Rozdzial

 1 1 | Unctuarium pełne było słonecznego światła i kolorów bijących od tęczowych
 2 2 |         otwór wpadał snop jasnego światła, łamiącego się w tysiące
 3 4 |        nie spłynął na niego zdrój światła. Nie wolno jej także wychowywać
 4 7 |         mrużące się pod nadmiarem światła, szkliste, bez myśli, podobne
 5 10|          chwili pogasły wszystkie światła. Koło lektyki uczynił się
 6 11|         twarzy i z oczyma pełnymi światła. Wydało mu się, że wówczas
 7 19|           tylko pogasić wszystkie światła, tak jak to uczynili przy
 8 20|        przybyłych nie miało wcale światła. Z wyjątkiem kilku głów,
 9 25|         iść szlakiem księżycowego światła, jakby drogą ku niebu, on
10 31|          brzegach, popłynęły roje światła: na tarasach ukazały się
11 53|     gromady swą natchnioną, pełną światła głowę i rzekł:~- Oto jako
12 54|           błękicie.~Pod nadmiarem światła, pod wpływem gwaru, ciepła
13 56|         tłum, stanął blisko. Snop światła padał na głowę mówiącego
14 57|           rzekł Petroniusz.~Jakoż światła stawały się coraz wyraźniejsze.
15 62|         ludzkiego tłuszczu. Gasły światła dalsze i bliższe. W ogrodach
16 74|           zupełny i jakieś dziwne światła w źrenicach, które można
17 74|         się lekki zapach fiołków; światła płonęły w różnokolorowych