Rozdzial

 1 2 |       gdy mu przy piersi dyszy pierś droga lub gdy całuje usta
 2 4 |     Niegdyś Wirginiusz przebił pierś własnej córki, by ją wyzwolić
 3 7 |     nagie ręce, jej dziewczęca pierś, falująca pod złotą tuniką,
 4 9 |   poruszaną spokojnym oddechem pierś dziewczęcą, po czym pomyślała
 5 13| przecudny kolor bladej róży, a pierś i barki przeźrocze odblaski
 6 13|        zaszły mgłą szczęścia i pierś poczęła się szybko poruszać.~
 7 14|     twe boskie gardło; niechaj pierś twoja odetchnie słoną wilgocią.
 8 17|         że prawe ramię i prawa pierś pozostawały nagie. Odzieży
 9 21|      oddechu w swą herkulesową pierś i kiwać swą nierozwiniętą
10 29|   której za formę służyła lewa pierś Heleny? Czyś widział Aleksandrię,
11 51|         I tak mówiąc wbił mu w pierś aż po rękojeść krótki mieczyk,
12 56|   przodu i z tyłu jego potężną pierś, wyglądał w blasku na żółtej
13 56| wściekłością dzikich zwierząt: pierś uderzała o pierś, ciała
14 56|     zwierząt: pierś uderzała o pierś, ciała splatały się w śmiertelnym
15 58|   oderwać od drzewa.~Po chwili pierś wzdęła mu się, żebra wystąpiły
16 60|        nabrać tchu w swą chorą pierś, po czym podniosła do ust