Rozdzial

 1 7 |           czci innych bogów.~Po czym wstał, by odprowadzić Poppeę,
 2 7 |    bluszczach, chcąc go przekrzyczeć wstał i począł wołać:~- Nie jestem
 3 20|              jakowegoś nieszczęścia. Wstał w nim niepokój, który wnet
 4 20|              ciężko! jak ciężko! Już wstał dzień trzeci i świt pobielił
 5 24|             uspokojony już zupełnie, wstał i uczyniwszy kilka kroków
 6 29|        ciemności, i rozmyślał. Nagle wstał i zbliżywszy się do Winicjusza
 7 29|           mojej śmierci.~To rzekłszy wstał, przeszedł się po pokoju
 8 48|         młodego człowieka.~Winicjusz wstał. Przy świetle łuny widać
 9 49|       Nastało milczenie. Nagle cezar wstał, podniósł rękę do góry i
10 49|          Petroniusz. Tymczasem cezar wstał, narada była skończona.~
11 53| pogwizdywanie strażników. Wtem Piotr wstał i zwróciwszy się do gromady
12 56|        zwrócone były ku arenie, więc wstał i jako niegdyś w Korneliuszowej
13 62|         posągu.~Wreszcie ocknął się, wstał i zwróciwszy się do Apostoła
14 66|      zważając, co powie na to cezar, wstał, by podeprzeć Winicjusza
15 66|            czci i posągów. Sam cezar wstał także. Oni z Tygellinem,