Rozdzial
1 1 | czego doszedł młody Sisenna, który stracił do tego stopnia
2 1 | Wejento wymyślał, ale ja, który znam miasto, znam naszych
3 1 | zamyśleniu na brązowego fauna, który przegiąwszy sobie przez
4 1 | Wanniusza, króla Swebów, który, wypędzony z kraju, długi
5 1 | znów na tron. Wanniusz, który był w istocie rzeczy tęgim
6 1 | jednak do Ateliusza Histera, który dowodził legią naddunajską,
7 1 | Marku. Znam Aula Plaucjusza, który lubo nagania mój sposób
8 1 | jego giętki umysł i smak, który mu zjednał nazwę arbitra
9 2 | ROZDZIAŁ II~Po posiłku, który zwał się śniadaniem, a do
10 2 | Dopiero w wigilię dnia, na który zapowiedziałem swój odjazd,
11 2 | powietrze, w ów błękit, który zwieszał się spokojnie nad
12 2 | jak łaciński.~Winicjusz, który dawno nie był w mieście,
13 2 | nią zalane, że Petroniusz, który odgadł myśl towarzysza,
14 2 | nie Rzymian. Niemniej lud, który wzburzył się z powodu tej
15 2 | parze, i Rubeliusza Plauta, który został wygnany, i Trazeasza,
16 2 | pachnący prażonym bobem, który nosili w zanadrzu, a przy
17 2 | zakupił ozdobny rękopis, który oddał Winicjuszowi.~- To
18 2 | stołeczki pod nogi. Petroniusz, który wyobrażając sobie, że w
19 2 | pewny siebie.~Petroniusz, który mieszkał nierównie okazalej
20 2 | niesłychaną. Niejaki też Kotta, który mu to opowiadał, dodawał
21 2 | wzrok biegł aż do ogrodu, który widniał z dala jak jasny
22 2 | tego szczerego śmiechu, o który dziś tak trudno.~- Chętnie -
23 2 | mimo woli wyraz: "domina", który nigdy nie przychodził mu
24 2 | młodej.~Tymczasem mały Aulus, który podczas pobytu Winicjusza
25 2 | a zarazem i literatowi, który gotów był uważać dom jego
26 2 | zwracając się do Petroniusza - który uczy naszego chłopaka, a
27 2 | artysta i czciciel piękności, który odczuł, że pod posągiem
28 2 | chodziłem do szkoły Muzoniusza, który mawiał nam, że szczęście
29 2 | Lecz zali sam cezar, zali który bóg nawet może doznawać
30 2 | ukazał się stary Aulus, który zbliżywszy się rzekł:~-
31 2 | Pomponio?~- Wierzę w Boga, który jest jeden, sprawiedliwy
32 3 | ROZDZIAŁ III~Wierzy w Boga, który jest jeden, wszechmocny
33 4 | ze staruszkiem Grekiem, który był ich nauczycielem, ze
34 4 | którego w domu zwano Ursus, a który w swoim czasie razem z matką
35 4 | drzewo...~Aulus Plaucjusz, który nadszedł na tę chwilę, dowiedziawszy
36 4 | obowiązani są odesłać jej orszak, który przechodzi wraz z nią pod
37 4 | krzykiem małego Aulusa, który w obronie siostry wygrażał
38 4 | potłumił w sobie gniew, który mieszał mu myśli, rzekł:~-
39 4 | poszła do małego Aula, który nie ustawał w płaczu za
40 5 | Tak mówiąc wziął kubek, który nosił u pasa, zaczerpnął
41 5 | dawno zatracił ten zmysł, który złe od dobrego odróżnia.
42 5 | porwał straszliwy gniew, który też, zaledwie zasłona opadła
43 6 | śmiał zatrzymać Winicjusza, który wpadł do atrium jak burza
44 6 | puścił ręce Winicjusza, który stał przed nim upokorzony,
45 6 | dziewczyny za piękność, i Nero, który dotąd nie śmie patrzeć inaczej,
46 6 | zasiadł, by napisać ów list, który staremu wodzowi odebrał
47 7 | odpowiedniej do pokojów cezara, który zresztą lubił takie towarzystwo
48 7 | jest Bóg i jest Syn Boży, który zmartwychwstał, ale na ziemi
49 7 | zakładniczkę Ligów, i Nero, który jest zazdrosny o swoją władzę,
50 7 | To krewny Petroniusza, który wrócił niedawno z Armenii.~-
51 7 | numidyjski marmur kolumn, który w tych blaskach świecił
52 7 | ten miły i upodobany głos, który jej mówił o miłości i o
53 7 | szczęściu godnym bogów i który brzmiał dotąd w jej uszach
54 7 | pałający, ona zaś czując żar, który od niego bił, doznawała
55 7 | w żyłach czuł płomień, który próżno chciał ugasić winem.
56 7 | uśmiech, zaś Tuliusz Senecjo, który był zajęty aż do tej chwili
57 7 | młodzian, jasny jak słońce, który rzekł mi jeden tylko wyraz: ."
58 7 | opowiadaniem przerwał Witeliusz, który, przyszedłszy już podpity
59 7 | rycerski pierścień po ojcu. - Który był szewcem - dodał Nero.~
60 7 | zwanych delta, drugi, Terpnos; który miał mu towarzyszyć w graniu,
61 7 | słońcu.~Petroniusz jednak, który miał pamięć zadziwiającą,
62 7 | przepaść, a ten Winicjusz, który przedtem wydawał jej się
63 7 | prokonsula. Tuliusz zaś, który drwił z bogów, mówił przerywanym
64 7 | nie był pijany, ale Nero, który z początku pił ze względu
65 7 | ale pijany, zły satyr, który napełniał ją przerażeniem
66 8 | pewnym czy taki postępek, który zrazu wydał mu się nader
67 8 | Winicjusza. Wówczas cezar, który nie lubi zajmować się cudzymi
68 8 | nawet ów straszny zapaśnik, który wczoraj zmagał się w triclinium.
69 9 | to jest zamiar szalony, który nie może się udać. Czuła
70 9 | wyzwoleńca Winicjuszowego, który przychodził do domu Aulosów.~
71 9 | Ligii od Marka Winicjusza, który czeka ją z ucztą w domu
72 10 | za słowami Petroniusza, który radził mu nie iść po Ligię,
73 10 | ratuj!"~Ale i Atacynus, który z początku nie zważał na
74 10 | Germanin Gulo, stary niewolnik, który niegdyś wyniańczył Winicjusza,
75 10 | chwili jęki i świst rózeg, który trwał niemal do rana.~
76 11 | Lig z błękitnymi oczyma, który odważył się jednak wejść
77 11 | krótkim mieczu rzymskim, który wytacza strumienie krwi,
78 11 | świątynię dwom Fortunom. Nero, który w niczym nie umiał zachować
79 11 | siebie, dopóki Petroniusz, który także przybył już po wiadomości,
80 11 | dziewczyny i tego olbrzyma, który ją u cezara wyniósł z uczty,
81 11 | z oczu.~Petroniusz zaś, który wprost nie spodziewał się,
82 12 | oddał ją Petroniuszowi, który polecił odesłać ją natychmiast
83 12 | wzajem w całym Rzymie.~- Który krwawo to kiedykolwiek przypłaci.
84 12 | że tak było.~Winicjusz, który był także przesądny, spojrzał
85 12 | wierzysz. Taki jest nasz świat, który drwi z bogów. Uwierzą i
86 12 | wspominała mi o jakimś bogu, który ma być jeden, wszechmocny
87 12 | Winicjusz.~Lecz Petroniusz, który miał do niego rzeczywistą
88 12 | niego rzeczywistą słabość i który pragnął istotnie złagodzić
89 12 | mówić prędko jak człowiek, który trawiony chorobą, nie chce
90 12 | już pozostać. Petroniusza, który to zrozumiał, zadziwił ten
91 12 | błagalnie, że Petroniusz, który, jako filozof, sam głosił
92 12 | pewien rodzaj politowania.~- Który z nich jest twoim kochankiem? -
93 12 | powiedziała mi, iż zna człowieka, który potrafi ją odnaleźć.~- A! -
94 12 | prawdziwą i że Fontejus Kapiton, który mu ofiarował trzy pacholęta
95 13 | oświadczył mu, że jest człowiek, który podejmuje się jej odszukać,
96 13 | Lekarz, mędrzec i wróżbita, który umie czytać w losach ludzkich
97 13 | Eunice oblała się rumieńcem, który zaróżowił nawet jej uszy
98 13 | nich Chilon Chilonides, który ujrzawszy ich oddał głęboki
99 13 | wybiegł na usta. Człowiek, który stał przed nim, nie mógł
100 13 | niecierpliwy Winicjusz, który spytał wręcz:~- Czy wiesz
101 13 | dałem jej bowiem amulet, który zapewnia wzajemność. W Pafos,
102 13 | zbieram na niewolnika-skrybę, który by spisywał moje myśli i
103 13 | odszukać zawiązkę lub tego, który ją na ulicy podjął.~- Czy
104 13 | osłem - rzekł Petroniusz - który zdobywa fortecę za pomocą
105 13 | ufność. Lecz ty, panie, który, jak wiem, także spędziłeś
106 13 | i ryba. To jest symbol, który w języku filozofów znaczy:
107 14 | się nigdzie. Winicjusz, który od czasu jak dowiedział
108 14 | na dwór i na Rzym. Cezar, który przy urodzeniu dziecka szalał
109 14 | wszedł w te mury zły duch, który jednym spojrzeniem wyssał
110 14 | ludzi. Ten z niewolników, który ją odnajdzie, ma obiecaną
111 14 | szczerze - nie jak zapaleniec, który coś w siebie wmawia i sam
112 14 | ale jak człowiek rozsądny, który spowiada przyjacielowi:
113 14 | odnalazł, co znaczy znak, który ci uczyniła; wiem, kto są
114 14 | miasto i prowincję, a czyż który dał wam jakąś wskazówkę?
115 14 | niewolnika przy fontannie, który czerpał wiadrami wodę i
116 14 | rzekł;~- Dam ci pachołka, który poniesie sumę potrzebną,
117 15 | ci z Ancjum ten list, na który, jakkolwiek ręka twa więcej
118 15 | rozmawiać z jakimś starcem, który po chwili upadł mu do nóg.
119 15 | oddał worek Eurycjuszowi, który chwyciwszy go jął się modlić
120 15 | znaki na kształt krzyża, który oni czczą widocznie, bo
121 15 | obiecać trzy takie worki temu, który by mi wydał Ligię, ale bałem
122 16 | jeszcze zawziętość gracza, który chce wygrać. Winicjusz takim
123 16 | namiętnością człowieka, który nie rozumie, że może się
124 16 | przekonanie, że każdy rozkaz, który wydawał niższym od siebie,
125 16 | chrześcijańskiej w Rzymie.~Winicjusz, który nie mógł pojąć, o co chodzi,
126 16 | Ligii, więc potłumił gniew, który w nim wzbierał, i rzekł:~-
127 16 | się nad każdym krokiem, który zamierzam uczynić. Począłem
128 16 | w moim ogrodzie?~Chilo, który był tchórzem, spojrzał na
129 16 | Mam też pewien pomysł, który mi się wydaje niechybnym.~
130 16 | czczą go jako człowieka, który wstępuje w ślady Chrystusa.
131 16 | najwyższy kapłan całej sekty, który był uczniem Chrystusa i
132 17 | chodziło o usunięcie Glauka, który jakkolwiek podeszły w leciech,
133 17 | przypomnieć...~- Judasz, panie, który się powiesił - odpowiedział
134 17 | wszedł do środka, Chilo zaś, który nie lubił pokazywać się
135 17 | wielkiej ilości ludzi i który w ciągłej był obawie, że
136 17 | Ciekawym tego Herkulesa, który służy za młynarczyka - mówił
137 17 | przerwał mu powrót Kwartusa, który wyszedł z budynku z drugim
138 17 | człowiek - rzekł Kwartus - który oddał całe mienie, aby mnie,
139 17 | człowiek dobry i głupi, który darmo zabije Glauka."~Po
140 17 | nie był powiesił i gdyby który z chrześcijan spotkał go
141 17 | rzymskim Zbawiciela, tak ów, który żyje między nami, chce wydać
142 17 | Judasza, syn jego jadu, który udaje chrześcijanina i chodzi
143 17 | wiarę w Chrystusa?~A Urban, który siedział dotąd na kamiennej
144 17 | Wielki Apostoł Chrystusowy, który tam będzie nauczał, i tam
145 17 | usługach, ale oto dam ci znak, który gdy pokażesz po zabiciu
146 18 | się w egipskiego Sfinksa, który zakochawszy się, jak mówią,
147 18 | I czy uwierzysz, że ja, który mam jeszcze za sestercję
148 19 | młynarza koło Emporium, który zowie się Demas, tak jak
149 19 | widzieć i słyszeć tego, który był pierwszym uczniem Chrystusa
150 19 | niewątpliwie.~Winicjusz, który żył dotąd jakby w gorączce,
151 19 | przewyższy.~Lecz Winicjusz, który był żołnierzem i przywykł
152 19 | Ostrianum? - pytał Chilo, który nie miał najmniejszej chęci
153 19 | do niego Krotona. Chilo, który wszystkich znał w Rzymie,
154 19 | więc widocznie sposób, w który, jeśli się ma z nimi sprawę,
155 19 | Oj! - zawołał Chilo, który nie wyobrażał sobie, by
156 19 | którą dostałeś.~Chilo, który zawsze niechętnie rozstawał
157 19 | zobaczę Wielkiego Apostoła, który mi powtórzy najpiękniejsze
158 20 | jak na przykład: "Wstań, który śpisz" lub "Powstań z martwych",
159 20 | niegodnie. Lecz Winicjusza, który myślał o Ligii, zdziwiła
160 20 | niezmiernie czcigodnym świadkiem, który przychodzi z daleka, by
161 20 | prawda sama. I Winicjusz, który będąc sceptykiem, nie chciał
162 20 | mówił z początku jak ojciec, który upomina dzieci i uczy je,
163 20 | stoik, nawet taki Seneka, który ma pięćset stołów cytrynowych,
164 20 | nieszczęścia. Wstał w nim niepokój, który wnet zmienił się w burzę
165 20 | ich troje u wejścia, on, który im to mówił, wszedł, ujrzał
166 20 | że to spowiadał Apostoł, który widział, więc pod wrażeniem
167 20 | wieczorem przyszedł Kleofas, który chodził z innymi do Emmaus,
168 20 | przypuścić, że ów człowiek, który mówił: "Widziałem", kłamał.
169 20 | grobu, z drżącą nieco głową, który dając świadectwo, powtarzał: "
170 20 | pogan, był tylko Chrystus, który wypełniał ziemię, morze,
171 21 | aż do utraty oddechu. On, który dotąd sądził, że Fortuna
172 21 | zupełnie, gdyby nie Chilo, który ciągnął go za róg płaszcza,
173 21 | złamię krzyża temu bawołowi, który jej strzeże.~Lecz Chilo
174 21 | porwania. Czuł, że krok, na który się ważył, był zuchwały,
175 21 | zmartwychwstaniu Boga-człowieka, który odkupił świat i obiecał
176 21 | wyprowadziły go narzekania Chilona, który począł biadać na swoje losy:
177 21 | w latarce i gdyby Kroto, który równie jest szlachetny,
178 21 | tego czcigodnego starca, który przedstawiał ubóstwo i litość
179 21 | czaszkę hipopotama.~Kroto zaś, który posiadał zwierzęcą siłę,
180 21 | słoniowej trąby, Krotona, który dlatego tylko podejmuje
181 21 | drugi ptasznika.~Chilo, który szedł o jakie pięćdziesiąt
182 22 | ognisku był ów starzec, który towarzyszył dziewczynie
183 22 | gdyby nie okropny obraz, który uderzył jej oczy, gdy Winicjusz
184 22 | tego demona."~I ten Lig, który zabił Krotona, wydawał mu
185 22 | że to może być jaki bóg, który wziął na siebie postać barbarzyńcy.
186 22 | Petroniusz był człowiek potężny, który mógł mieć na rozkazy policję
187 22 | policję w całym państwie i który niechybnie postarałby się
188 22 | wysłucha do końca. Petroniusz, który znał sprawę od początku,
189 23 | zaś mówił do człowieka, który naciskał ramię Winicjusza:~-
190 23 | posłałem po ciebie Ursusa.~- Który po drodze wyznał mi, iż
191 23 | swój zamiar mnie - ja zaś, który znam ciebie i twoją miłość
192 23 | zdrajcą, ale ów nieznajomy, który go do zabójstwa chciał namówić.~-
193 23 | nastawiać ramię Winicjusza, który, mimo iż Kryspus skrapiał
194 23 | zdrowie.~Dla Winicjusza, który miał poczucie i tych krzywd,
195 23 | twój został zabity, ty zaś, który jesteś możnym między swymi,
196 23 | zwrócił wzrok na Glauka), który jest lekarzem lub przynajmniej
197 23 | nikt prócz jednego Greka, który był z nami w Ostrianum.
198 23 | Sprowadźcie mi prędko Greka, który zwie się Chilo Chilonides!~-
199 23 | rzekł.~Na Winicjuszu, który przez cały czas nie spuszczał
200 23 | on, ten sam Winicjusz, który na uczcie u cezara całował
201 24 | wysłać Ursusa. Winicjusz, który w ostatnich dniach przed
202 24 | człowiek podejrzliwy i chytry, który często, wzywany przeze mnie,
203 24 | i pewny siebie starzec, który go namawiał do zamordowania
204 24 | kochają cnotę.~Ale Ursus, który był człowiekiem naiwnym
205 24 | był człowiekiem naiwnym i który słyszał Winicjusza mówiącego,
206 24 | odpowiedział Ursus.~Chilo jednak, który pragnął się na wszelki wypadek
207 24 | rzekł:~- Oto jest człowiek, który zaprzedał i zgubił mnie
208 24 | chrześcijanom, i Winicjuszowi, który dlatego tylko nie domyślił
209 24 | panie!...~Lecz Winicjusz, który najobojętniej ze wszystkich
210 25 | lub nocą wyniósł do Tybru, który w owych czasach nocnych
211 25 | Kalikratus, król Brytanów, który wzięty w niewolę za Klaudiusza
212 25 | Ursus przebaczył także, on, który w istocie rzeczy mógł zabić
213 25 | niespodziane szczęście. Winicjusz, który byłby zrozumiał tylko radość
214 25 | do ręki tego człowieka, który z pozoru wyglądał na niewolnika,
215 25 | do pochwy. Zali kielicha, który mi dał Ojciec, pić nie będę?..."
216 26 | popiół i szukał pod nim żaru, który znalazłszy począł rozdmuchiwać
217 26 | niewolnik.~Winicjuszowi, który miał ochotę rozpytać Ursusa
218 26 | zakładniczki zostały u Ateliusza, który z początku kazał im oddawać
219 26 | ten sam straszliwy tytan, który w dniu wczorajszym, zgniótłszy
220 26 | poczęła karmić Winicjusza, który czuł się zarazem upokorzony
221 26 | zbrakło, byłem jak nędzarz, który nie ma ni dachu nad sobą,
222 26 | uniesieniem, jak człowiek, który przestawszy nad sobą panować
223 26 | pogański bóg, Winicjusz, który w domu Aulusów mówił jej
224 26 | rozterki trafił Glaukus, który przyszedł opatrzyć chorego
225 27 | przestrachem, że ten wyrok zatraty, który nad nim wisi, zamiast ją
226 27 | dla Winicjusza.~Kryspus, który był człowiekiem starym,
227 27 | ty wolałaś umiłować tego, który chciał cię uczynić swoją
228 27 | nawet, że stary prezbiter, który od chwili jej ucieczki z
229 27 | nie wyrzucisz węża... ja, który miałem cię za wybraną...~
230 27 | zali mniemasz, że Chrystus, który dopuszczał Marii z Magdali
231 27 | Magdali leżeć u nóg swoich i który przebaczył jawnogrzesznicy,
232 27 | Piotr.~Na to Paweł z Torsu, który milczał dotąd, przyłożył
233 27 | istocie, to jest olbrzymem, który wzruszy świat z posad i
234 28 | jakiś smutek i niepokój, który wieje z twego krótkiego
235 28 | niejakiego Pawła z Torsu, który rozmawiał ze mną o Chrystusie
236 28 | mnie, jako od człowieka, który do tego świata należy i
237 28 | miałbym w Niego uwierzyć, ja, który nie bardzo wierzę w starych?
238 28 | mógł. Ów Paweł z Torsu, który jest obywatelem rzymskim,
239 28 | obywatelem rzymskim, ale który, jako Żyd, zna stare księgi
240 28 | największy między nimi, Piotr, który był uczniem Chrystusa. I
241 28 | odchodząc zostawiła mi krzyż, który sama powiązała z gałązek
242 28 | że przez Glauka lekarza, który obiecał mnie odwiedzić,
243 29 | Ligię zasmuca, ani żalu, który się z tej myśli rodził.
244 29 | widzisz przed sobą człowieka, który wstawał rano, kąpał się,
245 29 | przeplatał wierszami, ale który nudził się jak cezar i często
246 29 | ale tylko jako żołnierz, który śpieszy na miejsce przeznaczenia
247 29 | świątynie greckie, tak jak ja, który przeszło dwa lata przechodziłem
248 29 | Memfis, piramidy, włos Izydy, który sobie wyrwała z żalu za
249 30 | Westy, zaszedł wypadek, który wpłynął na zmianę wszystkich
250 30 | się na ręce Winicjusza, który wypadkiem znajdował się
251 30 | większego siedem razy od tego, który koło Memfis patrzy w pustynię,
252 30 | posąg jak posąg Memnona, który by odzywał się twoim głosem
253 30 | Pomógł mi pewien barbarzyńca, który był od Krotona silniejszy.~
254 30 | wprowadzają na świat smutek, który jest tym w życiu, czym deszcz
255 31 | tylu gatunkach, że Othon, który podawał ich osiemdziesiąt,
256 31 | wewnętrzne i ból fizyczny, przez który przeszedł, wyrzeźbiły tak
257 31 | kazał ustąpić Winicjuszowi, który spoczywał przy Rubrii westalce,
258 32 | Achai, wówczas Tygellinus, który się na niczym z zakresu
259 32 | zmierzyć się z tym Ursusem, który zdławił Krotona, niż tam
260 32 | gadać o gonitwach w cyrku i który o poezji i muzyce nie ma
261 32 | Prawdziwa cnota to towar, o który nikt dziś nie zapyta, i
262 32 | pomogło, i ty, synu Słońca, który wiesz, co się w tamtym domu
263 32 | dawnemu chodzi do młynarza, który zwie się tak jak twój dyspensator,
264 32 | lararium i na ów krzyżyk, który zostawiła mu odchodząc.
265 32 | tym. Spojrzał na Chilona, który, wpatrując się w niego,
266 32 | dowiesz, jak postąpiłem z tym, który chciał mnie namówić do podniesienia
267 33 | bramą spotkał Nazariusza, który zmieszał się na jego widok,
268 33 | a nadto i Pawła z Tarsu, który świeżo był wrócił z Fregellae.
269 33 | wracam sprzed domu Linusa, który leży blisko tego mieszkania.
270 33 | Zbawiciela świata.~Winicjusz, który i tak mówił w uniesieniu,
271 33 | Oto ten potomek Kwirytów, który do niedawna nie uznawał
272 33 | natomiast Paweł z Tarsu, który niedawno był w Arycji i
273 34 | związany z gałązek bukszpanu, który mu zostawiła, a który umieścił
274 34 | bukszpanu, który mu zostawiła, a który umieścił w lararium i mimo
275 34 | opuściła. Przyszedł oto Chilo, który odkrył jej mieszkanie, i
276 35 | że ten najwyższy kapłan, który nie wierzy w bogów, i ten
277 35 | wierzy w bogów, i ten bóg, który z nich drwi, boi się ich,
278 35 | weszli do domu Winicjusza, który wesoło zawołał o wieczerzę,
279 35 | Ligia.~Lecz Petroniusz, który nie dziwił się nigdy długo
280 36 | największy statek na świecie, który świeżo przywiózł był zboże
281 36 | również o owym okręcie, który miał zwiedzić cezar, iż
282 36 | przychylność dla cezara, który nie tylko karmił, ale bawił
283 36 | znajdował się i Piotr Apostoł, który raz w życiu chciał ujrzeć
284 36 | Saturnina; widziano Wespazjana, który nie był jeszcze wyciągnął
285 36 | przyśpieszonym głosem jak człowiek, który nie ma czasu do stracenia:~-
286 37 | że ty należysz do tego, który się zrodził z kryształu.
287 37 | śpiewał hymn na cześć morza, który ułożył poprzedniej nocy
288 37 | wdzięczność czuję dla Petroniusza, który pochylił w tej chwili łódź,
289 37 | tylko z gniewu na cezara, który jest jeszcze pod jej wpływem
290 37 | jeszcze pod jej wpływem i który może nawet ją jeszcze miłuje,
291 37 | z tej czary wylał płyn, który ją napełniał poprzednio,
292 37 | jak człowiek spragniony, który stanął u czystego zdroju.
293 37 | schodziły na słuchaniu Pawła, który wśród, moich ludzi w pierwszym
294 37 | widzieć, jak również Seneka, który słyszał o nim od Gallona.
295 38 | kochać! Stary Menikles, który zarządza tu willą, posadził
296 38 | obdarzyli mnie bogowie i o który, jak mówią, dla dobra ludu
297 39 | łaski obmyje cię Piotr, który pierwszy wyciągnął nad tobą
298 39 | świat, skoro tak mówi Piotr, który był Jego uczniem, i Paweł,
299 39 | człowiek mógł skłamać niż ten, który powiada: "Widziałem!" Ale
300 39 | zemsta? Któż by taki był, który by tego nie wolał i nie
301 40 | przewagę uzyskał człowiek, który wiedział wprawdzie, co o
302 40 | ludzi wrażenie człowieka, który drwi z nich, z siebie, z
303 40 | sądząc, że Petroniusz, który nie upijał się nigdy, upił
304 40 | takich pisać. Ten pożar, który opisujesz, nie dość płonie,
305 40 | prawdziwego znawcę i przyjaciela, który jeden umie mówić prawdę
306 40 | Iliady, i szczęśliwy Priam, który oglądał zgubę ojczyzny.
307 40 | hymnu na cześć Afrodyty, który dziś lub jutro skończy.
308 41 | nich otworzy.~Petroniusz, który nie miał najmniejszej wątpliwości,
309 41 | mi nawet i tego! Ale ty, który mówisz zawsze prawdę, powiedz
310 41 | którego znasz tylko ty jeden i który, jeśli zabija jak śmierć
311 41 | nie licząc Winicjusza, który cię w duszy ubóstwia.~-
312 42 | pogardliwą odpowiedź Tygellinowi, który podejmował się podpalić
313 42 | chrapaniem i jękami konia, który biegnąc drogą wznoszącą
314 42 | i kłębiący się jak wąż, który się kurczy i wydłuża. Potworny
315 42 | Wszak czuwa nad nią Bóg, który sam zwyciężył śmierć!" Tak
316 42 | na Karyny..."~Tu Juniusz, który na Karynach posiadał wspaniałą
317 43 | centuriona pretorianów, który na czele kilkudziesięciu
318 43 | zmienić w bunt otwarty, który byle się znalazł przywódca,
319 43 | uczynił on? Dom Winicjuszów, który aż do ostatnich czasów liczył
320 43 | ktoś młotem jego konia, który począł rzucać zakrwawionym
321 43 | doszedł ów posępny głos, który słyszał już raz w tym ogródku.
322 43 | pełnymi wody. Winicjusz, który padł z wyczerpania, ale
323 43 | głosów.~Wówczas Winicjusz, który poprzednio od rana patrzył
324 44 | księżyc wielki i pełny, który rozgorzał wnet od blasku
325 44 | znalazł się przywódca, który by chciał skorzystać z tego
326 44 | przeprowadzający posąg Izydy, który uratowano z świątyni leżącej
327 45 | poszukiwania za Linusem. Makryn, który był chrześcijaninem, potwierdził
328 45 | sposób uniknęli pożaru, który w ogóle nie przedostał się
329 45 | przyjaciela Eurycjusza, panie, który trzymał kram przy Wielkim
330 45 | i skinąwszy na wyrostka, który szedł obok, rzekł mu:~-
331 45 | przyjdzie już jako Baranek, który ofiarował krew za grzechy
332 45 | jako sędzia straszliwy, który w sprawiedliwości swej pogrąży
333 45 | pieczary zawołał: "Zbudź się, który śpisz!" Nad wszystkim górował
334 45 | to głos Piotra Apostoła, który przed chwilą wszedł do pieczary.
335 46 | ratunku. Z rozkazu Tygellina, który trzeciego dnia nadbiegł
336 47 | pamiętali i sławili tego poetę, który w taką noc śpiewał upadek
337 47 | wielkich porównań w widoku, który się przed nim roztaczał.
338 47 | Odpowiedział mu pomruk, który rozchodził się tak od środka
339 47 | okrzyk na cześć cezara, który was karmi, odziewa, po czym
340 48 | wiernym jej sługą. Chrystus, który ci ją przeznaczył, zachował
341 48 | rzekł:~- Oto chata kopacza, który dał nam schronienie, gdy
342 48 | zamknięte, ale przez otwór, który zastępował okno, widać było
343 48 | przeznaczył, i ocal ją, a Linus, który jest chory, i Ursus niechaj
344 48 | z wami.~Lecz Winicjusz, który pokochał Apostoła całą siłą
345 48 | rozum, ale wy macie inny, który nie własnego bezpieczeństwa
346 49 | złodziei i bezdomnych nędzarzy, który mógł do woli jeść, pić i
347 49 | Azji Mniejszej; Watyniusz, który śmiał się nawet wówczas,
348 49 | powtórnie jedynym człowiekiem, który w ciężkich chwilach potrafi
349 49 | przywiezionych z Ancjum i który niecierpliwił się od dawna,
350 49 | Muszę ratować Winicjusza, który oszaleje, jeśli tamta dziewczyna
351 49 | jest środkiem ostatecznym, który może wprawdzie w szczęśliwym
352 49 | i on także.~Tygellinus, który nie spodziewał się, aby
353 49 | przy dworze, i młody Nerwa, który okazywał mu dotychczas najżywszą
354 50 | niejakiemu Chrestosowi, który im obiecał wytępić wszystkich
355 50 | drugiego, imieniem Paweł, który był tu uwięzion, ale potem
356 50 | mi szlachetny Winicjusz, który ją miłuje.~- Winicjusz?
357 50 | strasznej siły, o panie, który bykom skręca głowy tak łatwo,
358 50 | rzekł Nero. - Śmiertelnik, który zdusił Krotona, godzien
359 50 | łamały się w rękach Ursusa, który następnie powalił i Winicjusza.
360 50 | północnej lilii. Petroniusz, który mówił o zbyt wąskich biodrach
361 51 | swego domu na Karynach, który, otoczony z trzech stron
362 51 | może, skoro stoi. Ja sam, który nauczyłem się niemało, nie
363 51 | głosy ten hymn do Apollina, który ułożył Antemios. Sam kiedyś
364 51 | pożarze do dawnego domu, który, jak większa część Zatybrza,
365 51 | niego od nich jakiś wiatr, który rzucił w jego duszę nieznane
366 51 | przeciwka spity gladiator, który zatoczył się na Petroniusza
367 51 | rękojeść krótki mieczyk, w który uzbroił się wychodząc z
368 51 | przed szeregiem. Petroniusz, który obdarzony niezwykłą pamięcią,
369 52 | zwiększała tylko gniew ludu, który nie rozumiejąc jej źródła,
370 52 | przekupić. Jeden tylko Aliturus, który z początku wrogo usposobiony
371 52 | mniejszą mam duszę niż Brutus, który dla dobra Rzymu nie oszczędził
372 52 | wypełnia mu żywy ogień, który ją spali lub rozsadzi. Przestał
373 53 | rozgniewał tym tylko cezara, który pasierba nienawidził. Przez
374 53 | wdowa, jednego syna miałam, który mnie żywił... Wróć mi go,
375 53 | i strapiony, ale mocarz, który brał ich dusze i dźwigał
376 53 | nad murami miast jest Pan, który zamieszka w was. Kamienie
377 53 | pochwalony w wyrokach Twoich, który każesz zwyciężać. Hosanna!
378 53 | albowiem tyś jest namiestnik, który sprawuje rząd Chrystusów!"
379 54 | zdawało mu się, że pileolus, który miał na niej, jest z ołowiu.
380 54 | czekał na niego Petroniusz, który, jak zwykle "z nocy dzień
381 54 | chrześcijańskiemu setnikowi, który natychmiast poszedł z nim
382 54 | gdy nagle młody trybun, który w jednej chwili zrozumiał
383 55 | został jej narzeczony, Marek, który tęskni po niej całym sercem.
384 55 | Posłuchaj mnie, panie. Chrystus, który cię doświadczył, okazał
385 55 | jest, setniku. Chrystus, który wybawił ją od hańby, wybawi
386 56 | nimi jeden olbrzymi, na który zaraz po ugaszeniu ognia
387 56 | czekano już tylko na cezara, który też nie chcąc narażać ludu
388 56 | Winicjuszowego dzierżawcy, który natychmiast wywiezie ją
389 56 | odtąd będzie tylko sędzią, który żadnej winy bez kary nie
390 56 | ścięła się w żyłach. On, który całą nadzieję złożył w miłosierdziu
391 56 | przerwał im Tuliusz Senecjo, który pochyliwszy się ku nim,
392 56 | Wówczas prefekt miasta, który poprzednio już był ze świetnym
393 56 | arenę, dał znak chustką, na który w amfiteatrze odpowiedziało
394 56 | zbiera się do nagłego rzutu, który może walkę rozstrzygnąć.
395 56 | nowe zakłady. Sam cezar, który z początku rozmawiał z westalką
396 56 | Lecz w tej chwili Kalendio, który umyślnie udał, że nie może
397 56 | zawziętość i przeciw Laniowi, który kosztem krwi własnej napełnił
398 56 | Galla, wydobył krótki nóż, który nosił za pasem, i odchyliwszy
399 56 | starzec przebrany za Charona, który wywoływał na śmierć gladiatorów,
400 56 | co to jest za Christus, który króluje w ustach tych ludzi
401 56 | wyjące kupy.~Winicjusz, który w chwili gdy chrześcijanie
402 56 | nie spodziewał. Oto cezar, który od niejakiego czasu opuścił
403 57 | lub wycisnąć. Lecz Seneka, który zrozumiał, że powierzają
404 57 | stało z Chilonem?~Chilo zaś, który, otrzeźwiawszy na świeżym
405 57 | odrzekł:~- Chwała Chrystusowi, który mi ją wrócić może. Po czym
406 57 | człowiek - rzekł Nazariusz - który sprawdza rozpalonym żelazem,
407 57 | wezwiesz Neronowego lekarza, który ci każe wyjechać w góry.
408 57 | w górach człowiek pewny, który mnie na ręku nosił, gdym
409 57 | był jeszcze dzieckiem, i który miłuje mnie dotychczas.
410 57 | człowiek to nadludzkiej siły, który wyłamie kratę i pójdzie
411 57 | słuchali sielskiego poety, który w śpiewnym doryckim narzeczu
412 57 | a ja widziałem Piotra, który mi nakazał modlić się i
413 57 | gospodzie na Suburze.~Winicjusz, który czuwał całą noc, wyszedł
414 57 | stróżów i co do człowieka, który sprawdzał śmierć rozpalonym
415 57 | da jej napój usypiający, który sam urządzi z przyniesionych
416 57 | podłużny wór z piaskiem, który miejcie gotowy.~Winicjusz
417 57 | wieczora spadł deszcz duży, który parując na rozpalonych przez
418 57 | rzymski nóż, zwany sica, który brał zawsze ze , sobą na
419 57 | ochrony od duszącego smrodu, który przy samych puticuli był
420 57 | spojrzał na Winicjusza, który również patrzył na niego
421 58 | Eurycjusz, ten sam starzec, który w swoim czasie dał Chilonowi
422 58 | coraz nowe pomysły cezara, który dumny z nich i uszczęśliwiony
423 58 | spalonego mięsa amfiteatr, ale który, jak prawdziwy Scewola,
424 58 | potępi? Zali uczyni to Bóg, który oddał za nie Syna swego?
425 58 | Syna swego? Zali Chrystus, który umarł dla ich zbawienia,
426 58 | jakoż może potępić Ten, który miłuje? Kto będzie skarżył
427 58 | i zapytał:~- Kto jesteś, który przemawiasz do skazanych? -
428 58 | jednak coś złowrogiego. Lud, który po uczcie syt i rozweselony
429 58 | wiszący naprzeciw Kryspus, który przed chwilą oczy miał zamknięte,
430 58 | utkwione były w Kryspa, który próbował poruszyć prawą
431 58 | głowy liście róż z wieńca, który mu nałożono na czaszkę.~-
432 59 | Wtem przesądny Westynus, który słuchał w milczeniu ich
433 59 | odpowiedział Tygellin, który dosłyszał odpowiedź cezara. -
434 60 | lepiej od jedynego kaganka, który migotał jeszcze nad drzwiami.~
435 60 | ból i począł mówić głosem, który starał się uczynić spokojnym: -
436 62 | zajęła się jasnym płomieniem, który wzmagając się z każdą chwilą,
437 62 | lub mdlejących w dymie, który począł dusić ofiary. A płomień
438 62 | każdą chwilą wraz z ogniem, który obejmował słupy, wspinał
439 62 | przypatrzeć się swemu katowi, który go zdradził; pozbawił go
440 62 | wstęgi na wierzchu słupa, który zajaśniał cały wielkim,
441 62 | teraz jak jakiś kapłan, który, nawiedzony przez bóstwo,
442 63 | przerwało przybycie cezara, który zajął swe miejsce w towarzystwie
443 63 | widać było czerwony ślad; który zostawiła krew po wyrwaniu
444 64 | bóstwa. Tyfus więzienny, który rozszerzył się po mieście,
445 64 | zagrobowego życia. Ów smutek, który unosił się nad obu ich duszami,
446 64 | ów niezmierny prąd wiary, który odrywał od życia i niósł
447 64 | mniej godne chrześcijanina, który powinien umierać pobożnie
448 65 | krewnego w pretorianach, który zwie się Scewinus, tak jak
449 65 | Petroniusz, stropiły Nerona, który tropił się zawsze, ilekroć
450 65 | niej i o tym olbrzymie, który zadusił Krotona.~- W takim
451 66 | niezmiernym rozżaleniu, że ów, który mógł jednym słowem zburzyć
452 66 | Wreszcie, jak człowiek, który spadając w przepaść chwyta
453 66 | było, że to jest człowiek, który zadusił Krotona, więc na
454 66 | pytania, gdzie mieszka szczep, który wydaje podobnych wielkoludów,
455 66 | się w łęk jak człowiek, który uczuł w sobie ostrze włóczni,
456 66 | skłonny do uniesień Westynus, który bał się duchów, ale nie
457 68 | nic z dawnego patrycjusza, który nie uznawał innego prawa
458 68 | Winicjuszowi. Lecz Winicjusz, który kochał teraz jej duszę,
459 69 | opowiadania Ursusa o głosie, który odezwał się w jego duszy
460 69 | i bólu. Więc Winicjusz, który za kilka już dni zamierzał
461 69 | oto w duszy słowa Pana, który nad Jeziorem Tyberiadzkim
462 69 | i przy świetle kaganka, który rozniecił Nazariusz, poczęli
463 69 | Ancjum, gdzie czeka statek, który ma przewieźć nas oboje do
464 69 | dzieło zburzone, Kościół, który przed pożarem miasta wybujał
465 69 | przyszedł jeszcze jej czas, który nadejdzie wówczas dopiero,
466 69 | wreszcie gdy w tym grodzie, który był głową świata, utwierdził
467 69 | póki Pan nie skruszy tego, który wytoczył krew niewinną.~-
468 70 | Nazariusz, drugą Piotr Apostoł, który opuszczał Rzym i męczonych
469 70 | leciuchny~odcień zielony, który z wolna, coraz wyraźniej
470 70 | doszedł głos smutny i słodki, który rzekł:~- Gdy ty opuszczasz
471 70 | dziwnej powieści o Bogu, który z miłości dla ludzi dał
472 71 | Żołnierzy dziwił tłum, który zebrał się przed więzieniem,
473 71 | jako umiera sprawiedliwy, który znał Chrystusa i opowiadał
474 71 | kazałeś mi podbić ten gród, który panuje światu, więcem go
475 71 | żołnierstwem kopiącym dół, w który miano wstawić krzyż, ale
476 71 | radości, z jaką robotnik, który przepracował dobrze dzień
477 73 | wysłany przez cezara Karynas, który złupił miasta i świątynie,
478 73 | z senatorem Scewinusem, który był duszą spisku Pizona.
479 73 | chlebem i waszym Chrystusem, który, jak piszesz, tak hojnie
480 73 | musiało się skończyć. Ty, który znasz Ahenobarba, z łatwością
481 74 | się śmiać jak człowiek, który wpadłszy na doskonałą myśl
482 74 | znawca patrzy na boski posąg, który wyszedł spod dłuta mistrza.~-
483 74 | wyścigach, o Spikulusie, który w ostatnich czasach wsławił
484 74 | była jak promień słońca, który coraz to inny przedmiot
485 74 | oświeca, lub jak letni powiew, który porusza kwiaty w ogrodzie.
486 74 | Zrozumieli też, że człowiek, który taki list napisał, musi
487 Epi| głowy jeźdźca i żołnierz, który w tej samej chwili przesuwał
488 Epi| umrzeć, i wołał o Spikulusa, który zabijał najzręczniej ze
|