Rozdzial

 1 2 |           Spojrzał też pytającym wzrokiem na Pomponię, lecz ta nie
 2 7 |          jął patrzyć na obecnych wzrokiem rozradowanym i pytającym.~
 3 24|         na niego jakimś łakomym. wzrokiem. "Mała mi pociecha - mówił
 4 25|         zasnąć i wodził za Ligią wzrokiem, gdziekolwiek się ruszyła.
 5 27| Winicjusz wodzi za nią błagalnym wzrokiem, że czeka na każde jej słowo
 6 35|        uśmiechów i z jaśniejącym wzrokiem:~- Czy pamiętasz, jak byliśmy
 7 40|  zachwytu, Petroniusz zapytywany wzrokiem przez cezara rzekł:~- Niegodziwe
 8 49|          ofiary.~Po czym powiódł wzrokiem po otaczających:~- A gdyby
 9 49|         do Tygellina zmierzył go wzrokiem, w którym była pogarda wielkiego
10 51|          na Winicjusza pytającym wzrokiem.~Ten zaś zrozumiał.~- Nie -
11 53|     skronie patrzył na mówiącego wzrokiem przerażonym i pytającym.
12 53|        począł patrzyć osłupiałym wzrokiem przed siebie.~W szopie zamiast
13 57|      Chłopiec spojrzał pytającym wzrokiem na Winicjusza, ale widząc,
14 59|         począł patrzeć pytającym wzrokiem na Chilona, jakby czekając
15 62| spoglądając naokół bezprzytomnym wzrokiem. Ogrody stały się już prawie
16 64|     prócz tego ludzie, sięgający wzrokiem dalej w przyszłość, twierdzili,
17 66|         szklistym, nieprzytomnym wzrokiem.~Wszystkie piersi przestały