Rozdzial
1 4 | jeszcze na twarzy Hasty odbił się przestrach. Lecz obecnie,
2 4 | słowa.~Na twarzy Aulusa znów odbił się gniew i ból.~- Gdybym
3 7 | Po chwili na twarzy jego odbił się strach: - Aha! U matki!
4 8 | ciemne włosy i białe peplum, odbił się w źrenicach i cała w
5 11| myśl, że nikt inny jej nie odbił, tylko Aulus, że w najgorszym
6 11| przypuszczenia.~A nuż to sam cezar odbił Ligię?~Wszyscy wiedzieli,
7 11| prawdę: czy nie cezar ją odbił?~- Cezar nie wychodził wczoraj
8 11| w pałacu i nie cezar ją odbił. Od wczoraj zachorowała
9 11| wątpliwości, że to on ją odbił. Słuchaj mnie! Być może,
10 12| wiarę, zwłaszcza że gdy nie odbił jej ani cezar, ani Aulus
11 26| Winicjusza w mgnieniu oka odbił się gniew i zniecierpliwienie.
12 43| tuż koło Porta Appia, tłum odbił drzwi, aby w jej wnętrzu
13 46| nadeszły nocą do Emporium, lud odbił główną bramę od strony Awentynu
14 51| lub w ostateczności, że ją odbił. Lecz wolałby był mieć pewność,
15 51| niewolnik. "A zatem jej nie odbił!" - pomyślał Petroniusz.~
16 51| byś uciekał z Ligią lub odbił ją? Przecie gdybyś ty zdołał
17 66| pozbawić. Na tę myśl gniew odbił się na jego roztyłej twarzy.
|