezwał mnie szlachetny Watyniusz, abym
137 19 | zaś nie pójdę, bo to dla mnie starego za daleko, i wreszcie,
138 20 | wolno im zabijać, chyba że mnie ów Lig zwiódł niegodnie.
139 20 | ziarnka bobu. Nie powinni mnie poznać. Ale gdyby i poznali,
140 20 | Któren mu odpowiedział: "Iżeś mnie ujrzał, uwierzyłeś. Błogosławieni,
141 21 | głowę. Raz w Buxentum, dokąd mnie na igrzyska sprowadził Lucjusz
142 21 | Lucjusz Saturninus, napadło na mnie w gospodzie siedmiu pijanych
143 21 | szlachetny, jak silny, chciał mnie wziąć na ręce i donieść
144 21 | nakazał wyraźnie miłować mnie? Widzę, że nigdy nie zrobię
145 21 | jest marnością! - Pójdź do mnie z filozofią, a ja ci dam
146 21 | mi zapłacił, nie możesz mnie posądzać, abym przemawiał
147 21 | worek twarogu.~- Masz u mnie uderzenie pięścią między
148 21 | odezwał się Kroto.~- Masz u mnie diotę kefalońskiego wina,
149 21 | tego zamiaru... Posłuchaj mnie...~Lecz nagle urwał, gdyż
150 22 | uczynią - mówił sobie - dla mnie uczynią choć żaden się tego
151 22 | tynku.~"Zginąłem, jeśli mnie dojrzy!" - pomyślał.~Lecz
152 22 | Jeśli wracając dojrzy mnie z daleka, to dogna i zabije -
153 22 | zabije - mówił sobie. - Ratuj mnie, Zeusie, ratuj. Apollinie,
154 22 | do Mezembrii, ale ocalcie mnie z rąk tego demona."~I ten
155 22 | Co będzie, gdy posądzą mnie, żem umyślnie wskazał mu
156 22 | wyjęczał:~- Syro! Nie ma mnie... nie znam... tego... dobrego
157 23 | zaciśnięte zęby:~- Zabijcie mnie.~Lecz oni nie zdawali się
158 23 | jeszcze wczoraj gotów był mnie zabić.~- Ale pierwej niż
159 23 | tobie wyznał swój zamiar mnie - ja zaś, który znam ciebie
160 23 | rzekł - nie pozwoliłaś mnie zabić. A ona odpowiedziała
161 23 | złe wypłacili?~- Chcecie mnie opuścić? - spytał Winicjusz.~-
162 23 | myśli rzekł:~- Posłuchajcie mnie, chrześcijanie. Wczoraj
163 23 | wasze uczynki przekonałyby mnie, iż jesteście ludzie uczciwi
164 23 | nim, wy zostańcie także i mnie pozwólcie zostać. Niech
165 23 | opatrywaniu ran, powie, czy można mnie dziś przenosić. Jestem chory
166 23 | nie ruszę się stąd, chyba mnie przemocą wyniesiecie.~Tu
167 23 | jest to człowiek przeze mnie płatny. Do domu mego napiszę
168 23 | Rozważ to sam i nie drażnij mnie dłużej.~Tu wzburzył się
169 23 | na twoich braci. Czemuś mnie opatrywał, czemuś nie kazał
170 23 | opatrywał, czemuś nie kazał mnie zabić?~I pobladł z gniewu
171 24 | który często, wzywany przeze mnie, kazał odpowiadać ludziom
172 24 | zawsze, gdy nie znając dla mnie dobrych nowin obawiał się
173 24 | zatem Winicjusz osłoni i mnie w potrzebie - rzekł sobie
174 24 | duchu - albowiem nie wzywa mnie przecie po to, by mnie dać
175 24 | wzywa mnie przecie po to, by mnie dać zabić."~Nabrawszy więc
176 24 | Winicjusz, nie przysłał po mnie lektyki? - Nogi mam popuchnięte
177 24 | własnej chęci. Inaczej nikt by mnie nie zmusił, albowiem jestem
178 24 | cieplejszy i kaptur, aby mnie nie poznali niewolnicy tej
179 24 | większe światło.~- Gdzie mnie prowadzisz? - spytał po
180 24 | pociecha - mówił sobie - jeśli mnie zabije niechcący, i wolałbym
181 24 | wdowę i Kryspa.~- Prowadź mnie wprost do Winicjusza.~-
182 24 | pamięci:~- Kroto rzucił się na mnie, by mnie zamordować i ograbić -
183 24 | Kroto rzucił się na mnie, by mnie zamordować i ograbić - rozumiesz!
184 24 | którą miałem ze sobą, byłby mnie zabił.~- Błogosławię tę
185 24 | nadszedł i powiedział mi, że mnie wzywasz.~- Oto jest tabliczka.
186 24 | twego wyjazdu taka ogarnia mnie tęsknota, że jeśli twa wspaniałomyślność
187 24 | przed nim.~- Nie poznajesz mnie, Cefasie? - spytał.~I w
188 24 | który zaprzedał i zgubił mnie i rodzinę moją!...~Historia
189 24 | zawołał:~- On to namówił mnie, bym zamordował Glauka! -
190 24 | głowę do Winicjusza - ratuj mnie! Tobiem zaufał, wstaw się
191 24 | nie wierzycie, ochrzcijcie mnie jeszcze raz, jeszcze dwa,
192 24 | Pozwólcie mi mówić! Uczyńcie mnie niewolnikiem... Nie zabijajcie
193 24 | niewolnikiem... Nie zabijajcie mnie! Litości!...~I głos jego,
194 24 | mówisz? Co?... Nie zabijesz mnie?~- Nie! nie zabiję cię,
195 24 | rzekł Grek. - Nie zabijesz mnie? Co? Wyprowadź mnie na ulicę,
196 24 | zabijesz mnie? Co? Wyprowadź mnie na ulicę, dalej sam pójdę.
197 24 | powtarzał znów w duszy: "Już po mnie!", i dopiero gdy znaleźli
198 24 | rzekł: - Czemu jednak oni mnie nie zabili?~I pomimo iż
199 25 | albowiem ona należy do mnie." I rzekłszy to, począł
200 25 | jak dziś, ale zawrzało we mnie serce, więc wydobyłem miecz,
201 26 | żył.~- Zali żałujesz, żeś mnie nie zabił?~- Nie, panie.
202 26 | Wiedział on lepiej ode mnie, gdzie Mu się trzeba narodzić,
203 26 | boska moja.~- Nie nazywaj mnie tak - odpowiedziała - mnie
204 26 | mnie tak - odpowiedziała - mnie się tego słuchać nie godzi.~
205 26 | mogła zaprzysiąc, że nic o mnie nie wie. Ty może tego nie
206 26 | a co najmniej odebrałby mnie im znowu.~- Tak - rzekł
207 26 | mniemając, że nie jemu, ale mnie stała się ujma. Lecz może...
208 26 | odjąwszy cię Aulusom... oddałby mnie, a ja wróciłbym cię Pomponi.~
209 26 | Winicjuszu, czy chciałbyś mnie widzieć znów na Palatynie?~
210 26 | żeś ty szczęśliwsza ode mnie? Ty w ubóstwie i w tej jednej
211 26 | nędzarzy. Ty siedzisz przy mnie i myślisz o Nim tylko.~Myśl
212 26 | myślisz o Nim tylko.~Myśl i o mnie, bo inaczej Go znienawidzę.
213 26 | inaczej Go znienawidzę. Dla mnie tyś jedna bóstwem. Błogosławiony
214 27 | Wybacz mi, Ligio. Tyś dla mnie córką królewską i przybranym
215 27 | zamieszkują ludzie, a jednak - mnie to przeznaczył Pan; abym
216 27 | nim mieszkał. A teraz, gdy mnie wezwał Piotr, mój zwierzchnik,
217 28 | podobnych. Nuż tobie lub mnie wypadnie kiedy z urzędu
218 28 | co cię spotkało zdumiewa mnie w najwyższym stopniu: i
219 28 | krótkiego listu. Objaśnij mnie, albowiem wielu rzeczy nie
220 28 | których mieli prawo liczyć i mnie, i Chilona, i wreszcie o
221 28 | Nie, drogi: nie dlatego mnie oszczędzono, że jestem synem
222 28 | we własnym domu i gdyby mnie doglądali ludzie moi lub
223 28 | moją małżonką, nie mogłaby mnie pielęgnować tkliwiej. Nieraz
224 28 | jej już nie groziło. Jeśli mnie nie kochała, mogła mnie
225 28 | mnie nie kochała, mogła mnie odrzucić. Na dzień przedtem
226 28 | Ten sam człowiek odwiedzał mnie po jej ucieczce i rzekł
227 28 | zbrodni, więc ona uciekła ode mnie, jako od człowieka, który
228 28 | Powiesz, że skoro mogła mnie odrzucić, więc nie potrzebowała
229 28 | się oddalać. A jeśli i ona mnie kocha? W takim razie chciała
230 28 | naszym rzymskim instynktom. Mnie wprawdzie Ligia obchodzi
231 28 | w świecie nie byłoby dla mnie przeciwniejszego. I rzecz
232 28 | czynią? Oto modlą się za mnie i proszą dla mnie o coś,
233 28 | się za mnie i proszą dla mnie o coś, co nazywają łaską,
234 28 | co nazywają łaską, a na mnie zstępuje tylko niepokój
235 28 | wszystkich, Ligię, Pomponię i mnie samego.~Ty piszesz, że w
236 28 | coś się jednak zmieniło we mnie. Szczerze ci mówię, że nic
237 28 | dotknięciem ciała ludzkie, a mnie zmieniono duszę. Chyba Ligia
238 28 | wrócił do siebie, nikt się mnie nie spodziewał. Mniemano,
239 28 | raczej spodziewali się niż mnie i mniej by się jej przerazili.
240 28 | ale zaraz potem chwycił mnie jakiś wstyd i dasz wiarę -
241 28 | wyciągając z jękiem ręce i zowiąc mnie panem i ojcem, ja zaś -
242 28 | pro pudor! czułem, że i mnie zwilgotniały źrenice...
243 28 | niewolników zastanowiła mnie jedna rzecz. Przebaczenie,
244 28 | powrocie, zbiegli się, by mnie przywitać. Wiesz, że nie
245 28 | zasady z nimi wyniośle i mnie do podobnego postępowania
246 28 | ciągle uczucie, że ona na mnie z dala patrzy, i boję się
247 28 | niechybnie czary! I tak dalece mnie zmieniono, że powiem ci
248 28 | Glauka lekarza, który obiecał mnie odwiedzić, albo przez Pawła
249 28 | myśl, że on jednak na ręku mnie nosił i pierwszy uczył,
250 28 | dlaczego zbudziła się teraz we mnie pamięć o nim, podobna do
251 28 | co piszę, odpowiem ci, że mnie to niemniej dziwi, ale piszę
252 29 | przyjąłeś Eunice, drugi raz, żeś mnie uwolnił od Chryzotemis.
253 29 | od Chryzotemis. Posłuchaj mnie: widzisz przed sobą człowieka,
254 29 | wiedzy. Pretor zrobił to dla mnie, że nie wymagał jej obecności.
255 29 | drugich mniej, ale zmieniła i mnie. Niegdyś lubiłem zapach
256 29 | samą myśl o tym chwycił mnie jakiś lęk, jak gdybym porwał
257 29 | wolisz fiołki od werweny, a mnie zmieniła duszę, więc mimo
258 29 | grubego... Boję się jednak, by mnie nie podkopał. Boję się także
259 29 | gliny i dlatego daj sobie i mnie z nimi spokój. Potrafimy
260 30 | wedle przepowiedni nie może mnie minąć, więc i Achaja mi
261 30 | tylko o tym pomniku i o mnie.~- Zbudowałeś sobie już
262 30 | wówczas królem szakalów...~- A mnie co przeznaczasz? - spytał
263 30 | marzysz o Egipcie, i smuci mnie to, żeś odłożył zamiar wyjazdu.
264 30 | Westy, ona sama stanęła koło mnie i rzekła mi w ucho: "Odłóż
265 30 | bogów? Co w tym jest? Ot, mnie samego lęk ogarnął, chociaż
266 30 | byłbym runął na ziemię, gdyby mnie ktoś nie podtrzymał. Kto
267 30 | ktoś nie podtrzymał. Kto mnie podtrzymał?~- Ja - odrzekł
268 30 | Winicjusza:~- Dziękuję ci, żeś mnie podtrzymał. Mogłem, padłszy,
269 30 | Lecz Nero rzekł:~- Nuda mnie dręczy! Zostałem z woli
270 30 | Kto ci to powiedział? Mnie męczy to od dawna, ale ja
271 30 | podobnego nie znalazłeś... Mnie dobrze w domu, wśród arcydzieł,
272 30 | sceptycy. Stoicy są dla mnie głupcami, ale stoicyzm przynajmniej
273 30 | nie mogą być inni. Słuchaj mnie: Grecja była piękna i stworzyła
274 30 | Jeśli wiesz, to objaśnij mnie, bo na Polluksa! nie mogę
275 31 | powietrze. - Dziś wolno... Masz mnie! Lecz Winicjusza sparzył
276 31 | żyć, nie mogę! Rozumiesz mnie!~- Tracisz głowę, sąd, miarę!...
277 32 | taką samą u siebie.~- Gdyby mnie nie było między zaproszonymi -
278 32 | Zbierz uwagę i słuchaj mnie: opowiadałem na Palatynie,
279 32 | wiedziałem, że to ona do mnie mówiła, ale przecieżeś podsłuchiwał
280 32 | ramionami.~- Wyratowała mnie z rąk Ursusa.~- W takim
281 32 | Atraktusa, a potem okradziono mnie, zniszczono; niewolnica,
282 32 | twoja wspaniałomyślność mnie obdarzyła. Nędzarz jestem,
283 32 | że chrześcijanie mieli mnie w swym ręku i oszczędzili.
284 32 | dotąd, a jednak oszczędzili mnie! Więc nie dziw się, panie,
285 32 | tego zdolny. Wstrzymywała mnie z początku obawa, żeby źle
286 32 | postąpiłem z tym, który chciał mnie namówić do podniesienia
287 32 | nowo.~- Niech jeno wino mnie rozgrzeje - powtarzał szczękając
288 33 | jeno pierwej wysłuchajcie mnie: ty, Piotrze, i ty, Pawle
289 33 | Dziękuję ci, ale posłuchajcie mnie jeszcze: nie uczyniłem tego,
290 33 | rzekłby wam może: "Ochrzcijcie mnie!" - ja mówię: "Oświećcie
291 33 | ja mówię: "Oświećcie mnie!" Wierzę, że Chrystus zmartwychwstał,
292 33 | powtarzam wam, że i we mnie coś się już przez nią zmieniło.
293 33 | Rozproszcie ciemności! Bo mnie powiedzieli jeszcze i to: "
294 33 | mniemam, że tak samo w innych mnie przekonacie rzeczach. Ale
295 33 | jedźcie ze mną, abyście mnie nauczali prawdy waszej.
296 33 | Bezpieczniej wam tam będzie niż mnie samemu; w tym wielkim natłoku
297 33 | wędrować, więc uczyńcie to dla mnie, coście uczynili dla tych,
298 33 | rzecz słuszna, czyli zechce mnie za męża, jeśli dusza moja
299 33 | ją widzieć albo wprowadź mnie sam do niej. Nie wiem, jak
300 34 | przysięgam - rzekł Winicjusz - że mnie w myśli nawet nie postało
301 34 | przy moim ognisku!" Ale on mnie wyśmiał i poddał cezarowi
302 34 | jako zakładniczki i oddał mnie. Ileż razy przeklinałem
303 34 | słyszał. To tyś modliła się za mnie.~- Tak - odpowiedziała Ligia.~
304 34 | Gdy Paweł z Tarsu nauczy mnie waszej Prawdy, zaraz chrzest
305 34 | dziecinne i przenieść do mnie. A ona, spłonąwszy jak róża
306 34 | oblubienicą, ale uczyń to dla mnie. Ja zabiorę je do mojej
307 35 | jestem zmęczony i jak ręce mnie bolą od zdejmowania zwojów
308 35 | z książkami, a pójdź do mnie. Pomówimy o Ancjum i o czymś
309 35 | Wiedzcie, że nastał dla mnie szczęśliwy dzień, i chcę,
310 35 | Ancjum.~- Jeśli sądzisz, że mnie jeszcze raz zadziwisz, to
311 35 | wierzę. I jeśli myślisz, że mnie do niego zrazisz powtarzając
312 35 | ziemi i będę kwitnął, póki mnie nie przeszyją strzały boskiego
313 35 | rzeczą będzie odwrócić ode mnie niebezpieczeństwo. Dziś,
314 36 | tego miasta, do którego mnie posłałeś? Jego są morza
315 37 | o tych kobietach, które mnie teraz otaczają, i o tobie,
316 37 | wielbił tę naukę, której mnie Paweł nauczył, bo to już
317 37 | twarz i poczęła patrzeć na mnie złymi i zarazem badawczymi
318 37 | powszechna odwróciła się ode mnie; gdybym był bowiem usłyszał
319 37 | Agryppy? Petroniusz boi się o mnie i jeszcze dziś zaklinał
320 37 | i jeszcze dziś zaklinał mnie, bym nie drażnił miłości
321 37 | Augusty. Ale Petroniusz już mnie nie rozumie i nie wie, że
322 37 | że poza tobą nie masz dla mnie ni rozkoszy, ni piękności,
323 37 | Lecz nie obawiaj się, aby mnie tu mogło spotkać coś złego.
324 37 | złego. Poppea nie kocha mnie, bo ona nikogo kochać niezdolna,
325 37 | Chrzest jeszcze nie obmył mnie, ale serce moje jest jako
326 37 | nauką waszą, tym słodszą dla mnie, że jest twoją. Ty, boska,
327 38 | ten głos, którym obdarzyli mnie bogowie i o który, jak mówią,
328 38 | Subury i Eskwilinu nabawiają mnie chrypki i czyż palący się
329 38 | danym razie zważano. Dla mnie same pałace palatyńskie
330 39 | ostatnich nocach opuścił mnie sen. Nieraz, gdym zdrzemnął
331 39 | rozstawne konie, które miały mnie przynieść z Ancjum do Rzymu
332 39 | domu. Linus śmiał się ze mnie i Ursus także.~Rzeczywiście
333 39 | duszę Sen i Śmierć. To dla mnie coś nowego. Patrzę na ten
334 39 | zdaje mi się, że on jest we mnie. Teraz dopiero rozumiem,
335 39 | Jego słodką naukę. Paweł mnie przekonał, nawrócił i zali
336 39 | tymczasem Paweł przekonał mnie, że ona nie tylko nic nie
337 39 | rzekł w końcu? "To nie dla mnie", ale nic więcej odpowiedzieć
338 39 | rzekła Ligia.~- Było to u mnie wieczorem. Petroniusz począł
339 39 | Petroniusz rzekł: "To nie dla mnie", i udając śpiącego wyszedł,
340 39 | przygasi ogniska, choćby mnie zawiodło i odstąpiło wszystko,
341 39 | ustanku, jak gdybyś była przy mnie? Stokroć cię więcej kocham
342 40 | niedbale Petroniusz - a bawi mnie poczucie, że jestem na niej
343 40 | rzeczy się udają, zechce mnie niechybnie naśladować, i
344 40 | stosując swoje dowody do mnie, nie pomyślał; widzisz,
345 40 | pomyślał; widzisz, że dla mnie ta niepewność stanowi ponętę
346 40 | jest, ale czynię to, bo mnie to bawi, zaś wasze cnoty
347 40 | chrześcijańskie znudziłyby mnie, jak rozprawy Seneki, w
348 40 | samego, nie dla niej.~- A mnie ciebie żal, Petroniuszu.~-
349 40 | Petroniuszu.~- Nie żałuj mnie więcej niż ja sam siebie.
350 40 | uśmiechać. Nie wmawiajże we mnie, że to jest wesoła nauka!
351 40 | Dziś, jeszcze pytała mnie, com czynił w Rzymie, choć
352 40 | Wiesz, że trwoga nie chwyta mnie łatwo, ale wówczas zrobiło
353 40 | męczę się. Uzyskajże dla mnie pozwolenie wyjazdu, bo inaczej
354 40 | gorzej od nich ryczą. Co do mnie, drwię z wróżb i losów.
355 41 | Rzymie ty jeden potrafisz mnie zrozumieć. Tak jest. To
356 41 | cezarem i świat należy do mnie, mogę wszystko. A jednak
357 41 | wiatr zaziemski wieje na mnie; spostrzegam, jak we mgle,
358 41 | Sferos cały gra wokół mnie i powiem ci (tu głos Nerona
359 41 | wypisują na murach obelgi na mnie, że zwą mnie matkobójcą
360 41 | murach obelgi na mnie, że zwą mnie matkobójcą i żonobójcą...
361 41 | matkobójcą i żonobójcą... że mają mnie za potwora i okrutnika dlatego,
362 41 | że Tygellinus uzyskał ode mnie kilka wyroków śmierci na
363 41 | nieprzyjaciół... Tak, drogi, mają mnie za potwora i ja wiem o tym...
364 41 | wiem o tym... Wmówili we mnie okrucieństwo do tego stopnia,
365 41 | Terpnos lepiej grają ode mnie na cytrach. Odmawiają mi
366 41 | czy oni grają lepiej ode mnie albo równie dobrze jak ja?~-
367 41 | także, że ludzie posądzają mnie, iż szaleję. Ale ja nie
368 41 | mogę. Ja szukam - rozumiesz mnie - i dlatego chcę być większym
369 41 | świat będzie płaski, gdy mnie nie stanie!... Nikt się
370 41 | mówię, że dusza bywa we mnie czasami tak smutna jak te
371 41 | Winicjuszu, podarujesz ode mnie ten naszyjnik młodej królewnie
372 41 | odwdzięczę za to, coś dziś dla mnie uczynił?~- Ofiaruj Euterpie
373 42 | oddam krew. A jeśli dla mnie nie zechcesz tego uczynić,
374 42 | dłońmi zbolałe skronie.~- Mnie więcej chodzi o Zatybrze
375 42 | zniżonym głosem:~- Wiem, że mnie nie zdradzisz, więc ci powiem,
376 42 | miastu, biada nam wszystkim i mnie! Co się tam dzieje, tego
377 43 | Dzięki - rzekł - postawcie mnie na nogi, dalej sam pójdę!~
378 45 | chrześcijaninem. Pirron nauczył mnie cenić więcej cnotę od filozofii,
379 45 | zamieszkał Linus? - Ukarałeś mnie raz za ciekawość, panie,
380 45 | cyrku Nerona. Posłuchaj mnie, panie! W ostatnich czasach
381 45 | rzekł:~- Panie, poratuj mnie! Szukałem jej w dymie pożaru
382 47 | jak Kwiryci umieją cenić mnie i poezję.~- Łotry! - odpowiedział
383 47 | Obywatele! Niech ci, którzy mnie usłyszą, powtórzą słowa
384 48 | podzięki i czci rzekł: - Nie mnie, nie mnie, lecz Chrystusowi!~-
385 48 | czci rzekł: - Nie mnie, nie mnie, lecz Chrystusowi!~- Co
386 48 | Winicjusz rzekł:~- Panie! Obmyj mnie wodą chrztu, abym mógł się
387 48 | wszystkich sił duszy mojej. Obmyj mnie prędko, bom w sercu już
388 48 | moje to wasze domy. Słuchaj mnie! W Sycylii odnajdziesz Aulosów,
389 48 | carissima, nie lękasz się już mnie więcej. Chrzest jeszcze
390 48 | więcej. Chrzest jeszcze mnie nie obmył, ale o to zapytaj
391 48 | i czym go nie prosił, by mnie ochrzcił, choćby w tej chacie
392 48 | pieczy nade mną, mówisz, że mnie tu nie zostawisz na zgubę,
393 48 | żołnierza:~- Słuchajcie mnie, Piotrze, Linusie i ty,
394 48 | dawna natura odzywa się we mnie. Ale że miłuję Chrystusa
395 49 | wszystkich ocalić.~- Słuchaj mnie, boski! - rzekł - rada jest
396 49 | ozwał się Nero - czy ty mnie kochasz?~- Ty wiesz, panie.~-
397 49 | panie.~- Poświęć się dla mnie!~- Boski cezarze - odrzekł
398 49 | nich wszystkich i kochasz mnie!~Petroniusz miał już na
399 49 | miał już na ustach: "Mianuj mnie prefektem pretorii, a ja
400 49 | ciebie czegoś więcej. Senat mnie nienawidzi. Gdy wyjadę,
401 49 | nie zbuntują się przeciw mnie i nie ogłoszą kogo innego
402 49 | Rzymianach! Słuchano by mnie w Acchai. Tu otacza mnie
403 49 | mnie w Acchai. Tu otacza mnie tylko zdrada. Wszyscy mnie
404 49 | mnie tylko zdrada. Wszyscy mnie opuszczają! I wy gotowiście
405 49 | opuszczają! I wy gotowiście mnie zdradzić! Wiem to, wiem!...
406 49 | zgrzyt żelaza:~- Wysłuchaj mnie, cezarze, albowiem mogę
407 49 | takiej zbrodni?... Ale bogi mnie natchną i z pomocą potęg
408 49 | widowisko, że przez wieki będzie mnie wspominał z wdzięcznością.~
409 49 | dobrze! Ale posłuchajcie mnie. Macie władzę, macie pretorianów,
410 49 | Rzym!... Phy! Nazywacie mnie arbitrem elegancji, więc
411 50 | jerychoński!...~- Nie nazywacie mnie bogiem? - spytał cezar.
412 50 | Zakon nie zabrania ci zwać mnie bogiem?~- O nieśmiertelny!
413 50 | Nie - rzekł Nero - to mnie nudzi.~- I po trzykroć masz
414 50 | oschnąć z łez. Panie, broń mnie od moich nieprzyjaciół.~-
415 50 | chrześcijaninem, do którego mnie zły los zbliżył, był Glaukos,
416 50 | Marsowym i nauczam. Lecz jeśli mnie zechcecie wysłuchać do końca,
417 50 | Neapolu do Rzymu pchnął mnie nożem, moją zaś żonę, moją
418 50 | Ale co mówię! Słucha mnie ktoś lepszy niż Sofokles.~-
419 50 | prawdę i że nic nie przejmuje mnie takim obrzydzeniem, jak
420 50 | żądanie Glauka lekarza kazał mnie schłostać, choć jestem stary,
421 50 | nie obejmą ich!... Beze mnie nie potrafilibyście ich
422 50 | znajdę w łaskach, jakie na mnie spłyną... Stary jestem,
423 50 | mi, panie, żołnierzy, by mnie strzegli -rzekł Chilo.~-
424 50 | Zamieszkasz tymczasem u mnie - rzekł prefekt. Radość
425 51 | Polluksa! I pomyśleć, że ode mnie tylko zależało, by w obecnej
426 51 | czym moja Złotowłosa sama mnie namaści i po posiłku każemy
427 51 | Eunice przyszłaby z czasem do mnie i błądzilibyśmy razem po
428 51 | potem dopiero pomyśli o mnie, a jeśli tak, to nie warto
429 51 | Pójdź tu, Eunice, obejmij mnie ramionami i daj mi usta
430 51 | usta twoje... Kochasz ty mnie?~- Nie kochałabym więcej
431 51 | się w daleką podróż.~- Weź mnie ze sobą...~Lecz Petroniusz
432 51 | Troiki - rzekł - i wzywa mnie, bym przyszedł.~- Mam tylko
433 51 | Może dlatego, że wysłano mnie w tę stronę w innej sprawie.~-
434 51 | Odgaduję zamiar! Chciał mnie przerazić przysyłając wezwanie
435 51 | zapomnisz, wiem, że zguba mnie nie minie, ale jeśli myślisz,
436 51 | Nero - i powiedz mu ode mnie, by nie opuszczał igrzysk,
437 51 | ostateczność! Pierwej ty ratuj ją i mnie! Jesteś przyjacielem cezara.
438 51 | oddał. Idź do niego i ratuj mnie!~Petroniusz, zamiast odpowiedzieć,
439 51 | ulicy.~- A teraz słuchaj mnie - rzekł Petroniusz. - Nie
440 51 | cezara zwróciłby się na mnie. Ale on prędzej by dziś
441 51 | rzekł mi dziś: "Powiedz ode mnie Winicjuszowi, żeby był na
442 51 | uwięziono dotąd ciebie i mnie. Jeśli jej nie zdołasz natychmiast
443 51 | więcej chrześcijan.~- Zatem mnie wpuść - rzekł Winicjusz.
444 53 | jednego syna miałam, który mnie żywił... Wróć mi go, panie!~
445 53 | Zostałam sama z dziećmi, a gdy mnie porwą, kto da im chleba
446 53 | O Chryste! Jam Twój! Weź mnie za nią! Na wschodzie niebo
447 54 | idę spać, ty zaś naśladuj mnie.~I rozeszli się, lecz Winicjusz
448 54 | duszy nie miał - witaj, ale mnie nie zatrzymuj, gdyż śpieszę
449 54 | umierał z głodu, kazałeś mnie schłostać.~Na chwilę umilkli
450 54 | Przyjacielu, jeśli masz do mnie prośbę przyjdź do domu mego
451 55 | pisała) teraz, czy po śmierci mnie wyzwoli, On ci obiecał mnie
452 55 | mnie wyzwoli, On ci obiecał mnie przez usta Apostoła, a więc
453 55 | pierwszy i rzekł:~- Posłuchaj mnie, panie. Chrystus, który
454 56 | Panie, zostali w więzieniu. Mnie ostatniego wyprowadzano
455 56 | chrzcił cię, panie. Uwięziono mnie przed trzema dniami, a dziś
456 56 | później na dzień przedtem, nim mnie uwięzili. Pobłogosławił
457 56 | cyrku i zobaczę. Ty patrz na mnie, gdy wyjdziecie na arenę,
458 56 | widocznie, ale nie radzęć prosić mnie, bym cię podrapał.~- Drap
459 57 | Przeszedłeś sam siebie.~- Tak i mnie się zdawało, a jednak ten
460 57 | Rzym, a teraz krzywdzą i mnie. Jakież jeszcze kary dla
461 57 | i zniechęcenia:~- Możesz mnie, boski, skazać na śmierć,
462 57 | jeśli ci zawadzam, ale mnie nią nie strasz, bo bogowie
463 57 | nimi przełożę? - Przełóż mnie, panie! - rzekł Domicjusz
464 57 | ale twój śpiew uzdrowił mnie.~- Poślę cię do Achai -
465 57 | widoku igrzysk.~- Ale pozbaw mnie, panie, widoku tych krzykliwych
466 57 | wierzysz, że teraz i dla mnie to jest sprawa największej
467 57 | Dzisiejszy dzień utwierdził mnie jeszcze w przedsięwzięciu.~-
468 57 | Żyje dotąd. Ursus przysyła mnie do ciebie, panie, aby ci
469 57 | Szlachetny Winicjusz mnie zna. Jestem synem wdowy,
470 57 | trumnę. Stróżom obiecaj ode mnie, że dam im tyle złota, ile
471 57 | wprowadzisz jako najemnika mnie - rzekł Winicjusz.~Lecz
472 57 | górach człowiek pewny, który mnie na ręku nosił, gdym był
473 57 | dzieckiem, i który miłuje mnie dotychczas. Petroniusz podał
474 57 | chcesz ją zgubić na złość mnie!... Zobaczymy. Ja wam mówię,
475 57 | z przyniesionych przeze mnie z miasta lekarstw. Wieko
476 57 | Teraz jednak widzę, że mnie samemu nie podobna będzie
477 57 | walce.~"Fortuna zdaje się mnie opuszczać - mówił sobie -
478 58 | Bracia moi, módlcie się za mnie!~I twarz jego straciła zwykłą
479 59 | ogrodach ten stoik był blisko mnie. Chcę widzieć, jakie uczynią
480 59 | coś rusza i coś idzie do mnie. Ale ja nie wiem co i boję
481 59 | Tygellina! - Toteż otoczyła mnie noc i śmierć idzie ku mnie...~
482 59 | mnie noc i śmierć idzie ku mnie...~Czasem zdaje mi się,
483 60 | ty jest?~- Nie poznajesz mnie? - zapytał młody człowiek. -
484 60 | ty go znajdziesz, panie. Mnie jeden tylko przychodził
485 60 | i przyszedłeś: Chrystus mnie wysłuchał!~A gdy jeszcze
486 60 | wołał. do ojca: "Oddal ode mnie ten kielich goryczy", a
487 60 | tysiące, więc dlaczegóż mnie jedną miałby oszczędzać?
488 60 | miłosierny. I nie ma śmierci. Ty mnie kochasz, więc pomyśl, jaka
489 60 | że ty tam przyjdziesz do mnie!~Tu umilkła, by nabrać tchu
490 60 | że ty tam przyjdziesz do mnie. Krótko żyłam, ale Bóg dał
491 61 | ześlą ci ukojenie.~- Puścić mnie nie możesz - rzekł Winicjusz -
492 62 | zwisły mu wzdłuż ciała.~- Dla mnie nie masz zbawienia! - rzekł
493 62 | obłąkaniu:~- Przebaczenie! Dla mnie przebaczenie!~- Bóg nasz
494 62 | odpowiedział Apostoł.~- Dla mnie?! - powtórzył Chilo.~I począł
495 62 | zaś rzekł:~- Oprzyj się na mnie i pójdź ze mną.~I wziąwszy
496 62 | nie ukazał i nie powołał mnie. I odtąd On jest miłością
497 62 | On miłuje cię. Patrz na mnie! Gdym Jego nie miał, nic
498 63 | głodem, ludzie deptali po mnie, bili mnie i znęcali się
499 63 | ludzie deptali po mnie, bili mnie i znęcali się nade mną.
500 63 | oto teraz jeszcze położono mnie na męki i przybito na krzyż,
1-500 | 501-532 |