Rozdzial

 1 7 |          z niezmierną uciechą ku górze. Westynus z uporem pijaka
 2 20| ciemności. Głowy, podniesione ku górze, zdawały się widzieć kogoś,
 3 25|           Ów zaś wzniósł oczy ku górze tak ufne i pełne wesela,
 4 39|    mieście, i nad jeziorem, i na górze, i widzieli ludzie, których
 5 44|     płomienia, rozwiewając się w górze w ogniste kiście i pióra,
 6 45|        Jakoż z ciemnego otworu w górze dochodziły śpiewające głosy
 7 47|          był pod wodociągiem. Na górze zastał niemal popłoch. Nie
 8 48|  spływają roje aniołów, a hen, w górze, widać krzyż i przebite
 9 53|   rozłożył ręce, a oczy utkwił w górze, im zaś serca przestały
10 56|    palenia wonności arabskich; w górze pomieszczono przyrządy do
11 56|          widząc nad sobą, hen, w górze, znak krzyża. Jemu zaś rozdzierało
12 58|        płonącego żywym ogniem na górze Oeta. Winicjusz zadrżał
13 62|        bluszczów, wzbijał się ku górze i obejmował nogi ofiar.
14 63|  podniosły się przed śmiercią ku górze, a po chwili dwie wielkie
15 63|     donośny męski głos zawołał w górze pod velarium:~- Pokój męczennikom!~
16 71|         myśląc, podnosił oczy ku górze i mówił: "Panie, kazałeś